تقریبا پنج سال پیش بود که اتفاقی پایم به بازار تجریش باز شد، چطور؟ از سرکار بر‌می‌‌گشتم و خسته‌و‌کوفته اما پر انرژی به هدف خریدکردن پس از دریافت اولین حقوق ماهانه‌ام، از ایستگاه مترو تجریش پیاده شدم و مغازه‌های راستۀ خیابان را یکی‌یکی طی کردم تا خودم را در ورودی بازار تهران و شلوغی مغازه‌ها و مردمی که این‌طرف و آن‌طرف می‌رفتند، دیدم.
تقریبا به‌خوبی خاطرم هست که از کشف نا‌خواسته‌ای که کرده بودم هیجان‌زده و خوش‌حال، همگام با راستۀ بازار حرکت می‌کردم و در‌حالی‌که چشم‌هایم از این پرسه‌زنی برق می‌زد، به آن همه رنگ‌و‌بو، آن‌هم وسط تهرانی که برایم همیشه همراه با افسردگی و خمودگی بود نگاه می‌کردم.
بازار تجریش کجاست؟
بهترین مسیر دسترسی به بازار تجریش کدام است؟
از بازار تجریش چه چیزهایی میتوان خرید؟
بافت قدیمی بازار سنتی تجریش مرا کنجکاو‌تر کرده بود که تا ته راسته و همۀ پیچ‌و‌خم‌هایش بروم و بدانم بالاخره به کجا می‌رسم. می‌توانم بگویم بالاخره به جای هیجان‌انگیزی رسیدم که اصلا انتظارش را نداشتم؛ اما به همۀ کوچه‌پس‌کوچه‌های قدیمی منتهی به بازار هم حسابی سرک کشیدم تا روزی قسمتم باشد اینجا، در مجله گردشگری علی‌بابا، از دیده‌ها و تجربۀ خرید هیجان‌انگیزم در تهران بگویم.
آدرس بازار تجریش
آدرس بازار تجریش خیلی سر‌راست است: تهران، میدان تجریش، جنب امامزاده صالح.
لوکیشن بازار تجریش روی گوگل‌مپ
بازار تجریش،تاریخ مصور تهران
این بازار جزو بازارهای قدیمی تهران است که فضای سرپوشیدۀ آن و سر‌راست‌بودنش از مزیت‌های این بازار سنتی تهران محسوب می‌شود. بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی که به تهران سفر می‌کنند حتی برای گشت‌و‌گذار میان حس و حال ایرانی، حتما سری به این بازار زیبا و پرقدمت می‌زنند.
بازار تجریش، در شمال تهران و محلۀ تجریش و شمیرانات قرار دارد و دقیقا دسترسی مستقیم به میدان تجریش و متروی تهران (ایستگاه تجریش) دارد. بازار سنتی تجریش در واقع دو محلۀ قدیمی سرپل و تجریش را به هم وصل می‌کند و همچنین این بازار ازطرفی به ورودی امامزاده صالح و از طرف دیگر به تکیه بازار که معماری جالبی دارد و خیلی هم تاریخی است، می‌رسد.
بازار تجریش تقریبا ۴۰۰ باب مغازه یا حجره را در خود جای داده که نام هرکدام از این حجره‌ها هم با خط خوش نستعلیق روی کاشی فیروزه‌ای‌رنگی بالای مغازه نوشته شده است. هرچه در طول شبانه‌روز به عصر نزدیک‌تر می‌شویم یا حتی ایام تعطیل و مخصوصا قبل عید سال نو، بازار تجریش تهران حسابی پرجنب‌و‌جوش و شلوغ می‌شود به‌طوری‌که به‌قول معروف جای سوزن‌انداختن ندارد!
وقتی در روزهای پایانی سال و قبل نوروز، اطراف میدان و بازار تهران قدم می‌زنید علاوه بر غلغلۀ مردم اطراف مغازه‌ها برای خرید سال نو، حاجی‌فیروز‌های تنبک و دایره به دستی را می‌بینید که میان جمعیت، خبر از آمدن سالی نو می‌دهند.
دست‌فروش‌هایی که بساط ماهی سفرۀ عید و سبزه‌های جور‌وا‌جور، تخم‌مرغ‌های رنگی و هرآنچه برای سفرۀ هفت‌سین نیاز دارید پهن کرده‌اند، در کنار ترافیک سنگین تجریش در این ایام حسابی سر‌و‌صدای زندگی را بالا برده‌اند!
بازار تجریش تهران نه‌تنها یک محلی برای کسب‌و‌کار محسوب می‌شود بلکه به‌خاطر قدمت و بافت محلی آن، یک مرکز فرهنگی و اجتماعی خیلی مهم در تهران است که ازطرفی بازار است و ازطرفی کنار مساجد و امامزاده و تکیه و شهرداری قرار دارد و حتی به جرئت میتوان آن را یکی از جاهای دیدنی تهران دانست.
به‌خصوص بعد از آنکه بازار سنتی تجریش را بازسازی کرده‌اند، حسابی جلوۀ بیشتری پیدا کرده و به چشم آمده است، طوری که برخی می‌گویند این بازار نمونه کوچک‌تری از بازار بزرگ تهران است.
اگر به این بازار رفته باشید دیده‌اید که از شلوغی و پیچ‌و‌خم دالان‌های بازار که بگذرید، در فضای انتهایی بازار، سکوی بزرگ دور‌تا‌دوری از بازار میوه و تره‌بار است. این قسمت از بازار در واقع قدیمی‌ترین بخش بازار و تکیه‌ای است که در دورۀ قاجار برای برگزاری عزاداری‌های محرم ساخته شده است.
جالبی بازار تجریش اینجاست که قبل از عید سال نو، شما در این قسمت می‌توانید از سبزه و ماهی و بقیۀ وسایل سفرۀ هفت‌سین را تهیه کنید به‌جز سمنو، چون خرید سمنو حتی برای اهالی خود بازار نیز فقط از سمنو و ترشی‌فروشی عمه لیلا انجام می‌شود که ده‌ها سال است برای تهرانی‌های تجریش تبدیل به یک‌جور رسم شده است.
نگاهی به تاریخچه بازار
فکر می‌کنید عمر این بازار به چند سال پیش بر‌می‌گردد؟ وقتی در قسمت‌هایی از بازار تجریش با دیوارهای نقش‌و‌نگار‌خورده و کاشی‌کاری‌شدۀ قدیمی برخورد می‌کنید و نمی‌دانید وارد موزه شده‌اید یا بازاری به‌روز با ظاهری سنتی، احتمالا در دل خود حدسش را می‌زنید که این بازار باید خیلی قدیمی باشد. بله! عمر این بازار بیشتر از ۱۰۰ سال، یعنی یک قرن است و سال‌هاست که با همین مردمان سخت‌کوش پا‌بر‌جا مانده است.
در روزگاران قدیم که این همه خانه و ساختمان در محلۀ تجریش وجود نداشت، همین امامزاده صالح بود و یک بازار سرپوشیدۀ سنتی و رودخانۀ تجریش که اطرافش تا چشم کار می‌کرد باغ‌هایی مملو از درختان میوه بودند. تقریبا همۀ قدیمی‌های تهران و محلۀ شمیرانات این تصویر را به‌عنوان تصویر با‌صفای تجریش به یاد دارند و اگر بپرسید مدام از آن روزها برایتان می‌گویند.
اگر‌چه که این سال‌ها ساخت پاساژ قائم در کنار بازار سنتی تجریش، مقداری در بافت تاریخی این بازار اختلال ایجاد کرده است اما هنوز هم تلاش می‌کنند تا از طریق بازسازی و حفظ حال و هوای سنتی بازار، بافت سنتی آن نیز حفظ شود.
البته درباره تاریخچۀ ساخت بازار حدس‌های متعددی وجود دارد اما در برخی منابع آمده است که تاریخ ساخت آن به ۷۰ سال پیش، برخی کسبۀ قدیمی بازار معتقدند به ۱۵۰ سال پیش و جالب‌تر آنکه برخی سازه‌های موجود در بازار تجریش این ادعا را تقویت می‌کند که قدمت آن به ۲۰۰ سال پیش بر‌می‌گردد.
مثلا تکیه بزرگ تجریش که گفته می‌شود بیشتر از ۲۲۰ سال قدمت دارد، قبل از ساخت بازار در این مکان وجود داشته است.
معماری چشم‌نواز و خیره‌کننده بازار تجریش
تاریخچۀ ساخت و معماری بازار تجریش به چه صورت بوده است؟ تقریبا هر بار که میان حجره‌های بازار سنتی تجریش قدم‌زنان پرسه زده‌ام از خودم پرسیده بودم، یعنی داستان پشت این آجرها چه بوده؟
چطور به ذهنشان رسیده که چنین بازار درازی را به تکیه‌ای برسانند که فضای بستۀ مستطیل‌شکلی است و تا دو طبقه می‌رسد و طبقۀ دومش تماما ایوان است و آجرهای نورپردازی‌شده با رنگ سبز؟ و در‌عین‌حال هوایش خفه نیست و کاملا هوا در آنجا در جریان است.
البته در بخش غربی تکیه بزرگ تجریش یک باب مغازه است که چندین دهنه دارد و ارتفاعش بیشتر از سایر مغازه‌هاست که به آن شاه‌نشین می‌گفته‌اند. علاوه بر آن، ۵ باب مغازه در ضلع شمالی و ۴ باب مغازه نیز در ضلع جنوبی و شرقی تکیه ساخته شده است.
طبقۀ دوم هم اگر استفادۀ مذهبی در ایام خاص از آن نشود، همیشه استفادۀ تجاری می‌شود. ستون‌هایی فلزی در تکیه سقف را نگه داشته است که در قدیم به جایشان ستون‌هایی چوبی بوده است.
بقیۀ حجره‌های بازار سر‌درشان کاشی‌های فیروزه‌رنگی دارند که نام حجره‌شان با خط نستعلیق بر آن نقش‌نگاری شده است. سقف بازار تجریش نیز حالتی گنبدی‌شکل با سوراخ‌های بزرگی که نور و هوا از آن‌ها جریان دارد شکل گرفته است.
گشتی در حجره‌ها و فروشگاه‌ها
به‌قولی در بازار که بازار سرپوشیده بزرگی است، از «شیر مرغ تا جون آدمیزاد» پیدا می‌شود. مهم‌تر از هر‌چیز، وقتی در بین راهروی بازار قدم می‌زدم توجهم را جلب می‌کرد، یک‌جور نظم حجره‌های بازار تجریش تهران بود که انگار بر اساس محاسبه و ترتیب خاصی، چه به لحاظ اجناسی که می‌فروشند و چه اندازۀ حجره قرار گرفته بودند.
مثلا اول راسته بازار که جنب خیابان و متروی تجریش قرار دارد، انواع آبمیوه‌فروشی و بستنی‌فروشی قرار دارد که هم در دسترس‌تر است و هم آلودگی و ازدحام کمتری به داخل بازار می‌کشاند.
بعد که کم‌کم به سمت داخل بازار قدم می‌زنید مغازه‌های آلوچه‌فروشی، خشکبار و انواع خوراکی‌ها حسابی دهانتان را آب می‌اندازند و تا آخر بازار که می‌رسید می‌بینید از انواع اقلام خوراکی و پوشیدنی و کیف و کفش و اسباب‌بازی و حتی لوازم خانگی گذر کرده‌اید و حسابی دستتان پر است!
پوشاک
در بازار تجریش می‌توانید انواع مغازه و حجره‌های پوشاک زنانه و مردانه و بچگانه را ببینید که انواع مدل‌های مختلف لباس و روسری و چادر و غیره را می‌فروشند. بسیاری از پوشاکی‌های بازار سنتی تجریش خودشان عمده‌فروش‌اند و به همین دلیل معمولا قیمتشان مناسب است.
لوازم خانه
بخشی از راسته بازار حجره و مغازه‌های لوازم خانگی‌اند که انواع ظروف و قابلمه‌های مسی، بلور و چینی و عمدتا وسایل آشپزخانه و جهیزیه می‌فروشند.
میوه
علاوه بر تمامی مغازه‌های میوه‌فروشی اطراف بازار، قسمت تکیه بازار تجریش، اختصاصا بازار میوه و تره‌بار شده است که با خیال راحت میتوان انواع میوه‌ها و سبزی‌ها را از آنجا با حس و حالی محلی تهیه کرد.
ادویه و ترشی
بخشی از راستۀ بازار که از قضا به نظر من جذاب‌ترین قسمت آن است، راستۀ حجره‌های ترشی‌فروشی و ادویه‌فروشی و آلوچه‌ها و لواشک‌هاست.
اصلا همین‌که در این قسمت قدم بزنید اسیر بوی انواع و اقسام ترشیجات و ادویه‌ها و لواشک‌ها می‌شوید و بدون آنکه قصدی برای خریدش داشته باشید، حداقل یک آلوچه و یک مدل ترشی و ادویه به‌دست، از بازار بیرون آمده‌اید!
صنایع دستی
و اما بخش جذاب و عمدۀ بازار تجریش نیز به انواع صنایع دستی، چه جواهرات و زیورآلات گرفته تا تسبیح‌فروشی‌های مختلف، و انواع گلیم و صنایع دستی مختلفی بر‌می‌گردد که گشت‌و‌گذار میان آن‌ها می‌تواند لذت قدم‌زدن در بازار سنتی تجریش را چند برابر کند.
شکم‌گردی در بازار تجریش
تصور کنید ساعت‌ها میان حجره‌های قدیمی بازار و انواع بوهای خوشمزه مختلف گذر کرده‌اید و حالا قرار است بخشی از این بازار‌گردی در تجریش را به شکم‌گردی پیوند بزنید. من که همین حالا هم از نوشتن و گفتن از آن دوباره دلم خواست حداقل برای شکم گردی هم شده دوباره به بازار تجریش برگردم!
تقریبا از هر‌کسی در تهران بپرسید چند تا رستوران و کافه خوب در تجریش به ما معرفی کن، هاج‌وواج می‌ماند چون آنقدر تعداد رستوران‌ها و کافه‌های اینجا زیاد است و همه‌شان فوق‌العاده و به طرز منحصر‌به‌فردی خوشمزه‌اند که یا لیستش تمام نمی‌شود یا می‌ماند کدام را به شما معرفی کند. اما به من اجازه بدهید در این مقاله کمی کارتان را ساده‌تر کنم!
بگذارید همین اول کار بگویم که چه در خود بازار و کوچه‌های منتهی به آن و چه اطراف میدان تجریش، بسته به نوع غذایی که هوس کرده‌اید، مثلا کبابی یا ایرانی یا فست‌فودی و آش‌خوری و دسر، کلی گزینۀ جذاب و خوردنی برای شما وجود دارد.
علاوه بر همۀ این‌ها می‌خواهم شما را به دلبر خوراکی‌های خیابانی ایران آشنا کنم، آن هم انواع و اقسام چرخ‌های خوراکی سیاری که مخصوصا در فصل سرما باقالی و لبو می‌فروشند که هیچ کجا جز در تجریش، به لحاظ مزه، نمونه ندارند!
نزدیک ظهر که می‌شود بوی کباب و غذاهای خوشمزه اطراف بازار را پر می‌کنند و حتی کسبه‌ها هم معمولا از رستوران‌های قدیمی بازار ناهارشان را تهیه می‌کنند و به‌نوعی مشتری دائمی‌شان‌اند. رستوران‌هایی مثل شمرون کباب، آش سیدمهدی، رستوران فلوت، کباب ناب، رستوران باغچه و رستوران اردک آبی فقط تعداد کمی از بهترین رستوران های تجریش‌اند.
لواشک و ترشیجات عمه لیلا، گزهای پسته‌ای خشکبار داریوش، بستنی اکبر مشتی هم از نمونه‌های معروف تنقلات و دسر برای شکم‌گردی در بازار تجریش‌اند.
تکیه قدیمی و تاریخی بازار تجریش
یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران، همین تکیه بازار تجریش است که در تاریخ ۲۵مهر۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
البته با اینکه در حال حاضر بخش تکیه بزرگ تجریش تبدیل به بازار میوه و تره‌بار شده است، اما در ایام محرم همچنان به مرکزی برای استقرار هیئت‌های عزاداری و برگزاری مراسم‌های مخصوص محرم تبدیل می‌شود و تعزیه‌های باشکوهی را در آن اجرا می‌کنند؛ این تعزیه‌ها آنقدر شهرت و قدمت دارند که در ششمین اجلاس مشورتی عالی ثبت کشور، به‌عنوان میراث معنوی ایران به ثبت رسیده است.
این تکیه که بیشتر از ۲۰۰ سال یعنی از زمان قاجاریه تابه‌حال قدمت دارد، داستان شکل‌گیری‌اش جالب است. تقریبا اوایل قرن دوازدهم (ش)، جمعی از باغداران و روستائیان ساکن تجریش و شمیرانات تصمیم گرفتند مکانی را به برگزاری مراسم مذهبی و تجمع عزاداری‌های ماه محرم اختصاص دهند؛ در‌نتیجه تکیه بزرگ تجریش را در سال ۱۱۷۶ (ش) تأسیس کردند.
اوایل ساخت این تکیه، برای آن سقفی نگذاشته بودند اما پس از مدتی به‌خصوص پس از بارندگی‌های مخرب، تصمیم گرفتند سقفی برای تکیه بازار تجریش تهران بسازند.
با‌این‌حال در سال ۱۳۶۶ (ش)، سیل مهیبی در منطقۀ تجریش رخ داد و بخش‌هایی از محله تجریش و همچنین این تکیه را خراب کرد و از بین برد. اما دوباره بازسازی و ترمیم شد و تا امروز به‌عنوان یکی از مراکز مهم و مشهور مذهبی و برگزاری عزاداری امام حسین شناخته می‌شود.
مساجد بازار تجریش
یکی از نکته‌های جالب بازار این است که علاوه بر تکیه، چند مسجد قدیمی تهران را نیز در خود جای داده است. از روزگاران قدیم معمولا مسجد و مدرسه را در کنار بازار‌ها می‌ساختند و بازار سنتی تجریش نیز از این امر مستثنی نبوده است و سه مسجد صاحب‌الزمان (مسجد خان)، مسجد اعظم و مسجد سید‌الشهدا در بافت قدیمی بازار ساخته شده‌اند.
مسجد صاحب‌الزمان تجریش در خیابان ورودی بازار، کوچۀ بعثت و پلاک ۱۰.۸۷ پاساژ قائم واقع شده و مسجد سید‌الشهدا نیز در کوچۀ مسجد، پلاک ۱ ساخته شده است. منتها قدیمی‌ترین و مهم‌ترین مسجد بازار تجریش تهران، مسجد اعظم است.
مسجد اعظم تجریش، تاریخی به قدمت بیش از یک قرن دارد، یعنی از زمانی که تهران در عهد قاجاریه گسترش پیدا می‌کرده است. ظرفیت این مسجد تاریخی در بخش برادران بیش از چهارصدوپنجاه نفر و در قسمت بانوان بیش از دویست‌وپنجاه نفر است. تقریبا تصور چنین مسجد بزرگی در داخل بافت اصلی بازار تجریش دشوار به نظر می‌رسد اما همین نکته باعث می‌شود ما بیشتر بتوانیم هنر معماری و بزرگی این بازار را درک کنیم.
فضای داخلی مسجد اعظم چنان تزیینات معماری خاصی ندارد جز در قسمت محراب آن که کاشی‌کاری شده است. اما این مسجد یکی از مهم‌ترین اماکن مذهبی شمیرانات محسوب می‌شود که در دهۀ اول محرم و شب‌های قدر مراسم‌های مهمی در آن برگزار می‌شود؛ حتی شخصیت‌های مهم سیاسی و کشوری نیز در آنجا حضور پیدا می‌کنند.
پس به‌راحتی میتوان متوجه شد که چگونه بافت مذهبی و بازاری بازار تجریش تهران طی سالیان به سیاست نیز پیوند خورده است و جزو نقاط مهم مذهبی- سیاسی تهران به شمار می‌رود.
حال و هوای بازار تجریش در مناسبت‌ها
تقریبا در هر مناسبت مذهبی و غیر‌مذهبی بازار حضوری پر‌رنگ میان زندگی مردم دارد و سالیان سال است که محلی برای تجمع افراد در این مناسبت‌ها در تهران بوده است.
تهرانی‌ها خوب به‌خاطر دارند که گاهی رفتن به تجریش برایشان مانند سفری یک روزه زیارتی به امامزاده صالح بوده و گاهی خانواده‌شان را برای چنین گردشی دور خود جمع می‌کردند و آنجا عکس‌های یادگاری بسیاری می‌گرفتند.
جدا از ایام مذهبی سال مانند محرم و صفر و شب‌های قدر که مساجد و تکیه بازار تجریش از سال‌های گذشته تا امروز برنامه‌ها و مراسم مختلفی تدارک می‌بینند و تعزیه‌هایی که در میدان تکیه بازار سنتی تجریش بر پا می‌کنند، ایام نوروز نیز سراسر از جنب‌و‌جوش اهالی تهران در بازار و اطراف آن می‌شود.
مثل اینکه بوی عید را کاملا می‌شود در فضا حس کرد و از رقص حاجی‌فیروز میان مردم تا بساط سبزه و ماهی و وسایل هفت‌سین، حتی قبل‌تر از آن بساط وسایل چهارشنبه‌سوری، میتوان با انرژی خاصی به پیشواز عید رفت.
البته هرچه جمعیت زیاد‌تر می‌شود بافت سنتی تجریش نیز بیشتر درگیر ترافیک و تجمع ماشین‌هایی می‌شود که از خیابان ولی‌عصر که یکی از زیباترین خیابان های تهران است، خود را به آنجا رسانده‌اند.
بهترین زمان بازدید از بازار تجریش
بسته به هدف شما از رفتن به آنجا و دیدن از این بازار تهران، اینکه هدفتان صرفا خرید است یا شکم‌گردی و گشت‌و‌گذار در حال و هوای مناسبتی آن، بهترین زمان بازدید از آن نیز متغیر است.
اما اگر هدف شما خرید است شاید بهترین زمان رفتن به بازار تجریش در زمان خلوتی آن، مثل وسط هفته‌ها و زمان‌هایی است که مناسبتی خاص در پیش نیست.
اما بهترین زمان برای شکم‌گردی و گشت‌و‌گذار میان جذابیت‌های خوراکی بازار تجریش، عصر است که تمامی مغازه‌ها بازند و شب‌های تجریش بسیار زیبا و دیدنی‌اند.
برای مراسم‌های مذهبی و سنتی، ایام مختص آن مانند دهۀ اول محرم و شب‌های قدر بهترین زمان بازدید از بازار تجریش است.
ساعت کاری بازار تجریش
بازار تجریش تقریبا همه‌روزه از ساعت ۹ صبح تا ۱۰ شب باز و معمولا شب‌ها شلوغ‌تر از هر وقتی است. حتی روزهای جمعه نیز بازار سنتی تجریش باز است اما هرچه در روزهای تعطیل به این بازار سر بزنید باید انتظار جمعیت بیشتری را داشته باشید!
دسترسی به بازار تجریش
بازار به غیر از مسیر اصلی خود از سمت پاساژهای اطرافش که به آن چسبیده، مانند پاساژ قائم تجریش، به بیرون و داخل دسترسی دارد.
اما از چند طریق استفاده از وسایل حمل‌و‌نقل می‌توانید خودتان را به بازار تجریش تهران برسانید:
مترو: ایستگاه نهایی خط متروی تجریش- کهریزک که قرمزرنگ است به میدان تجریش یعنی ایستگاه تجریش می‌رسد. جالب است که این ایستگاه عمیق‌ترین ایستگاه متروی تهران به شمار می‌رود که باید از چهار ردیف پله‌برقی طولانی بالا بیایید تا به سطح زمین برسید. حتی به‌خاطر دارم که برای رسیدن به محل کارم وقتی ایستگاه تجریش از مترو پیاده می‌شدم به نظرم می‌آمد هیچ‌وقت قرار نیست این پله‌های برقی تمام شوند!
بی.آر.تی: ایستگاه نهایی اتوبوس خط ۷ بیآرتی راهآهن- تجریش، در انتهای میدان قدس و نزدیکی میدان تجریش (که پیاده تقریبا ۵ دقیقه فاصله است) توقف می‌کند. بنابر‌این اگر می‌خواهید با استفاده از اتوبوس بیآرتی به بازار تجریش برسید، هم گزینۀ مقرون‌به‌صرفه‌ای است و هم دسترسی‌اش راحت است.
همچنین خط اتوبوس رسالت- قدس نیز در میدان قدس که انتهای خیابان شریعتی و در نزدیکی میدان تجریش است توقف می‌کند و می‌تواند گزینۀ مناسبی برای دسترسی از سمت شرق تهران به میدان تجریش باشد.
تاکسی: تقریبا از تمامی مراکز تاکسی‌رانی سراسر تهران برای میدان قدس یا میدان تجریش تاکسی وجود دارد و این راه نیز یکی از راه‌های سریع رسیدن به بازار تجریش است.
خودرو شخصی: با خودروی شخصی برای رسیدن به بازار باید یا از سمت خیابان ولی‌عصر، محلۀ زعفرانیه و نیاوران، خود را به میدان تجریش برسانید یا از مسیر خیابان شریعتی به میدان قدس برسید و در ادامه به سمت میدان تجریش که کمی با آن فاصله دارد حرکت کنید.
به‌خاطر شلوغی این مسیر، در سال‌های اخیر چند پارکینگ عمومی در نزدیکی بازار تجریش و میدان آن ایجاد شده است اما شاید اگر زود بجنبید بتوانید جایی برای پارک ماشین پیدا کنید!
بازار تجریش، قله مراکز خرید تهران
با مرور تاریخچه و ظرفیت‌های بازار تجریش که چه جذابیت‌هایی دارد و چه دسترسی آسانی میتوان به این نقطه از تهران داشت، شاید این مکان هر‌ساله یا حتی هر‌روزه مقصد تهرانی‌های بسیاری برای گشت‌و‌گذار و خرید باشد.
اما در کنار آن امکان ندارد کسی به تهران چه از داخل و چه خارج از کشور سفر کند و به بازار سنتی تجریش سری نزند و میان عطرها و رایحه‌ها و شلوغی زندگی‌بخش آن، همراه با بافت قدیمی و سنتی‌اش که در سال‌های اخیر مدرن‌تر و جوان‌پسند‌تر شده است با چهرۀ جدیدی از تهران روبه‌رو نشود.
شهری که به شلوغی و آلودگی معروف است، اما اینجا حتی شلوغی خیابان‌های منتهی به میدان تجریش‌اش حس شادتر و سرزنده‌تری به اهالی شهر می‌بخشد.
سلام. بافت قدیمی قشنگی داشت
ولی چیزی که به شدت آزار دهنده بود زباله ها و کثیفی این منطقه بود که هر آنچه درباره این بازار در ذهنم ساخته بودم رو نابود کرد
رودخانه پراز زباله، داخل بازار زباله، داخل تکیه کثیف …. بافت تاریخی رو اگه بزارم کنار اصلا از بازدید این منطقه خوشم نیومد و واقعا ناراحت شدم… افسوس و صد افسوس که هیچ کس مسئول و پیگیر نیست…
البته این اولین افسوس نیست و قطعا آخری هم نیست
حیف از ایران…
شوش شعبه دو میشه تجریش
از وقتی بی ار تی و مترو از راه آهن و کهریزک راه افتاد تو تجریش اینجا پرشده از آدمهایی با سطح فرهنگیی پایین