آب‌انبارها بخش مهمی از بناهای تاریخی ایران هستند و به دلیل چالش‌برانگیز بودن اقلیم بسیاری از شهرهای کویری ایران، در هر شهر با تاریخ و پیشینه طولانی، حداقل یک آب‌انبار تاریخی وجود دارد. برکه های باران بندرعباس نام مجموعه‌ای پنج‌گانه از آب‌انبارهای تاریخی است که در زمان صفویه با درایت و هنرمندی تمام و کمال ساخته شدند. قدیمی‌های بندرعباس با گویش شیرین خود به آب‌انبار برکه می‌گویند و از آن‌جا که آب باران درون این برکه‌ها جمع می‌شده، این مجموعه با نام شاعرانه برکه های باران معروف شده‌اند. در استان هرمزگان بالغ بر دو هزار آب‌انبار وجود دارد، اما برکه های باران بدون شک مهم‌ترین، شکوه‌مندترین و زیباترین آن‌هاست. گنبدهای مخروطی منحصر‌به‌فرد این مجموعه تعلق آن‌ها به دوره صفویه را فریاد می‌زنند و مصالح به‌کاررفته در ساخت آب‌انبارها نشان از مهندسی بی‌نقص زمان خود دارد. دیوارهای برکه های باران بندرعباس از ملات ساروج ساخته شده‌اند تا عایق حرارت و رطوبت باشند و سنگ‌های مرجان به‌کاررفته در ساخت این آب انبارها، ضد پشه هستند و آلودگی را از آب‌های جمع‌شده درون برکه دور می‌کنند. از این مجموعه پنج‌تایی سه آب‌انبار درون محدوده موزه مردم‌شناسی بندرعباس قرار دارند: یکی از آن‌ها پشت موزه و دیگری درون بافت شهری جای گرفته است و دورتادور آن جهت حفاظت حصارکشی شده است. گفته می‌شود یکی از این آب‌انبارها محلی برای تفریح فرح پهلوی بوده و اشیا قیمتی زیادی در آن وجود داشته است؛ اما به دلیل بی‌توجهی اشیا به سرقت رفته‌اند. برکه های باران بندرعباس دقیقا در کنار موزه مردم شناسی قرار دارند و پس از بازدید موزه می‌توانید از این اثر ملی، درادامه، بازدید کنید.