روستای آهار دورترین روستای نزدیک به تهران است! نزدیک، به این خاطر که در کمتر از دو ساعت می‌توانید از تهران به این روستا برسید. دور، به این خاطر که در روستای آهار هیچ خبری از دودودَم و شلوغی و آلودگی و هیاهو نیست. آهار پر از آرامش، سکوت و صدای طبیعت است، آرامشی که حتی در شب‌های تهران هم پیدا نمی‌شود. خلاصه آنکه این نزدیکی دور، به یک موهبت برای تهرانی‌ها تبدیل شده و جایی است که تعطیلات کوتاه‌مدت خود را در آن سپری می‌کنند. البته این روستا فقط به نام تهران‌ها نخورده و مردم سراسر ایران هم در مسیر بازدید از منطقه شمالی کشور، سری هم به این روستا میزنند.
این برگ از مجله گردشگری علی بابا هم به ییلاق‌های تهران اختصاص پیدا کرده و قرار است باهم سری به روستای آهار بزنیم. ببینیم این روستا چه داستان‌هایی را گذرانده، چه دیدنی‌هایی دارد و آداب گردشگری در آن چگونه است. با علی‌بابا باشید!
روستای آهار کجاست؟
جاذبههای دیدنی طبیعی این روستا چه هستند؟
اقامت در آهار چگونه است؟
بهترین مسیر دسترسی به آهار چیست؟
مقدمه‌ای درباره سفر به روستای آهار
این روستا در منطقه لواسان است و فاصله زیادی با تهران ندارد. بنابراین اگر به‌دنبال محلی برای پیک‌نیک و هم‌نشینی با طبیعت در آخر هفته‌ها می‌گردید، آهار انتخاب خوبی است. البته بعضی گردشگران برنامه متفاوتی می‌چینند، آن‌ها در یکی از روستاهای منطقه اقامتگاه می‌گیرند و چند روز در محدوده لواسان و رودبار قصران میمانند تا در روستاهای اطراف تهران بگردند و لذت ببرند. اگر برنامه گروه دوم را بیشتر دوست داشتید، علی‌بابا آماده است تا بهترین اقامتگاه‌ها را به شما معرفی کند و کارهای مربوط به رزرو را برایتان انجام بدهد.
عکس از: سایت YJCnews
آهار آن‌قدر زیباست که کمال تبریزی و تیمش حدود دوازده سال قبل آن را به‌عنوان لوکیشن فیلمبرداری فیلم محبوب «مارمولک» انتخاب کرده‌اند. اگر به‌تازگی فیلم را دیده باشید و در کوچه‌پس‌کوچه‌های آهار قدم بزنید، همه جاهایی را که رضا مارمولک در آن زندگی کرده، می‌بینید!
روستای آهار وسط دو تنگه قرار دارد که یکی از آن‌ها تنگه روستای دیگری به نام «دره تنگه» است و دیگری تنگه‌ای است که قله‌های توچال با مرز شهرستانک ساخته است. قرارگرفتن میان این دو تنگه و در پناه کوه‌های استوار البرز، آهار را به برکت‌خانه‌ای تبدیل کرده که چند رود در آن جریان دارد. این روستا در دامنه کوه‌های البرز قرار گرفته است و بیش از ۲ هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
آهار، از گذشته تا امروز
آهار هم مانند سایر جاهای دیدنی اطراف تهران قدمت بسیاری دارد؛ بعضی از ویژگی‌های قدیمی روستا همچنان در آن دیده می‌شود و بعضی هم به خاطرات روستا پیوسته است. مثلا نام محله‌های روستا جزو میراث کهن آن است؛ «سادات»، «بالامحله» و «پایین‌محله»، «نظران»، «میان‌ده» و «سیفان» نام محله‌های این روستا هستند.
مردم روستای آهار مذهبی هستند، در بالامحله و محله سادات دو مسجد بزرگ قرار دارد، در مرکز روستا نیز مسجد جامع بزرگی ساخته شده است. مراسم‌های مذهبی از سال‌ها قبل در این مساجد برگزار می‌شود؛ تعزیه‌ها و عزاداری‌های آهار جزو مشهورترین مراسم‌های این روستاست که بیشتر در ماه محرم رونق دارد.
عکس از: سایت Mashreghnews
اگر چند سال قبل این مقاله را می‌نوشتم، باید می‌گفتم گردشگران اصلی این روستا طبیعت‌گردان و کوه‌نوردان هستند، اما امروز باید بنویسم که همه مردم به بازدید از این روستا نیاز دارند. استرس زندگی در شهرهای بزرگ به‌اندازه‌ای زیاد شده که همه ما نیاز داریم آخر هفته به روستاها و آبادی‌ها برویم و جرعه‌ای آرامش بنوشیم. از این نیاز مبرم که بگذریم، به کوه‌های اطراف آهار می‌رسیم.
عکس از: سایت Mashreghnews
کوه‌های نزدیک به این روستا همه‌چیزی هستند که یک کوهنورد به آن نیاز دارد! بعضی از کوهها برای افراد غیرحرفه‌ای و کسانی که تفریحی کوه‌نوردی می‌کنند، مناسب است. می‌توانید یک روز صبح زود به دل کوه بزنید، بالا بروید، صبحانه بخورید و برگردید. بعضی از قله‌ها و صخره‌ها هم خطرناک‌ترند و فقط افراد حرفه‌ای که تجهیزات کافی دارند، می‌توانند صعود کنند.
چرا نام آهار برای این روستا انتخاب شده؟
شباهت نام آهار با گل آهاری اتفاقی است و ارتباط معنایی با یکدیگر ندارند. گل آهاری به‌خاطر چیدمان گلبرگ‌هایش با این نام شناخته می‌شود، اما نام روستای آهار به‌خاطر نهرهای پرآب آن است.
پیش از این به پرآبی این روستا اشاره کرده بودم و الان که به بررسی علت نام‌گذاری این روستا رسیده‌ایم، بیشتر به این موضوع پی خواهید برد. مردم روستای آهار در ابتدا به این روستا «اوهر» می‌گفتند و به‌مرورزمان این واژه به «اوهر» تبدیل شد. درنهایت به جایی رسید که الان ما روستا را با نام آهار می‌شناسیم.
عکس از: سایت Mashreghnews
«او» در گویش‌های محلی بسیاری از نقاط ایران، از جمله منطقه لواسان، به معنی «آب» است. «هار» یا «هر» هم به گویش محلی مردم منطقه به معنی «آسیاب» است. در این روستا آسیب آبی مشهوری وجود ندارد و صرفا به‌خاطر اینکه رودها و جویبارهای بسیاری در آن جریان داشته، این‌طور نامیده می‌شود.
مردم بومی آهار
هرچقدر از تهران دور می‌شوید و به‌سمت آهار پیش می‌روید، هم محیط اطرافتان تغییر می‌کند و هم آدم‌هایی که می‌بینید. مردم آهار جزو آن دسته آدم‌های ساده‌ای هستند که هیچ‌وقت از هم‌نشینی با آن‌ها خسته نخواهید شد، به‌خصوص اگر قدیمی‌تر باشند و گرد سپیدی هم بر موهایشان دیده شود.
عکس از: سایت Mashreghnews
آب فراوان، خاک حاصلخیز و آب‌وهوای مناسب هم پاسخ نیمی از سوالات جغرافی در مدرسه است و هم علت رونق کشاورزی و باغداری در آهار! مردم این روستا بیشتر به کشت‌وکار مشغول هستند و باغ میوه و زمین کشاورزی دارند. اگر در فصل برداشت محصول در کوچه‌باغ‌های آهار قدم بزنید، شاخه‌های پر از گیلاس، آلبالو، آلو و زردآلو روحتان را به پرواز در می‌آورد! این پرواز روح حاصل زحمات باغبان‌های مهربان آهاری است.
آداب و رسوم مردم روستای آهار تفاوت چندانی با مردم سایر روستاها و قدیمی‌های تهران ندارد. در این روستا مراسم‌های مذهبی در مساجد برگزار می‌شود و جشن‌‌هایی مثل یلدا، نوروز و چهارشنبه‌سوری هم در وقت خودشان به راه می‌افتد.
آب‌وهوای روستای آهار
از بارش ۶۰۰ میلی‌متری آهار هم که صحبت کنیم، دیگر حرفی برای گفتن نمی‌ماند و فقط باید برای آب فراوان این منطقه شکرگزاری کنیم! آهار پر از درخت است و در دامنه کوه هم قرار دارد، این یعنی هوای روستا در اکثر روزهای سال خنک است و در تابستان می‌توانیم از گرمای شهرها به این منطقه پناه ببریم. البته مطلوبیت و خنکای هوا به‌اندازه‌ای نیست که در ظهر مردادماه از خانه بیرون بروید و بدون اینکه گرمتان شده باشد، دوباره برگردید.
عکس از: سایت Mashreghnews
ییلاق‌های تهران زمستان‌های سرد و پوشیده از برف دارد. البته برف آهار برای تفریح مناسب نیست و آن‌قدر سنگین است که گاهی اوقات مسیرهای ورود به روستا را مسدود می‌کند. به همین دلیل گردشگران ترجیح می‌دهند در زمستان به مناطقی بروند که مسیرشان باز است و امکانات تفریحات زمستانی را هم دارند.
نگاهی به گونه‌های گیاهی، جانوری و حیوان خانگی محبوب آهاریها
هرجایی آب باشد، آبادانی هست و هرجایی هم آبادانی باشد، پوشش گیاهی و جانوری بسیار متنوع می‌شود. بهار که می‌رسد دامنه‌های البرز و زمین آهار از انواع و اقسام گیاهان پر می‌شود. برخی از آن‌ها مثل ریواس خوشمزه‌اند، برخی دیگر مثل بابونه خاصیت درمانی دارند و جزو گیاهان دارویی‌اند که برخی از آن‌ها خیلی هم کمیابند. بعضی از بوته‌ها و درخت‌ها هم گیاه دارویی روح هستند و با جلوه بی‌نظیری که دارند، نگاه را نوازش می‌دهند.
در روستای آهار جانوران وحشی متنوعی زندگی نمی‌کنند و همان گونه‌های متداولی هستند که در مناطق مختلف دیده می‌شوند. بخشی از مردم این روستا به دامپروری مشغولند، به همین دلیل تعداد زیادی گوسفند، بز و گاو در روستا دیده می‌شود. حیوانات دیگری مثل الاغ و سگ هم در کنار گله‌های مردم روستا دیده می‌شود.
عکس از: سایت Mashreghnews
از پوشش گیاهی و سرسبزی و جانوران آهار که بگذریم، می‌رسیم به یکی از دوست‌داشتنی‌ترین حیوانات خانگی دنیا! مردم روستای آهار هم حیوان خانگی دارند، اما نه سگ است و نه گربه و نه ایگوانا! آهاریها از بزغاله به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کنند. اگر مهمان خانه آهاریها شدید یا هنگام قدم‌زدن در روستا، بزغاله بازیگوشی را دید که بپربپرکنان از مقابلتان رد شد، تعجب نکنید. تماشای بزغاله و بالا و پایین‌پریدن‌هایش آدم را به وجد می‌آورد، چه برسد به اینکه از یک بزغاله در خانه نگهداری کنی!
امکانات رفاهی آهار
در روستای آهار امکانات رفاهی در سطح متوسط وجود دارد، مثلا رستوران‌های مختلفی مثل رستوران برگ بو، رستوران نسیم توچال و کافه رستوران گیلاس در این روستا فعالیت می‌کنند. برخی از مراکز هم برای سرو غذای خانگی و سنتی روستا وجود دارد. برای مسافرت به آهار نیازی نیست از مبدا مواد خوراکی بخرید، هر آنچه لازم داشته باشید، در روستای آهار وجود دارد.
عکس از: سایت Mashreghnews
اگر در کوچه‌باغ‌های آهار قدم زدید و دلتان هوس میوه‌هایی را که روی شاخه چشمک میزنند، کرد به بازار بروید و از مغازه‌ها میوه‌های تازه بخرید. در باغهای آهار خبری از میوه‌های گلخانه‌ای که به‌خاطر کود شیمیایی رشد کرده‌اند و طعم خوبی ندارند، نیست. میوه‌های این باغ‌ها عطر و طعم تابستان دارند، درست در زمان مشخص چیده شده‌اند و مزه طبیعی دارند. میوه بهترین سوغاتی است که می‌توانید از آهار به شهر خودتان ببرید.
در روستای آهار سرویس بهداشتی، نمازخانه و مسجد هم وجود دارد و از این نظر نیز با مشکل مواجه نمی‌شوید. امکانات رفاهی این روستا پاسخ نیاز افرادی که اقامتگاه رزرو نکرده‌اند و فقط می‌خواهند یک صبح تا عصر را در آهار بگردند، می‌دهد.
کوه‌نوردی در این منطقه خوش‌آب‌وهوا
تاکنون چند بار اشاره کردم که آهار محل مناسبی برای کوه‌نوردی است، اما این بخش را به‌صورت کامل به کوه‌نوردان اختصاص داده‌ایم تا بگوییم در به کدام قله‌ها در نزدیکی آهار می‌توانید صعود کنید، در هر قله چه جاذبه‌هایی می‌بینید و موقعیت هر قله کجاست. البته این راهنما به‌صورت کلی و برای آشنایی با قله‌ها ارائه شده و برای صعود بهتر است از افرادی که پیش از این به قله‌ها رفته‌اند و تجربه دارند، کمک بگیرید.
عکس از: سایت Window
کوه افتودیم
این کوه بین روستاهای آهار و شکرآب قرار گرفته و روبه‌روی امامزاده شکرآب است. مسیر بالارفتن از این کوه و صعود به قله از تنگه اودریان آغاز می‌شود. افتودیم جزو قله‌هایی است که مسیر صعود به آن صعب‌العبور نیست و برای گردشگرانی که کوهنورد حرفه‌ای نیستند هم مناسب است. حتی می‌توانید بخشی از مسیر صعود به قله را طی کنید و بعد از رسیدن به دیدنی‌هایی چون خرس سنگ شکرآب، امامزاده یا چال سابود برگردید.
خرس سنگ صخره‌ای در مسیر صعود به قله است که به‌صورت طبیعی به خرس شباهت دارد. چال سابود یا چال سید آقا داوود هم در ابتدای مسیر صعود به قله قرار دارد. امامزاده شکرآب هم دیدنی دیگری است که در نزدیکی خرس سنگ و مسیر صعود به قله قرار دارد.
قله آهار
قله اصلی این روستا هم مانند خود روستا آهار نام دارد و بین سه روستای آهار، فشم و میگون قرار گرفته است. ارتفاع این قله به‌اندازه نصف قله دماوند است و به ۲۷۰۰ متر می‌رسد. مردم محلی قله آهار را با نام پشت گل چال هم می‌شناسند.
عکس از: سایت Mashreghnews
اگر به‌دنبال کوهی با مسیر طولانی و چشمههای پرآب می‌گردید، قله آهار بهترین انتخاب برای صعود است. در این کوه چشمههای بسیاری جریان دارد و ممکن است در هر گامی که برمی‌دارید، یک چشمه کوچک از کنار پایتان جاری شود و ماجراجویی‌اش به‌سمت دامنه را آغاز کند. در میان تمام چشمههای آهار، چهار چشمه به نام‌های چشمه اکرم، چشمه چوندر، چشمه لش قورباغه و چشمه علی خشگه معروف‌ترند.
در مسیر صعود به قله به قسمت‌هایی مثل منطقه چوندر، چال خاس گاهره، تنگه گچ، سرلو فشم، قاسم دره، گرچک، سرویشه، گلچال، پس پشته تنگه اودره، اسم چال، بندسر و گردنه می‌رسید. تنگه گچ معدن گچی است که در دل این کوه قرار گرفته است و پس پشته تنگه اودره هم راه مالرویی بوده که در قدیم آهار را به میگون وصل می‌کرده است.
قله سی‌چال
همه ما قله سی‌چال را به‌خاطر پیست اسکی دیزین و تفریحات زمستانی می‌شناسیم. این پیست در نزدیکی روستای آهار قرار دارد و ازآنجایی‌که امکانات تفریحات زمستانی در آن فراهم است، به‌عنوان اولین مقصد کوه‌نوردی در زمستان انتخاب می‌شود.
عکس از: سایت Mashreghnews
قله سی‌چال فقط یک کوه زمستانی نیست، در فصل‌های بهار و تابستان هم بسیاری از کوه‌نوردان برای صعود به این قله ۳۷۲۰ متر است و جزو بلندترین قله‌های ایران محسوب می‌شود. در قدیم در اطراف این کوه ۳۰ حفره وجود داشته که در آن‌ها آب جمع می‌شده است به همین دلیل به این قله سی چال می‌گویند.
سرتخت
سرتخت چراگاه گوسفندان روستاهای این منطقه است، اگر در فصل‌های بهار و تابستان مسیر قله سرتخت را در پیش بگیرید، احتمالا چادر چوپان‌هایی را می‌بینید که گوسفندانشان را به چرا آورده‌اند. در مسیر صعود به قله چشمه دائمی اسپیدکمر را می‌بینید که به‌سمت قله توچال جریان دارد. آب این چشم آبشخورهای سیمانی گوسفندان را هم پر می‌کند. گاهره لوار، سینه علی کاووس، گاهره گل بند سر، سر سو، سومچدک، چشمه های گل بند سر، گاهره پرخو و تپه ملک پشته مهم‌ترین مناطقی‌اند که در مسیر قله سرتخت قرار دارند. مردم محلی این کوه را با نام کوه سرچشمه هم می‌شناسند.
کوه توچال
قله توچال جزو مشهورترین قله‌های ایران است و با نزدیک به ۴هزار متر ارتفاع، نام خود را به‌عنوان بلندترین قله این منطقه ثبت کرده است. روستای آهار یکی از مسیرهای صعود به قله توچال است، البته اکثر کوه‌نوردان مسیرهای دیگری مثل دربند و درکه را برای بالارفتن از توچال انتخاب می‌کنند، اما از آهار هم می‌توان به این قله صعود کرد.
عکس از: سایت Window
اگر در فصل بهار از مسیر روستای آهار به قله توچال بروید، هم چشمههای کوچک و بزرگی را می‌بینید که از اوج به‌سمت دامنه‌های کوه سفر می‌کنند و هم با علفزارهای پر گلی روبه‌رو می‌شوید که شما را به یاد فیلم‌هایی که از دشت‌های هلند گرفته شده، می‌اندازد. همان دشت‌هایی که آدم با دیدن آن‌ها، دلش می‌خواهد بدود و تا انتهای دشت را زیر پا بگذارد.
مهم‌ترین مناطق دامنه کوه توچال عبارتند از:
- گندم چال
- بازارک
- مهدی چال
- خرسنگ
- پله نخودی
- کله سودار
- شن گاهره
- سوگونه
- کمرخونی
عکس از: سایت Mashreghnews
این کوه چشمههای بسیاری دارد، اما چند چشمه پرآب در آن وجود دارد که در میان مردم محلی مشهور است:
- چشمه ویشه
- چشمه غلام‌حسین
- تنگه بنجویک
- چشمه گل بند سر
- کمرخونی
- چشمه صفر غریب
- چشمه حوری
- تنگه رمضان بند
- ورف چال
- چشمه مراد
- توچال نو
- چشمه امیر
- چشمه گل گُلک
قله قزقونچال
قله قزقونچال جزو قله‌هایی است که وقتی بر فراز آن می‌ایستید، به سرسبزی و زیبایی روستای آهار به‌صورت کامل اشراف دارید. این قله در قسمت شمالی منطقه توچال قرار دارد. مسیر این قله برای عبور کوه‌نوردان کم‌تجربه هم مناسب است و جزو جذاب‌ترین مسیرهای کوه‌نوردی در میان قله‌های اطراف آهار محسوب می‌شود.
عکس از: سایت Kochegard
کوه پاوش
این کوه قبل از قله‌های شهرستانک قرار دارد. مسیر صعود به قله کوه پاوش از ده تنگه شروع می‌شود؛ قسمت انتهایی کوه هم به گردنه چپه می‌رسد و بعد از آن قله‌های شهرستانک شروع می‌شوند. کوه پاوش هم مانند سایر قله‌های این منطقه چشمههای مختلفی دارد و مسیر آن پر از سرسبزی است. سوگنج، نوردمین، یرد خانمی و قیاق میون مهم‌ترین مناطقی‌اند که در مسیر صعود به قله پاوش قرار دارد.
کوه سیل گله و کمال‌لو
این دو کوه در مجاورت یکدیگر و بین اودره و گاجره واقع شده است. تفاوتی ندارد که کدام کوه را برای صعود انتخاب می‌کنید؛ درهرصورت قرار است از مسیر صعود، هوای پر اکسیژن، چشمههای پرآب و آبادانی مسیر لذت ببرید. کوه سیل گله به گردنه هملون منتهی می‌شود و در امتداد آن دره زیبای عملون میگون قرار گرفته است. در این کوهها دو چشمه مشهور لش سیل گله و کاچین امیر قرار دارد. مناطق کاچین امیر و مگ سنگ هم مهم‌ترین مناطقی‌اند که در مسیر این قله دیده می‌شود.
عکس از: سایت Isna
قله بارویک
کوه بارویک یکی از کوه‌هایی است از روبه‌رو روستای آهار را پوشش داده و یکی از علت‌های خنکی هوای این روستاست. این کوه باعظمت از آهار هم دیده می‌شود. قله بارویک جزو کوه‌هایی است که در زمستان برف‌های سنگین و بهمن‌های شدیدی دارد، به همین دلیل کوه‌نوردان در فصل زمستان به سراغ این قله نمی‌روند. البته بهارهای قله بارویک شبیه به یک بهشت رویایی است و برف‌های آب‌شده آبادی کم‌نظیری در دامنه ایجاد می‌کنند.
بند بارویک قسمت پشتی کوه بارویک است و از صخره‌هایی با شیب ۹۰ درجه ساخته شده است. در نگاه اول به نظر می‌رسد این صخره‌ها یک محیط ایدئال برای سنگ‌نوردی حرفه‌ای باشند، اما سنگ‌های بند بارویک عبارت‌اند از: و سنگ‌نوردی در آن بسیار خطرناک است.
عکس از: سایت Kochegard
قله قلعه دختر
اگر اهل پیاده‌روی‌های طولانی در مسیر شیبدار کوهستانی هستید، قله قلعه دختر یا به قول مردم بومی قله آهاروَش را برای صعود انتخاب کنید. مهم‌ترین وجه تمایز این قله نسبت به قله‌های دیگر در اطراف روستای آهار، آتشکده‌ای قدیمی است که با نام قصر دخترک شناخته می‌شود. این آتشکده در دوران ساسانیان ساخته شده و یکی از عبادتگاه‌های زرتشتیان در این منطقه بوده است، البته الان چیزی جز چند دیوار فروریخته از قصر دخترک باقی نمانده است.
در گذشته در دامنه قلعه دختر راه مالرو به‌سمت کلاردشت و مازندران قرار داشت که امروز دیگر از آن استفاده نمی‌شود. این قله بیش از ۳۲۰۰ متر ارتفاع دارد، مسیر صعود به آن از روستای آهار شروع می‌شود و درنهایت به گردنه سرلو آهاروَش می‌رسد.
عکس از: سایت Tishine
مهم‌ترین مناطق قسمت جنوبی قله قلعه دختر را در ادامه نام می‌بریم:
- تارویشه
- سرخاسک
- زنگ تور
- سرچمکی
- چال نویک
- سنگ چال
- دیم واچی
- گاهره ماعر
- گته چال
- گته سرلت
- بخ گرچ
قله الله‌بند
آخرین قله‌ای که در لیست یازده‌تایی قله‌های نزدیک روستای آهار قرار دارد، قله الله‌بند است. این قله با نام اله‌بند هم شناخته می‌شود. شمال الله‌بند به کوه گاجره و جنوب آن به تنگه پاوش منتهی می‌شود.
عکس از: سایت Kochegard
اگر از جاده قوچک به قله این کوه نگاه کنید، صخره‌ای بزرگ می‌بینید که دیواره بلندی دارد. آهاریها این صخره را به نام «بند» می‌شناسند و به منطقه زیر آن هم «یخ‌بند» می‌گویند. صخره بند یکی از بلندترین صخره‌های منطقه رودبار قصران است و سالانه سنگ‌نوردان حرفه‌ای بسیاری از طریق آن به بالای قله صعود می‌کنند.
اهالی روستای آهار بر این باورند که در نزیکی قله الله‌بند، زمینی مسطح وجود دارد که در آن امامزاده‌ای به نام محمدعلی مدفون شده است.
دیدنی‌های این روستای ییلاقی را می‌شناسید؟
بیایید کمی از ارتفاعات قله‌های اطراف آهار برگردیم و به دیدنی‌هایی برسیم که در سطح زمین قرار دارند. این دیدنی‌‌ها برای افرادی که به طبیعت‌گردی و گشت‌وگذار در بافت سنتی روستاها علاقه دارند، جذاب است. البته افرادی که چندان اهل ورزش نیستند و دوست دارند تا چند قدمی محلی که تفریح می‌کنند با ماشین بروند هم این دسته از دیدنی‌های آهار را بیشتر از کوهها دوست دارند.
عکس از: سایت Roknonline
کوچه‌باغ‌های آهار
آهار پر از راه و جاده دیدنی است. از همان ابتدا که وارد دره بهشت می‌شوید، زیبایی جاده‌های ییلاقی شروع می‌شود. در دو طرف جاده دشت‌هایی وسیع قرار دارد که در زمستان سپیدپوش و پر از برف است و در بهار هم علفزارهایی که حسابی آب خورده‌اند، خودنمایی می‌کنند.
به روستای آهار که می‌رسید، کوچهباغها شما را دعوت می‌کنند. دیوارهایی قدیمی که از روی آن‌ها شاخه‌های کنجکاو با شکوفه‌های زیبا یا میوه‌های آبدارشان سرکشی می‌کنند تا عابران سلام بدهند؛ سلام‌دادن آن‌ها همانا و هوس‌کردن میوه‌های خوش‌طعم شاخه‌ها هم همانا! البته چیدن میوه‌ها از شاخه‌ها ممنوع است و برای خوردن این خوشمزه‌ها باید به بازار بروید و آن‌ها را مردم محلی بخرید.
عکس از: سایت Tishine
رودخانه پیشکنک
رودخانه پیشکنک یکی از رودخانه‌های روستای آهار است که کوه گاجره سرچشمه می‌گیرد و بعد از عبور از آهار، در قسمت پایینی روستا، به رودخانه شکرآب می‌رسد. درنهایت هر دو رودخانه به رود جاجرود می‌رسند و به سفر خود ادامه می‌دهند. رودخانه پیشکنک هم برای گردشگری منطقه اهمیت دارد و زیبایی طبیعت روستا را دوچندان کرده است و هم برای آبیاری باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی استفاده می‌شود. اهالی آهار این رودخانه را به‌عنوان یکی از برکات روستا می‌شناسند.
رودخانه شکرآب
شکرآب رودخانه‌ای است که در سمت دیگر روستای آهار جریان دارد و عهده‌دار آبیاری بخشی از باغ‌ها و درختان روستاست. این رودخانه از کوه صندوق چال سرچشمه می‌گیرد و ۱۵ کیلومتر طول دارد. درنهایت به همراه رودخانه پیشکنک به رود جاجرود می‌رسد.
عکس از: سایت Kasbokarnews
روستا و آبشار شکرآب
روستای شکرآب یکی از روستاهای نزدیک به آهار است. جاده ییلاقی بین این دو روستا جزو بهترین انتخاب‌ها برای پیاده‌روی است. این جاده پر از درخت و آبادی است، در مسیر خود از کوچه‌باغ‌هایی عبور می‌کنید که پیش از این وصف زیباییشان را گفته بودیم. مسیر بین آهار و شکرآب به دو ساعت زمان برای پیاده‌روی نیاز دارد.
آبشار شکرآب یکی از جاذبههای طبیعی روستا و بخشی از رودخانه شکرآب است. اگر بعد از ورود به روستای آهار، مسیر خود را در امتداد رودخانه ادامه بدهید، به این آبشار زیبا می‌رسید. آبشار شکرآب محل مناسبی برای پیک‌نیک و عکاسی است.
عکس از: سایت Tishine
چشمه برفی شکرآب
هنگامی که در روستای شکرآب به‌سمت آبشار می‌روید، به یک دوراهی می‌رسید. یکی از راه‌های آن به‌سمت آبشار شکرآب می‌رود و راه دیگر به چشمههای خروشان این روستا می‌رسد. چشمههای فراوان روستای آهار و شکرآب آرامش کم‌نظیری برای روان انسان به ارمغان می‌آورند.
آبشار فصلی چهل پله
دامنه کوه قلعه دختر آهار در فصل بهار و اوایل تابستان میزبان آبشار فصلی چهل پله است. این آبشار مجموعه‌ای از چند آبشار کوچک است. زمانی که در کنار آن می‌نشینید، برای چند لحظه چشمانتان را ببندید و با صدای پای آب همراه شوید و به دنیای خیال و آرامش قدم بگذارید.
عکس از: سایت Dorna
امامزاده طاهر و زاهد
اگر به یاد داشته باشید، گفتیم در روستای شکرآب دوراهی وجود دارد که یک سر آن به آبشار می‌رود و سر دیگر به چشمههای این روستا می‌رسد. اگر راهی که به چشمه‌ها می‌رسد را ادامه بدهید، به امامزاده طاهر و زاهد خواهید رسید. قدمت عمارت امامزاده به حکومت قاجار برمی‌گردد و اکنون به استراحتگاهی مناسب در مسیر کوه‌نوردان تبدیل شده است. روستای شکرآب یکی از بهترین مسیرها برای دسترسی به قله‌های منطقه است و کوه‌نوردان بسیاری از آن عبور می‌کنند.
روستای ده تنگه
ده تنگه یکی از روستاهای نزدیک به آهار است. این روستا در حال حاضر هیچ سکنه‌ای ندارد، اما مردمان آهار به‌صورت فصلی در آن اقامت می‌کنند تا در باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی آن کشت‌وکار انجام دهند. ده تنگه جاذبههای طبیعی بسیاری دارد و اگر برای بازدید از آن زمان بگذارید، خالی از لطف نیست.
عکس از: سایت YJCnews
آتشگاه قصران
قدمت روستای آهار بسیار زیاد است و در گذشته اکثر مردم این روستا به دین زرتشت بودند. پیش از این درباره قصر دخترک که یکی از آتشکده‌های نزدیک روستا بود، صحبت کردیم. آتشکده قصران هم از دیگر دیدنی‌های روستاست که از دوران ساسانی باقی مانده و عبادتگاه زرتشتیان بوده است.
افسانه این آتشکده می‌گوید روزگاری دختر و پسر جوانی که عاشق یکدیگر بودند، برای زندگی باهم سر به کوه می‌گذارند. آن‌ها با سنگ و خاک موجود در کوه خانه‌ای برای خودشان می‌سازند که بعدها به آتشکده تبدیل می‌شود. شعله عشق آن‌ها توسط دو ایزد زرتشتیان به نام‌های ناهید و مهر روشن نگه داشته شد و به پرستشگاه زرتشتیان تبدیل شد.
دسترسی به این آتشکده چندان آسان نیست و بیشتر کوه‌نوردان و طبیعت‌گردان طالب آن هستند. مسیر دسترسی به این اثر باستانی یک راه مالروی شنی با شیب تند است و برای رسیدن به آن باید حدود یک ساعت پیاده‌روی کرد.
عکس از: سایت Isna
تفریح در آهار
طبیعت گردی اولین اولویت تفریح در روستای آهار است، اما تا اینجا به‌اندازه کافی درباره این تفریح صحبت کرده‌ایم. بیایید درباره کارهای دیگری که می‌توانید در آهار انجام بدهید هم گپ بزنیم.
پیاده‌روی
طبیعت آهار هم برای نشستن و پیک‌نیک و لذت‌بردن از هوای آزاد مناسب است و هم برای پیاده‌روی سریع و چربی‌سوزی و باز هم لذت‌بردن از هوای آزاد! خنکای هوا و زیبایی محیط آهار به‌اندازه‌ای است که هر کاری انجام بدهید، کیف دارد! بد نیست اگر پیش از سفر توپ یا راکت بدمینتون هم به همراه خود ببرید تا ورزش هم کرده باشید. البته همه مناطق آهار برای بازی مناسب نیستند. باید مراقب باشید در حین بازی به درختان آسیب نرسانید یا جایی نباشید که توپ بین شاخه درخت‌ها گیر کند.
عکس از: سایت Window
عکاسی
قبل از حرکت به‌سمت آهار مطمئن شوید حافظه دوربینتان به‌اندازه کافی فضای خالی دارد و باطری آن هم فول شارژ است؛ البته به نظر من به این موارد کفایت نکنید و هم شارژر دوربین را به همراه خود ببرید و هم حافظه جانبی. آهار پر از لوکیشن عکاسی است؛ تفاوتی ندارد می‌خواهید عکس‌های جذاب برای پروفایلتان در شبکه‌های اجتماعی بگیرید یا عکاس حرفه‌ای هستید و به‌دنبال سوژه‌های طبیعی می‌گردید، درهرصورت کوچهباغها و طبیعت زیبای آهار شما را ناامید نمی‌کند.
بهترین زمان برای عکاسی به سلیقه شما بستگی دارد. اگر دوست دارید تم عکس پاییزی با برگ‌های هزاررنگ داشته باشید، اواسط مهر تا اواسط آبان بهترین زمان برای عکاسی است. اگر دوست دارید شکوفه‌باران‌های بهاری مهمان عکس‌هایتان باشند، از اواخر اسفند تا اوایل اردیبهشت برای عکاسی به آهار بروید و اگر به‌دنبال سرسبزی کامل و بالغ‌اید که با میوه‌های روی شاخه درخت همراه باشد، روزهای تابستانی را برای سفر به آهار انتخاب کنید.
چه زمانی راهی روستای آهار شویم؟
بهترین زمان برای گردش در آهار بهار و ابتدای پاییز است. در این روزها هوا خنکای مطلوبی دارد و درختان هم به اوج زیبایی خودشان رسیده‌اند. اگر جزو افرادی هستید که از کمپینگ در طبیعت لذت می‌برید و دوست دارید شب را بیرون از خانه سپری کنید، شب‌های تابستان آهار انتخاب مناسبی‌اند.
آهار در روزهای زمستانی غرق در برف می‌شود، اما ازآنجایی‌که امکانات تفریحات زمستانی ندارد، بهتر است در این فصل به‌عنوان مقصد گردشگری انتخاب نشود.
عکس از: سایت YJCnews
تعداد بازدیدکنندگان روستای آهار و مناطق اطراف آن در آخر هفته‌ها و تعطیلات بیشتر می‌شود. اگر دوست دارید در زمان خلوتی از این روستا بازدید کنید و از طبیعت آن لذت ببرید، می‌توانید در طول هفته یک یا دو روز مرخصی بگیرید و بازدید از آهار را به روح و جانتان هدیه بدهید.
در سفر به آهار چه در کوله‌پشتی بگذاریم؟
در روستای آهار امکانات مختلفی وجود دارد و می‌توانید بعضی اقلام ضروریتان را از روستاییان بخرید. مثلا برای طبیعت‌گردی نیاز نیست از تهران یا شهر محل زندگی، خوراکی ببرید. در آهار مغازه‌های مختلفی وجود دارد که محصولات لازم را عرضه می‌کند. با خرید از آن‌ها هم به اقتصاد روستا کمک کرده‌اید و هم نیازی ندارید بار اضافه از خانه حمل کنید.
البته پیش از اینکه وارد مناطق طبیعی روستا شوید، همه‌چیز را بخرید. در دل کوه و دشت‌های آهار خبری از مغازه نیست! در ادامه لیست تجهیزات مختلفی را که برای گردش در طبیعت نیاز دارید، نام می‌بریم.
عکس از: سایت Isna
- کفش مخصوص پیاده‌روی و کوه‌نوردی
- یک دست لباس اضافه (لباس‌‌هایی که انتخاب می‌کنید باید راحت باشد).
- لباس گرم
- آب آشامیدنی
- خوراکی
- تجهیزات آشپزی ضروری
- پتو و لوازم خواب
- زیرانداز
- کیسه زباله
- دوربین
- پاوربانک
- تجهیزات کوه‌نوردی
عکس از: سایت Tishine
روستای آهار کجاست؟
این روستا یکی از دیدنی‌های منطقه شمیرانات است که در بخش رودبار قصران قرار گرفته است. این روستا در دامنه‌های البرز است و به همین دلیل سالانه کوه‌نوردان بسیاری از آن بازدید می‌کنند. آهار یکی از روستاهای منطقه فشم است. خلاصه آنکه اگر باروبندیل خود را برای سفر به روستای آهار بسته‌اید، بدانید و آگاه باشید که مسیری به‌سمت بهشتی در زمین منتظر شماست!
دسترسی به روستای آهار سخت نیست، جاده این روستا آسفالت است و در اکثر روزهای سال امکان رفت‌وآمد از طریق آن وجود دارد. در برخی از روزهای زمستان که برف سنگینی می‌بارد، مردم در رفت‌وآمد با مشکل مواجه می‌شوند. در بهار، تابستان، پاییز و روزهای آفتابی زمستان می‌توانید تا نزدیکی مناطق دیدنی و گردشگری آهار با ماشین بروید.
در ادامه موقعیت مکانی روستای آهار را برای دسترسی ساده‌تر و پیداکردن بهترین مسیر برای رسیدن به این روستا قرار می‌دهیم.
مسیرهای دسترسی به این روستای تهرانی
بهترین روش برای سفر به این روستا با استفاده از ماشین شخصی یا تورهای گردشگری است. مسافرت بدون ماشین به این روستا، چالش‌برانگیز است و باعث می‌شود نتوانید همه جاذبههای آن را ببینید. در ادامه مسیرهای دسترسی به روستای آهار را می‌خوانید.
عکس از: سایت YJCnews
برای رفتن به آهار، ابتدا باید خود را به اتوبان آقابابایی در شمال شرقی تهران برسانید. بزرگ‌راه‌های امام علی، باقری، صیاد شیرازی و صدر به اتوبان آقابابایی راه دارند. بعد از آن باید از خروجی جاده لشکرک، که روبه‌روی خیابان استخر قرار دارد، خارج شوید. مسیر خود را در جاده لشکرک ادامه بدهید و بعد از آن وارد جاده اوشان‌فشم شوید.
جاده فشم با نام جاده ۴۲۵ هم شناخته می‌شود. در این مسیر از حاجی‌آباد و اوشان عبور کنید، اما پیش از رسیدن به فشم بپیچید و وارد خروجی «دره بهشت» شوید. این خروجی به جاده فرعی فشم- آهار می‌رسد. این جاده سرسبز و پرپیچ‌وخم است و یاد جاده چالوس را برایتان زنده می‌کند. این مسیر را تا انتها ادامه بدهید تا به آهار برسید.
صفر تا صد اقامت در آهار
به هر روشی که دوست داشته باشید، می‌توانید در روستای آهار اقامت کنید. برخی از افراد دوست دارند شب را در دل طبیعت بگذرانند و برای کمپ به جاهای دیدنی اطراف تهران می‌روند، برخی دیگر اقامتگاه‌های سنتی و بومگردی را ترجیح می‌دهند و گروهی دیگر دوست دارند از امکانات هتل‌های مدرن استفاده کنند.
عکس از: سایت Mashreghnews
در آهار اقامتگاه بومگردی آهار وجود دارد که امکان اقامت به سبک سنتی خانه‌های این روستا را برای گردشگران فراهم کرده است. در این اقامتگاه امکانات منحصربه‌فردی مثل منظره باغ، درخت میوه، چای آتشی، آلاچیق و تخت در کنار رودخانه وجود دارد.
هتل میگون آهار یک هتل جهانگردی مدرن در این روستاست که امکاناتی مثل کافه و رستوران و اتاق‌های با تعداد تخت‌های مختلف را ارائه می‌دهد. هتل میگون برای افرادی است که به استفاده از امکانات مدرن شهری عادت دارند و ترجیح می‌دهند در جایی خارج از طبیعت استراحت کنند.
در آهار نقاط مختلفی برای کمپینگ وجود دارد. برخی از کمپرها بعد از تاریکی هوا به اقامتگاه‌های روستا برمی‌گردد و برخی دیگر شب را هم در دل طبیعت سپری می‌کنند. در روستای آهار منطقه مشخصی برای کمپینگ وجود ندارد و گردشگران می‌توانند در مناطق مختلف روستا کمپ بزنند. نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که نباید برای کمپ خیلی از آبادی دور شوید. برای امنیت بیشتر هم می‌توانید به کلانتری روستا درباره محل کمپینگ خود اطلاع دهید.
پیش از سفر به روستا به این موارد توجه کنید
- باغهای میوه روستا خصوصی‌اند. پس درصورتی‌که قصد دارید میوه بخورید، حتما هزینه آن را بپردازید. در بازار آهار می‌توانید میوه‌های تازه و ارگانیک باغهای روستا را بخرید.
- مراقب باشید به طبیعت آسیب نرسانید و هیچ زباله‌ای را در طبیعت رها نکنید.
- اگر قصد صعود به قله‌ها و مسیرهای صعب‌العبور را دارید، حتما به همراه راهنما بالا بروید و تجهیزات لازم را همراه داشته باشید.
- درصورتی‌که قصد دارید شب را در روستا اقامت کنید، پیش از حرکت اقامتگاه رزرو کنید؛ به‌خصوص اگر در روزهای شلوغی مانند نوروز به آهار می‌روید.
- پیش از سفر اخبار آب‌وهوا را چک کنید.
- لباس گرم و لباس‌های اضافه به همراه خود داشته باشید.
- اگر قصد کمپینگ دارید، حتما به همراه گروه بروید و جایی در نزدیکی روستا کمپ بزنید.
- زیر درخت‌ها آتش روشن نکنید. اگر قصد آتش روشن‌کردن دارید، حتما از منقل استفاده کنید و بعد از پایان کارتان، از خاموش‌شدن آن مطمئن شوید.
عکس از: سایت Kochegard
کلام آخر؛ آهارگردی طبیعی‌ترین آرام‌بخش برای تسکین روح و روان است
نزدیکی به چنین طبیعت بکر و زیبایی جزو موهبت‌های زندگی ساکنان استان‌های تهران و البرز است. سپری‌کردن اوقات فراغت در روستای آهار، دغدغه‌ها و آشفتگی‌های ذهنی ناشی از کارهایی را که در طول هفته انجام داده‌اید، می‌شوید و روحتان را تازه می‌کند. بسیاری از تراپیست‌ها به‌جای داروهای شیمیایی برای مراجعینشان طبیعت تجویز می‌کنند. خوشبخت ماییم که در ایرانی با جاذبههای طبیعی بی‌نظیر زندگی می‌کنیم.
مجله گردشگری علی بابا راهنمای گردشگری برای مسافران است و رسالت علی بابا را کامل می‌کند. در مجله می‌خوانید که قرار است در مقصد چه ببینید و با دیدنی‌هایی که انتظارتان را می‌کشد، آشنا خواهید شد. در سایت علی بابا هم می‌توانید بلیط رفت‌وبرگشت، اقامتگاه و هرآنچه را برای سفر نیاز دارید، رزرو کنید.
عالی بود
من خودم اهل آهارم . اینقدر ریز از آهار نمیدونستم