حمام تاریخی فهرج از زمان احداث (حدود دو یا سه قرن پیش) تا سال 1356 بدون این‌که لحظه‌ای رنگ خاموشی بگیرد، محلی برای استحمام مردم به شمار می‌رفت. در طراحی هر یک از بخش‌های حمام، کوششی برای حداکثر کردن رفاه و راحتی مراجعین دیده می‌شود. عبور از دالان پرپیچ و خمی که به صحن اصلی منتهی می‌شود مجالی برای آمادگی دمای بدن برای مواجه با آب گرم دست می‌داد. در قسمت جام خانه دلاکی کارکشته به کیسه کشی و ماساژ مشغول می‌شد و شیشه‌های مقعر و رنگی بالای سر با جذب نور خورشید ضمن ضدعفونی کردن محیط، گرمای ملایمی را مهمان فضا می‌کرد. البته گرمای اصلی حمام به دلیل مجاورت خزینه با اتاق دارای آتشدان به نحو موثرتری تامین می‌شد. نکته جالب این حمام تاریخی، تعبیه حمام کوچک‌تری در کنار بخش اصلی است که به افراد اجازه می‌داد تا در طول روز بدون آن‌که دیده شوند استحمام کرده و از در دیگر خارج شوند. وجود بخش امانت‌داری، اتاق سرد، حوضچه‌های آب گرم هم از بخش‌های جدایی‌ناپذیر هر حمام‌ها سنتی به‌حساب می‌آیند که در حمام نام‌برده هم مشهود است. تماشای ریزه‌کاری‌های به‌کاررفته در طراحی حمام و آشنایی با روش استحمام ایرانیان قدیم، در بازدید از این مکان تاریخی نصیبتان می‌شود.