آن‌قدر از دریاچه‌های این‌ور و آن‌ور ایران، از دریاچه گهر لرستان گرفته تا دریاچه مهارلو شیراز نوشته‌ام، که حس تنهای شن‌های سواحل بالا و پایین ایران داشت کم‌کم از یاد و خاطرم می‌رفت. سواحل خلیج فارس و دریای عمان و ساحل بندر انزلی و رودسر را نمی‌گویم که هر کدامشان جایی فراموش‌نشدنی در قلبم دارند. این‌جا از ساحل سرخرود می‌نویسم که شما را تشنه نمی‌گذارد و حتما شهر سرخرود و ساحلش پذیرایی گرمی می‌کنند که آن سرش ناپیداست.
دلم می‌خواهد این‌دفعه از ساحل بنویسم، با آن گرمی ماسه‌هایش که وقتی پاهایم را روی آن می‌گذارم، لذت گرمای نور خوشید را با تمام وجودم حس می‌کنم و آب سردی که از دریای می‌آید و زنده‌ام می‌کند و صدای آرام‌بخشی که از موج‌های دریای خزر تمامی ندارد. گزارش این‌بارم را از مجله گردشگری علی‌بابا تقدیم می‌کنم به همه عاشقان ساحل و دریایی شمال ایران.
ساحل سرخرود کجاست؟
جاهای دیدنی ساحل سرخرود کدام هستند؟
بهترین زمان سفر به ساحل سرخرود چه زمانی است؟
اقامت در ساحل سرخرود چگونه است؟
پیشینه تاریخی منطقه سرخرود
من که صفای دریا و ساحل در همان یک‌بار زندگی‌ام به دلم نشسته بود، رفتم تا بیشتر از ته‌وتوی قضیه تاریخی این ساحل سر در بیاورم. من که نمی‌گویم، اما باستان‌شناسان پیشینه تاریخی ساحل سرخرود مازندران را به حدود ۴۰۰۰ سال قبل و احتمالا به پس و پیش همان دوران عصر آهن برمی‌گردانند. اصلا شاید نامش هم از همان روزهای زمین آمده که بعید می‌دانم قبل‌تر از آن نبوده باشد.
نمی‌دانم اصلا تمدنی در این ساحل بوده یا نه، اما درباره نامش که جست‌وجو کردم با چیزی روبه‌رو شدم که هوش از سرم پراند. درست و غلطش به پای محققان و کسانی که این چیزها را به لب آوردند، اما گفته می‌شود سر حدود ۴۰۰۰ نفر را در یک روز کامل از تن‌شان جدا کرده بودند و خون بود که آبی آسمانی دریا را کرده بود به سرخی خون و همین شد که نام سرخرود نشست به ساحلش.
عکس از: سایت Asriran
اما این به نظرم بیشتر به افسانه‌ای شبیه است که باورش به چیز بیشتری نیاز دارد که اصلا چرا و چگونه باید همچین اتفاقی بیفتد، آن هم کنار ساحل. هرچند ماجرا به همین‌جا که تمام نمی‌شود و می‌رسیم به دلیل منطقی‌تری که چرا نام این ساحل به ساحل سرخرود مشهور و نامی است.
در جای دیگری گفته شده نامش از رودخانه هزار کوه دماوند می‌خروشد و در مسیرش با چیزهای مختلفی آشنا می‌شود که یکیش می‌شود گِل و رنگ سرخ خاک و نام سرخرود می‌خورد به این ساحل.
شرایط آب‌وهوایی سرخرود
شهر ساحلی و جلگه‌ای غیر از مازندران نیست، که آب‌وهوای زمستانی به سرد و تابستان گرمی داشته باشد. اصلا همین می‌شود که بهترین زمان برای تازه کردن نفس و زدن دل به دریای خزر و ساحل سرخرود مازندران را باید بهار و تابستان دانست. یعنی آب‌وهوای سرخرود و ساحلش در همین روزها هستند که به دل‌تان می‌نشیند و حال‌تان را سر جایش می‌آورد.
عکس از: سایت Asriran
مردم‌شناسی و فرهنگ مردم بومی سرخرود
مردمان سراسر ایران که هر کدامشان روحیه و مهمان‌نوازی و فرهنگ خاص خودشان را دارند. مردم بومی سرخرود هم با جمعیت ۱۲.۳۴۵ نفری که از سرشماری در سال ۱۳۹۵ انجام شده، با کشاورزی برنج و ماهیگیری در دریای خزر و شکار پرنده‌های وحشی و باغداری، چرخ زندگی‌شان را می‌گذرانند و شب را به صبح می‌رسانند و اقتصاد بخش کوچکی از ایران را فراهم می‌کنند.
شیرینیِ گویش مازندرانی هم که از کوچک تا بزرگش آن را از بر هستند، در کنار لذت بردن از آداب و رسومی که خودش را در جشن‌های دینی و ایرانی مانند عروسی و عید نوروز و… نشان می‌دهد، برای مدت‌ها می‌ماند در خاطرات سفر به شمال‌تان.
راهنمایی کوتاه برای گردش در ساحل سرخرود
شاید حس کنید یک ساحل مگر چقدر می‌تواند جا برای تفریح و گردش داشته باشد، که به شما حق می‌دهم. اما همان‌قدر که تالاب بندر انزلی و ساحل کیش غوغا به پا کرده‌اند و هنوز هم می‌کنند، ساحل سرخرود هم کم از آن‌ها ندارد و هم تفریح‌ها و سرگرمی‌های متنوع و هم دیدنی‌های طبیعی برایتان فراهم می‌کند که حظ کنید.
عکس از: سایت Asriran
دیدنی های ساحل سرخرود
ساحل سرخرود نمی‌دانم چرا انگار با اینکه یک ساحل است، اما ساعت‌ها می‌شود پا روی ماسه‌های گرمش گذاشت و چند روزی را برای تفریح و سرگرمی در آن‌جا گذراند. راستش را می‌خواهید، با حال بد از ساحل سرخرود برنمی‌گردید و آمدن‌تان دست خودتان نیست.
قوهای وحشی
تالاب انزلی که در کنار لاله‌های مردابی‌اش، زیبای منحصربه‌فرد دیگری از پرندگان مهاجر نشان می‌دهد، اما ساحل سرخرود هم مگر کم می‌آورد و با قوهای وحشی و پرندگان مهاجرش دل‌تان را آب می‌کند، که پرنده‌های وحشی و مهاجر مثل قوهای فریادکش یا آوازخوان در زمستان، از نمی‌دانم کجا، شاید سیبری می‌آیند و با پاهای لاغرشان فرود می‌آورند به آب ساحل سرخ رود و چه سور و ساتی به پا می‌شود.
عکس از: سایت Irna
بقعه آقا سید عبدالمجید
از ساحل سرخرود که دورتر و دورتر بشویم، در مرکز شهر سرخرود، بقعه مبارکه آقا سید عبدالمجید قرار گرفته که در کنار طبیعت و ساحل سرخرود، سیل بزرگ و طوفانی از مردم مومن به آن‌جا سرازیر می‌شوند و عاشقی می‌کنند.
عکس از: سایت Banianmaskan
جنگل شیلات
خوبیش این‌جاست که فاصله تماشای بزرگی ساحل و جنگل این منطقه به فاصله دو چشمان‌تان است. یعنی همین که سر برگردانید، جنگل شیلات کنار ساحل سرخرود جلوی چشمتان ظاهر می‌شود و جان می‌دهد برای قدم زدن زیر درختان و نشستن روی شاخ و برگ دورواطرافش.
رودخانه هراز
راهش را از هراز شروع می‌کند و مقصد نهایی‌اش به دریای خزر می‌رسد. تقریبا ۱۰ رودخانه در اطراف این منطقه به هم وصل می‌شوند تا در نهایت این رودخانه تشکیل می‌شود. می‌گویند که قدیم‌ها اسم این رودخانه «هرهز» بوده که معنی‌اش «آب هرمز» می‌شد.
عکس از: سایت Wikipedia
آب بندان سرخرود
احساس می‌کنم عمقش کم است. چون پرنده‌هایی که در تصاویرش می‌بینم، گاهی با دو پا و گاهی هم یک پا روی آب بندان سرخرود شرقی و غربی این ساحل ایستاده‌اند و در کنار درختان آن‌طرف‌تر هم عشوه‌گری می‌کنند؛ حالا یا برای ما یا برای معشوق‌شان. پارک جنگلی کنار طبیعت آب بندان سرخرود که جای خودشان را دارد و من هم که عاشق جنگ‌های طبیعی.
عکس از: سایت Wikipedia
تالاب سرخ رود
تالاب سرخرود میزبان پرنده‌های وحشی و البته مهاجر از گوشه‌وکنار جهان است و هر از گاهی برای استراحت پروازشان وسط راه، به این تالاب می‌آیند و هم دل ما را صفا می‌دهند و هم دل خودشان را.
تپه‌های قلاکتی
دو تپه قلاکتی در جنوب شهر ساحل سرخرود زده بیرون که گفته می‌شود ۲۰۰ سال قدمت دارند و از جاذبه‌های گردشی با آن سرسبزی و جلوه‌هایش است.
عکس از: سایت Isna
تور سر
اصلا دریا هست و ماهیگیری‌هایش. تور سر که یک مکان ساحلی هست در ساحل سرخرود و قایق‌های ماهیگیری آن‌جا برای ماهیگیری دل‌شان را می‌زنند به دریای آرام و صید ماهی.
سد چاکسر
سد سنگی چاکسر جدا از اینکه دریای خزر پیش‌رویش است، رستوران و کافه و سرگرمی‌های دریای خزر مثل جت اسکی و قایق سواری و… هم دارد که روزهایتان را بسازد و رویاهایتان را.
تفریحات ساحل سرخرود
جایی پیدا نمی‌شود که دیدنی و سرگرمی و تفریح داشته باشد، اما خوش نگذرانید. در مقالاتی که قبلا نوشته‌ام، کم از ورزش‌ها و سرگرمی‌های دریاچه‌های ایران نگفتم. این‌جا هم دو، سه مورد بیشتر می‌نویسم.
عکس از: سایت Asriran
تماشای آسمان شب در ساحل
همین که خورشید به ته خط می‌رسد و غروب می‌کند، چلچراغ‌های نورانی جایش را می‌گیرند و صدای نسیم و موج‌های دریا هستند که در کنار ساحل گرم و سقف آسمان بدون ابر مجذوب‌مان می‌کنند و افسون. روزش که آسمان آبی امان‌تان نمی‌دهد و خورشیدی که در انتهای دریا غروب می‌کند و سرخی‌اش روی ساحل سرخرود مازندران… بماند. تماشای آسمان شب ساحل هم که در آن انتها، آبی نفتی‌اش، ستاره‌های زرد و سفید و سرخ دیده می‌شوند که چشمان‌تان را برق می‌اندازند.
عکس از: سایت Wikipedia
جت‌اسکی
جت‌اسکی که برای هیجان بیشتر وسوسه‌تان می‌کند، روی موج‌های هرچند کم‌وبیش دریای خزر، بیشتر از قبل سرگرم‌تان می‌کند.
قایق‌سواری و پاراگلایدر
در کنار جت‌اسکی اگر نمی‌خواهید تنی به آب بزنید و شاید هم اهل هیجان نباشید، قایق‌سواری از آن سرگرمی‌های ساحل سرخرود محسبوب می‌شود که در فصل و جای مناسبش است دست‌تان می‌تواند برود به سمت ماهیگیری.
همچنین شما می‌توانید به لطف پاراگلایدر بالای منظره دریا و ساحل یک پرواز جانانه را تجربه کنید.
عکس از: سایت Wikipedia
اسب‌سواری
این از همان چیزهایی بود که در چند مقاله قبلی درباره دریاچه گهر ندیده بودم. اسب‌سواری در سواحل ایران را نمی‌دانم چه حس و حالی دارد. اما تجربه جالبی می‌تواند باشد که در بی‌نهایت دریا، تاخت بروید و حس زندگی کنید.
پلاژهای ساحلی
ساحل که نمی‌گذارد دل از آن بکنید، اما پلاژهای ساحلی کنار ساحل از این‌ور ساحل تا آن‌ورش با تمام امکانات از مسافران داخلی و خارجی پذیرایی می‌کنند.
عکاسی
عکاسی که پایه تمام مقالاتم بوده و اصلا نمی‌شود دشت و کوه و بنای تاریخی و… بدون ثبت کردن لحظه‌لحظه این جذابت‌های طبیعی باشد. یک ساحل هست و یک دریا. اما هزاران تصویر مسحورکننده از آن می‌شود گرفت که خاطره‌اش بماند فقط برای شیرین کردن روزهایی که دل‌تان ساحل می‌خواهد.
عکس از: سایت Wikipedia
پیاده‌روی
تمام جذابیتش این است که کفش و جورابتان را در بیاورید و آستین پیراهن و پاچه شلوارتان را بزنید بالا و روی شن‌های ماسه‌ای ساحل سرخرود فرود بیاورید و گرمایش را لمس کنید. اصلا قدم زدن و پیاده‌روی و دویدن کنار ساحل آن‌قدر جذابیت دارد که دل‌تان نمی‌خواهد دل بکنید.
عکس از: سایت Wikipedia
چه زمانی چمدان‌مان را برای سفر به سرخرود ببندیم؟
فرض کنید بهار و تابستان شده، دل‌تان از گرمای شهرتان عاصی می‌شود و هوس مسافرت می‌کنید؛ آن هم لب دریا. همه که یا سواحل استان گیلان به ذهن‌شان می‌رسد، یا کیش و اصلا کسی به ساحل سرخرود نگاه نمی‌کند که اشتباه بزرگ زندگی‌شان از همین‌جا شروع می‌شود. ساحل سرخرود در بهار و تابستان است که هوای خنک و بهاری‌اش را هدیه می‌دهد و سرش کاملا شلوغ می‌شود.
وسایل لازم برای سفر به سرخ رود
خیال‌تان که از بابت ویلا و سوئیت و رستوران و کافی‌شاپ و تفریحات و سرگرمی‌های ساحل سرخرود راحت باشد که برایتان کم نمی‌گذارد. اما عینک آفتابی و وسایل بهداشتی و لباس مناسب فراموش‌تان نشود تا درگیر خریدتان در آن‌جا نباشید.
عکس از: سایت Banianmaskan
آدرس ساحل شمالی سرخرود کجاست؟
آدرس: ایران، استان مازندران، شهرستان محمودآباد، شهر سرخرود، ساحل سرخرود
راه طولانی و درازی ندارد و از تهران تا آن‌جا چند ساعت بیشتر طول نمی‌کشد. همین که دل‌تان سیرابی ساحل سرخرود را خواست، مسیر جاده هراز به آمل و فیروزکوه به ساری را بگیرید تا ساحل سرخرود مازندران.
ساحل سرخرود روی گوگل مپ
بهترین راه برای رسیدن به این ساحل چیست؟
مسیر زمینی‌اش را که اشاره کردم و حالا می‌ماند مسیرهای هوایی و دیگرش. مسیر هوایی که اصلا زمانی نمی‌گیرد. یعنی سوار هواپیما که می‌شوید و بابل و بابلسر و فریدون‌کنار را می‌بینید، تا چشمتان را ببندید و باز کنید، در فرودگاه ساری نشسته‌اید و این‌جاست که با بلیط اتوبوس یا قطار به دست راهی ساحل سرخرود شوید. اگر هم که راه هوایی از انتخاب‌هایتان فاصله دارد که راه زمینی هم جذابیت‌های خودش را دارد.
عکس از: سایت Wikipedia
اقامت در ساحل سرخرود
ساحل سرخرود از آن سواحلی است که می‌توانید چشم‌اندازی از آن را از پنجره اتاق‌تان در ویلا و و آپارتمان مکان‌های اقامتی داشته باشید. این شهر توریستی با ویلاهای ارزان و گرانش دست‌تان را باز می‌گذارد. اما خودتان باید بدانید که ویلاها و آپارتمان‌های ارزان در بخش جنوبی نزدیک به آمل از ساحل سرخرود کمی دورتر و ویلاهای گرانقیمت هم در منطقه ساحلی گلشهر و خط دریای خزر، مجلل‌تر و باابهت‌تر هستند.
عکس از: سایت Banianmaskan
سرخی من از ساحل سرخرود
بعد از نوشتن درباره دریا و دریاچه، این‌بار از ساحل نوشتم، از یکی از جاهای دیدنی مازندران، از سواحل ایران، از تفریحات و سرگرمی‌ها و اسب‌سواری و پیاده‌روی روی ساحل گفتم و از قوهای وحشی و جنگل شیلات و امکانات رفاهی‌اش، از مردم مهربان مازندران که دوست و غریبه نمی‌شناسند و با مهمان‌نوازی‌هایشان خجالت‌زده‌تان می‌کنند. یعنی آن‌قدر در ساحل سرخرود به شما خوش می‌گذرد که در سفرهای بعد در کنار جاهای دیدنی ایران و تماشایی لب بندر جنوب، گوشه چشمی هم دارید به این ساحل.
عکس از: سایت Banianmaskan
بزرگی‌اش به اندازه دریای خزر نیست، اما حتما چیزهایی دارد که مردم عاشقانه و مهربانانه طرفدارش هستند و بهار و تابستانی نیست که از ساحل و دریایش سیراب نشوند. آخرین حرف یک نویسنده می‌تواند فلسفی و عرفانی و عامه‌پسند باشد، اما این ساحل که به چشمانم می‌خورد، ترجیح منطق را کنار بگذارم و فقط بسرایم. من عاشق تاریخ و طبیعت و مردم سرزمینم هستم.
