کمتر از یک هفته به انتخابات ریاست جمهوری مانده است. در این ایام کاندیداهای تایید صلاحیت شده مدام به تشریح برنامه‌های خود و ارائه برنامه‌های راهبردی دولت آینده پرداخته و هریک با پرداختن به مسائلی از قبیل اقتصاد و معیشت مردم و سایر مسائل فرهنگی و اجتماعی سعی در جلب نظر رای دهندگان نسبت به برنامه‌های خود دارند.
البته، در مناظره‌ها و صحبت‌هایی که پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ طراحی شده است، مسائل مربوط به معیشت مردم و مسائل اقتصادی در راس برنامه‌های تمامی کاندیداها قرار گرفته و هریک از کاندیداها ادعا می‌کنند برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم راهکار و برنامه‌ای هدفمند در دست دارند که در صورت انتخاب شدن اجرایی خواهند کرد.
با اینکه مرور صحبت‌ها و برنامه‌های این افراد بیانگر آن است که هنوز هیچ‌یک از آنها به یک جمع‌بندی پیرامون اولویت‌های اساسی کشور نرسیده‌اند؛ اما آنچه بیش از هرچیز دیگری در ارائه برنامه‌ها و سخنرانی کاندیداهای انتخابات ۱۴۰۰ خودنمایی می‌کند، نادیده گرفتن سهم صنعت گردشگری در رونق اقتصادی کشور و بهبود معیشت مردم است. چنانچه شاهد آن هستیم که در وعده‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری کلیدواژه گردشگری مورد غفلت قرار گرفته است.
کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و گردشگری
تا کنون که کمتر از یک هفته به روز انتخابات باقی مانده است تنها دو نامزد ریاست‌جمهوری آن هم در حد کلیات در رابطه با مقوله گردشگری صحبت کرده‌اند و سایر رقبا حتی کوچکترین اشاره‌ای هم به این صنعت و فواید ناشی از آن نکرده‌اند.
این در حالی است که بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان با اتکا به نقش گردشگری در درآمد ارزی کشور و تولید ناخالص ملی به جایگاهی که اکنون در آن قرار دارند، رسیده‌اند.
با یک بررسی کلی پیرامون برنامه‌ها و سخنرانی‌های کاندیداها به این نتیجه رسیدیم که تنها یکی از هفت نامزد ریاست‌جمهوری در حد کلی‌گویی از طرح سفر برای خانواده‌های ایرانی صحبت کرده است. سایر نامزدها هم مدام از ایجاد اشتغال برای ایرانیان صحبت به میان آورده‌اند. اما هیچ‌یک پیرامون نقش و اهمیت صنعت گردشگری در تحقق این امر صحبتی به میان نیاورده است.
نقص در برنامه‌های اقتصادی نامزدهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰
یک کارشناس صنعت گردشگری در گفت‌وگو با خبرنگار ما بیان کرد: به نظر می‌رسد این‌طور نادیده گرفتن اقتصاد گردشگری و مشکلاتی که در این چند سال اخیر به‌ویژه بعد از شیوع ویروس کرونا گریبان این صنعت را گرفته، نشان از نقص برنامه‌های اقتصادی نامزدهای ریاست جمهوری دارد. با توجه به اینکه صنعت گردشگری دور از نوع دیپلماسی سیاسی و چالش‌های کلان اقتصادی از قبیل تحریم و تورم نیست، عدم توجه به این حوزه را می‌توان ناشی از ناکارآمدی و نقص برنامه‌های اقتصادی نامزدهای ریاست‌جمهوری دانست.
قاضی ادامه داد: البته مباحث اندکی هم که پیرامون گردشگری و برنامه‌های مربوط به آن در صحبت‌ها و اظهارات کاندیداها به چشم می‌خورد. اما این اظهارات، بیشتر به کلیاتی غیرهدفمند شبیه بوده و به‌هیچ‌وجه جنبه اقتصادی و ارزش‌آفرینی این حوزه مورد توجه قرار نگرفته است.
وی تصریح کرد: این درحالی است که تجربه سایر کشورها ثابت کرده صنعت گردشگری نقش بسزایی در حوزه‌هایی مانند اشتغال، تولید و توزیع ثروت ایفا می‌کند. با این وجود، هیچ نشانی از اتکا به این حوزه نجات‌دهنده و توسعه‌بخش برای کشور در برنامه‌هایی که مطرح شده، به چشم نمی‌خورد.
با توجه به اظهارات و مطالبات فعالان صنعت گردشگری و از آنجا که، مشکلات صنعت گردشگری به‌ویژه در دوران شیوع کرونا بر کسی پوشیده نمانده است، انتظار می‌رفت نامزدهای ریاست جمهوری تلاش کنند تا با شناختی هرچند اندک از مسائل و مشکلات صنعت گردشگری حداقل به چالش‌های این صنعت اشاره کرده و راهکاری برای حل آن ارائه دهند.
در هرحال، این عدم توجه به خانواده بزرگ صنعت گردشگری که زمانی قرار بود جایگزینی برای درآمدهای نفتی کشور باشد، بسیار تعجب برانگیز است.
جای خالی صنعت گردشگری در شعارهای انتخاباتی توی ذوق می‌زند
رئیس جامعه هتلداران ایران نیز پیرامون این موضوع با بیان اینکه قطعا جامعه گردشگری هم مانند صنوف و صنایع دیگر، مطالباتی از رییس‌جمهور و دولت آینده دارد، گفت: اما متاسفانه در برنامه‌های کاندیداها هیچ جایگاهی برای صنعت گردشگری کشور دیده نشده است.
جمشید حمزه‌زاده در ادامه صحبت‌هایش افزود: حتی افراد غیر متخصصی که دور از این صنعت بوده‌اند نیز به این امر اذعان دارند که صنعت گردشگری در این چند سال گذشته با معضلات فراوانی روبه‌رو بوده و رکود بزرگی را تجربه کرده است. از این رو، نیازمند توجه و حمایت جدی است.
وی بیان کرد: صحبت در باب نقش و اهمیت گردشگری یک موضوع است و صحبت از برنامه‌های اجرایی و راهبردی یک کاندیدای ریاست‌جمهوری موضوعی دیگر است. با این زمینه ذهنی می‌توان صادقانه و بدون هیچ قضاوت ناعادلانه‌ای نتیجه گرفت که هیچ‌گونه برنامه دقیق و کارشناسی‌شد‌ه‌ای از سوی کاندیداهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ تا کنون دیده و شنیده نشده است.
حمزه‌زاده ادامه داد: این در حالیست که با توجه به اتفاقات اخیر و وضع موجود، انتظار می‌رفت جایگاه گردشگری در راهبرد اقتصادی دولت آینده روشن و دقیق مطرح شود. این بدان معناست که برنامه‌های دولت آینده باید مبتنی بر یک نقشه‌راه و راهبردی دقیق باشد.
این کارشناس و فعال صنعت گردشگری خاطرنشان کرد: دولتی که برای رفع معضلات اقتصادی روی صنعت گردشگری تمرکز می‌کند، بدون شک برای پیاده‌سازی استراتژی شفاف و مدون خود وزیری متناسب با آن استراتژی انتخاب خواهد کرد.
وی عنوان کرد: انتخاب یک وزیر موفق با معاونان و مدیرانی کاربلد قطعا موجب توسعه صنعت گردشگری و دستیابی به اهداف آن، بر اساس اسناد بالادستی کشور خواهد شد. با این وجود، اما جای خالی صنعت گردشگری در شعارهای انتخاباتی توی ذوق می‌زند.
با توجه به جایگاه ممتاز صنعت گردشگری در برنامه توسعه کشور و اهمیت آن در بیانات مقام معظم رهبری، این حد از بی‌توجهی بسیار حیرت‌آور است. این درحالی است که بسیاری از فعالان و متخصصان صنعت گردشگری معتقدند بی‌شک دولت آینده برای مقابله با محرومیت‌ها و معضلات اقتصادی، باید گردشگری را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهد.
چراکه، صنعت گردشگری دقیقا همان حوزه‌ای است که به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به معاش تک‌تک مردم کشور مربوط است و در صورت رشد و شکوفایی آن همه از آن منتفع خواهند شد.
بر اساس این گزارش، شواهد حکایت از آن دارد که نامزدهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بدون توجه به آمار موجود مبنی بر اینکه، صنعت گردشگری بعد از شیوع ویروس کرونا بیش از ۲۲ هزار میلیارد تومان خسارت دیده و بیش از یک میلیون نفر بیکار داشته، آینده مبهم و نگران‌کننده‌ای را برای اهالی صنعت گردشگری رقم زده‌اند، تا حدی که حتی در شعارها و وعده‌های انتخاباتی هم خبری از کلیدواژه گردشگری نیست.
بسیاری از متخصصان فعال در این حوزه معتقدند این حجم از بی‌توجهی به این صنعت تنها یک دلیل دارد و آن هم ناآگاهی کاندیداهای ریاست جمهوری از اسناد بالادستی کشور و نقش اقتصاد گردشگری در رونق اقتصادی کشور است.
