زمانی که صحبت از کرمان می‌شود؛ اولین چیزی که به آن فکر میکنم شیرینی‌های خوش طعم این شهر است و بعد از آن هم به یاد غذاهای محلی کرمان می‌افتم. اگر فصل بهار یا پاییز که هوا کمی خنک‌تر است را برای مسافرت به کرمان انتخاب کنید، یک مسافرت تمام و کمال را تجربه خواهید کرد. در این شهر هم بناهای تاریخی و گردشگری زیادی وجود دارد و هم تنوع غذاها و شیرینی‌های محلی آن به اندازه‌ای است که می‌توانید در تمام روزهای مسافرتتان وعده منحصربه‌فردی نوش جان کنید.
بعضی از غذاهای سنتی کرمان در تمام ایران مشهور هستند و سرو می‌شوند؛ حتی ممکن است شما هم این غذاها در خانه خود میل کنید. در این مقاله از مجله گردشگری علی بابا به جای توضیح درباره روش پخت غذاهای محلی کرمان، به طعم و ویژگی‌های این غذاها می‌پردازیم و یک راهنمای گردشگری خوش‌طعم برای کرمان ارائه می‌دهیم.
غذاهای کرمانی برای تمام سلیقه‌ها
تنوع غذاهای محلی کرمان به اندازه‌ای است که افراد با هر سلیقه‌ای می‌توانند حداقل یکی از غذاهای این شهر را به لیست خوراکی‌های محبوب خود اضافه کنند. این تنوع چه در نوع غذاها (آش، خورش، خوراک و…) و چه در مواد اولیه‌ای که برای طبخ آن‌ها به کار می‌رود، دیده می‌شود.
غذاهای سنتی شهرهای مختلف ایران در عین شباهت در روش پخت، طعم‌های متفاوتی دارند و این ویژگی منحصر‌به‌فرد آشپزی در کشور ماست. کرمان نیز از این قاعده مستثنی نیست. به همین دلیل حتی اگر نام غذایی برایتان آشناست، باز هم توصیه می‌کنیم آن را در کرمان هم بخورید. به احتمال زیاد طعم متفاوتی را تجربه خواهید کرد.
زیره پلو؛ پلویی به سبک کرمانی‌ها
ضرب‌المثل «زیره به کرمان بردن» به خوبی نشان می‌دهد که زیره به نام کرمان خورده است! زیره کرمان شهرت بسیاری دارد و معمولا در ترکیبات تمام غذاهای سنتی کرمان دیده می‌شود. البته همه افراد بخاطر طعم خاص این ادویه به آن علاقه ندارند؛ به همین دلیل ممکن است در طبخ برخی از غذاهای کرمانی، این ادویه حذف شود. اما زیره پلو همیشه این ادویه دارد و جزو اصیل‌ترین غذاهای محلی کرمان است.
زیره پلو را می‌توان با گوشت گوسفند یا مرغ و حتی بدون گوشت سرو کرد. زیره‌پلو مانند برنج معمولی پخته می‌شود؛ اما در مرحله دم گذاشتن به آن زیره سبز یا سیاه اضافه می‌شود. در کنار آن نیز خوراک گوشت یا مرغ قرار می‌گیرد. البته ممکن است خورش‌های دیگری نیز با این نوع برنج سرو شود.
اشکنه کرمانی؛ غذای ساده شهرهای ایران
اشکنه غذایی است که در شهرهای مختلف ایران طبخ می‌شود و به سادگی شهرت دارد. این غذا را معمولا در وعده شام می‌خوریم. یکی از جذابیت‌های اشکنه این است که در عین سادگی، در هر شهر به سبک منحصربه‌فردی پخته می‌شود! این غذا در کرمان با سیب زمینی، تخم مرغ، رب گوجه، پیاز، ترخون خشک و سایر ادویه‌جات طبخ می‌شود. می‌توانید به ترکیبات آن زیره را هم اضافه کنید.
اشکنه جزو آن دسته از غذاهای محلی کرمان است که برای سرو آن نیازی به رستوران ندارید؛ در خانه هم می‌توانید با ترکیب مواد اولیه، اشکنه‌ای به سبک مردم کرمان بپزید. اشکنه در کرمان با نام «آب گرمو» نیز شناخته می‌شود.
کله جوش کرمانی؛ غذای مشترک کرمان، اصفهان و تبریز
اگر اهل اصفهان یا تبریز باشید، احتمالا تصور می‌کنید کله جوش در شهر شما هم سرو می‌شود و شاید حتی خودتان هم روش تهیه آن را بلد باشید. اما کله جوش جزو همان غذاهایی است که در ابتدای مقاله گفتم حتی اگر در شهر خودتان هم وجود دارد، باید در کرمان نیز آن را میل کنید. زیرا روش پخت کله جوشی که جزو غذاهای محلی کرمان است، با کله جوش سایر شهرها فرق دارد.
وجود کشک در این غذا آن را به یک منبع غنی کلسیم و یک وعده شام یا میان وعده فوق‌العاده تبدیل کرده است. البته کله جوش جزو غذاهای سنتی کرمان است و با سلیقه امروزی‌ها چندان سازگار نیست. اما اگر پای صحبت‌های پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های کرمانی بنشینید، متوجه می‌شوید که کله جوش یکی از غذاهای اصلی رژیم آن‌ها بوده است.
برای تهیه این غذای خوشمزه به روش کرمانی باید از کشک، گردو، گوجه، نعنا خشک، پیاز و ادویه‌جات استفاده کنید. سرو کله جوش با نان سنگک یا بربری طعم بهتری دارد؛ همچنین در کنار آن می‌توانید انواع ترشی یا سبزی خوردن میل کنید.
کشک کدو؛ برادر خوشمزه کشک بادمجان
بسیاری از افراد نام کشک کدو را نشنیده‌اند؛ اما علاقه زیادی به کشک بادمجان دارند. اگر شما نیز جزو این دسته از افراد هستید، توصیه می‌کنیم به کرمان یا شیراز بروید و کشک کدو را هم امتحان کنید. احتمالا این غذا را نیز به اندازه کشک بادمجان دوست خواهید داشت. در ضمن، حتی اگر کدو سبز دوست ندارید، بهتر است یک بار کشک کدوی کرمان را امتحان کنید. این مورد از غذاهای محلی کرمان به کلی نظر شما را در باره کدو تغییر می‌دهد.
برای تهیه این غذا به کدو سبز، مغز گردو، کشک، پیاز، سیر و نعنا داغ و ادویه‌جات نیاز است. برخی از افراد به این غذا گوجه فرنگی رنده‌شده هم اضافه می‌کنند.
کشک کدو کرمان شباهت‌هایی به کشک کدو یا کدو بره مازندران هم دارد؛ اما طعم آن‌ها باهم متفاوت است. غذاهای محلی مازندران هم جزو خوراکی‌هایی است که اشتهای سخت‌پسندترین افراد را هم تحریک می‌کند!
کباب زرگری؛ کباب تابه‌ای به سبک سنتی کرمان
وقتی ماهیتابه‌های تفلون و نچسب هنوز اختراع نشده بود؛ کرمانی‌ها به جای کباب تابه‌ای، کباب زرگری می‌خوردند! این عضو از لیست غذاهای محلی کرمان نیز جزو خوراک‌هایی است که با نان سرو می‌شود و هم برای وعده ناهار و هم وعده شام انتخاب مناسبی است. این غذا از خانه‌های کرمان، وارد منوی رستوران‌های این شهر هم شده است و می‌توانید در رستوران‌های سنتی کرمان کباب زرگری میل کنید.
برای تهیه این نوع کباب به گوشت چرخ‌کرده گوسفندی، پیاز، گوجه فرنگی، سیب‌زمینی و ادویه‌جات نیاز داریم. همچنین اگر در فصل گرم سال این غذا را می‌پزید، می‌توانید فلفل سبز تازه را هم به ترکیبات این غذا اضافه کنید. برخی از کرمانی‌ها کباب زرگری را با برنج و حتی زیره پلو هم سرو می‌کنند و این موضوع کاملا سلیقه‌ای است؛ اما این غذا معمولا با نان‌های سنتی ایرانی سرو می‌شود.
گیپا کرمانی؛ غذاهای محلی کرمان
این مورد از غذاهای محلی کرمان نیز جزو غذاهایی است که برخی از افراد آن را دوست دارند و برخی دیگر حتی نمی‌توانند بوی آن را تحمل کنند. این موضوع درباره تمام غذاهایی که سیرابی یا شکمبه گوسفند در آن‌ها وجود دارد، صادق است. جالب است بدانید که گیپا کرمان یا دلمه سیرابی جزو غذاهای سنتی کرمان است که در گذشته تنها اعیان این شهر آن را می‌خوردند!
برای تهیه مواد داخل شکمبه به برنج، لپه، پیاز، زعفران، زیره و سایر ادویه‌جات و گوشت چرخ کرده گوسفندی نیاز داریم. بعد از تهیه مواد گیپا، سیرابی گوسفند را با آن پر می‌کنند و سپس آن را به حالت بقچه در می‌آورند و با نخ می‌دوزند. سپس دلمه‌ها را در آب جوش می‌گذارند تا بپزد. روش پخت این غذا ساده است؛ اما برای پخت کامل شکمبه گوسفند، باید آن را حداقل ۴ ساعت روی حرارت قرار داد.
خورش های کرمان
در کرمان انواع خورش‌های متداول ایرانی مانند قیمه، قورمه سبزی، فسنجان و… سرو می‌شود و در رستوران‌های این شهر هم وجود دارد. اما با توجه به کتاب‌های آشپزی سنتی، تنها دو خورش به و آلوچه به نام این شهر ثبت شده است و به عنوان غذاهای محلی کرمان شناخته می‌شود.
خورش به؛ غذای ترش و شیرین کرمان
خورش به یکی از غذاهای محلی کرمان است که در ترکیبات آن از به و آلو بخارا استفاده می‌شود. در کنار این دو ترکیبات دیگری چون گوشت خورش، پیاز، شکر، آب لیمو، زعفران و ادویه‌جات وجود دارد. با توجه به این ترکیبات حتما متوجه شده‌اید که خورش به آلو طعمی ترش و شیرین دارد و غذاهایی با این طعم جزو خوش‌خوراک‌ترین انتخاب‌هایی هستند که می‌توانید برای یک وعده ناهار یا شام داشته باشید.
کرمانی‌ها این خورش را به عنوان سحری یا افطاری ماه رمضان نیز سرو می‌کنند. خورش به آلو معمولا با برنج ساده یا زعفرانی سرو می‌شود. افرادی که به زیره علاقه دارند، ممکن است این ادویه را نیز به ترکیبات خورش اضافه کنند یا به جای برنج ساده، آن را به همراه زیره پلو بخورند.
خورش آلوچه؛ غذای اصیل کرمان
خورش آلوچه جزو غذاهای محلی کرمان است و در شهر دیگری پخته نمی‌شود. این خورش در طب سنتی هم خواص بسیاری دارد. برای تهیه خورش آلوچه کرمانی به آلوچه خشک، لوبیا چیتی، گوجه یا رب گوجه فرنگی، جعفری و گشنیز خشک، گوشت، پیاز، آب لیمو و ادویه‌جات نیاز داریم. با خوردن این خورش متوجه ترشی غالب آن می‌شوید؛ البته افرادی که به طعم ترش علاقه ندارند، می‌توانند از انواع شیرینی آلوچه برای طبخ این خورش استفاده کنند. بهتر است بعد از آن حتما گرمی‌جات هم بخورید. زیرا آلوچه علیرغم تمام خواصی که دارد، طبع سردی دارد و مصرف بیش از اندازه آن مشکل ایجاد می‌کند.
خورش آلوچه کرمان هم برای پذیرایی از مهمانان سرو می‌شود و هم یک غذای خانگی است و معمولا در فصل رسیدن آلوچه (بهار و تابستان) به عنوان عضو ثابت در لیست غذای خانه‌های کرمانی قرار می‌گیرد.
آش های کرمان
آش‌ها جزو غذاهای محلی کرمان هستند که برای تمام وعده‌های غذایی مناسبند. برخی از آن‌ها را می‌توان برای صبحانه نیز میل کرد و تقریبا همه آن‌ها برای ناهار، شام، میان‌وعده و افطار و سحر ماه رمضان مناسبند. آش‌ها علاوه بر طعم خوب و سازگاری با ذائقه غذایی ما ایرانی‌ها، برای سیستم گوارشی نیز مفید هستند. در آش‌های کرمانی ترکیبات مختلفی وجود دارد و به همین دلیل این غذاها می‌توانند مورد پسند افراد با ذائقه‌های متفاوت باشند.
آش روزه؛ غذاهای محلی کرمان
آش روزه غذایی است که با اعتقادات مسلمانان کرمان پیوند خورده است. رسم کرمانی‌ها این است که آش روزه را در مساجد و حسینیه‌ها بپزند و بین مردم محل پخش کنند. جالب‌تر آنکه از چند روز قبل از ماه رمضان چند نفر به عنوان جارچی در کوچه‌های هر محل به راه می‌افتند و مواد اولیه مورد نیاز برای آش روزه را از همسایه‌ها می‌گیرند. نذر ترکیبات این آش در بین کرمانی‌ها رواج دارد.
ترکیبات آش روزه شامل جو پوست کنده، حبوباتی چون نخود و لوبیا و عدس، سبزی آش، کشک و نعنا و پیاز داغ است. به اعتقاد مردم کرمان، خوردن آش روزه ثواب دارد و روزه گرفتن را برای آن‌ها آسان می‌کند. خواستگاه اصلی این مورد از غذاهای محلی کرمان و رسم‌های زیبایی که همراه آن وجود دارد، به شهر بردسیر برمی‌گردد.
آش اوماج؛ غذای زمستانی ایران
آش اوماج مانند چند مورد از دیگر غذاهای محلی کرمان با چند شهر دیگر در نقاط مختلف ایران، مشترک است. این غذا در کرمان با نام‌های دیگری چون آش آماج و اوماچو آش نیز شناخته می‌شود. این آش شبیه به آش شولی یزد طبخ می‌شود. یزد و کرمان دو استان همسایه هستند که فرهنگ غذایی مشابهی دارند؛ به همین دلیل بسیاری از غذاهای محلی یزد در کرمان نیز وجود دارد.
ترکیبات آش اوماج کرمانی شامل چغندر، آرد، عدس، پیاز، نعنا خشک، قره قروت یا سرکه، سبزی آش. همچنین ادویه‌های خاصی چون زیره، سیاه‌دانه، می‌تخم (تخم شوید) و کسرک (زنیان ) نیز در دستور پخت این آش وجود دارد. اوماج جزو غذاهای سنتی کرمان است که در فصل زمستان سرو می‌شود و هم برای گرم کردن بدن کاربرد دارد و هم ترکیبات آن برای تقویت سیستم ایمنی در برابر آنفولانزا و سرماخوردگی مفید است.
آش گندم شیر؛ پیش غذای سنتی کرمان
این آش به عنوان پیش غذا و میان وعده در کرمان سرو می‌شود. بلغور گندم یکی از ترکیبات اصلی در غذاهای سنتی ایران است؛ زیرا در زمان قدیم مردم ایران بیشتر گندم و جو می‌کاشتند و با استفاده از بلغور آن‌ها غذا می‌پختند. در گذشته برنج خیلی کم سرو می‌شود و معمولا خانواده‌های اعیان غذاهای برنجی می‌خوردند.
بلغور گندم یکی از مقوی‌ترین مواد مغذی برای سیستم گوارشی است و وجود آن در آش گندم شیر، این غذا را به یک تسکین‌دهنده سیستم گوارش تبدیل کرده است. در ترکیبات این آش مقوی مواد مختلفی چون گوشت خرد شده، بلغور گندم با شیر، نخود، پیاز، رشته آش یا کشک، سیر، نعنا داغ و ادویه‌جات وجود دارد. برای تهیه بلغور گندم با شیر که با نام گندم شیر نیز شناخته می‌شود، به بلغور گندم، شیر، زعفران، زردچوبه، زیره، سیاه دانه و نمک و فلفل نیاز است. این آش نیز مانند سایر غذاهای محلی کرمان مورد پسند ذائقه ایرانی قرار می‌گیرد و با فرهنگ غذایی ما سازگار است. به همین دلیل معمولا تمام مهمانان کرمان از خوردن این آش لذت می‌برند.
آبگوشت های کرمانی
آبگوشت‌ها نیز مانند آش‌ها جزو سنتی‌ترین غذاهای ایران هستند. آبگوشت‌های متداولی که همه ما می‌شناسیم، در تمام شهرهای ایران سرو می‌شود. اما علاوه بر آن‌ها، بسیاری از شهرهای ایران آبگوشت‌هایی دارند که به سبک خاص مردم همان شهر طبخ می‌شود. برخی از انواع آبگوشت‌های کرمان با شهرهای دیگر مشترک هستند و برخی دیگر جزو غذاهای محلی کرمان محسوب می‌شوند.
آبگوشت بز قورمه؛ غذاهای محلی کرمان
اینکه بز قورمه را به عنوان آبگوشت سرو کنید یا به عنوان خورش به همراه برنج بخورید، به سلیقه شما بستگی دارد. بسیاری از افراد زمانی که برای اولین باز این عضو از لیست غذاهای محلی کرمان را می‌بینند، آن را با حلیم بادمجان اشتباه می‌گیرند. این دو غذا از نظر ظاهری به هم شبیهند؛ اما هرکدام از آن‌ها طعم خاص خود را دارند.
آبگوشت بز قورمه با گوشت پرچرب گوسفندی تهیه می‌شود و هرچه گوشت آن تازه‌تر باشد، طعم غذا بهتر خواهد بود. سیر، پیاز، نخود و ادویه‌جات نیز دیگر ترکیبات این آبگوشت هستند. برخی از افراد باتوجه به ذائقه غذایی خود مواد دیگری چون گردو، کشک، سیب زمینی و زیره نیز به ترکیبات این غذا اضافه می‌کنند. اگر بز قورمه به عنوان خورش سرو شود، می‌توان به جای نخود از لپه در ترکیبات آن استفاده کرد.
آبگوشت زیره؛ آبگوشتی بدون حبوبات
در برخی از آبگوشت‌های ایرانی، خبری از نخود و لوبیا و هیچ حبوبات دیگری نیست. نام آبگوشت زیره مشخص می‌کند که جزو غذاهای محلی کرمان است و با هیچ شهر دیگری مشترک نیست. در این آبگوشت تنها گوشت پرچرب گوسفندی، پیاز، سیر، زیره، رب گوجه فرنگی و ادویه‌جات استفاده می‌شود. برخی از افراد بعد از پخت آبگوشت، برای طعم بهتر به آن سبزیجات معطر خشک مانند ترخون یا مرزه استفاده می‌کنند.
از آنجایی که میزان زیره در این نوع آبگوشت زیاد است، با سلیقه تمام افراد سازگار نیست. پس اگر به زیره کرمان علاقه ندارید، بهتر است از این غذا صرف نظر کنید و به سراغ سایر غذاهای محلی کرمان بروید.
آبگوشت متنجنه؛ غذاهای محلی کرمان
آبگوشت متنجنه نیز مانند آش روزه، یکی از غذاهای محلی کرمان است که با مناسبت‌های مذهبی ارتباط دارد. این ارتباط به اندازه‌ای است که آبگوشت متنجنه را با نام آبگوشت امام حسین هم می‌شناسند. ترکیبات این آبگوشت با آبگوشت‌های متداول ایران کمی تفاوت دارد و به همین دلیل ظاهر آن نیز با آنچه درباره آبگوشت تصور می‌کنیم، متفاوت است. مواد اولیه این آبگوشت تنوع بسیاری دارد و شامل نخود و لوبیا چیتی، پیاز، گوشت گردن یا سردست به همراه دنبه، سبزی معطر خشک یا تازه (ترخون، جعفری، شنبلیله)، سیب زمینی، برگ زرد آلو، برگ هلو، برگ به، برگ گوجه فرنگی، مغز گردو، لیمو امانی، رب گوجه فرنگی، زیره و سایر ادویه‌جات است. با شناختن ترکیبات این آبگوشت متنجنه متوجه می‌شوید که با خوردن آن طعم متفاوتی را تجربه خواهید کرد.
این آبگوشت در قدیم در دیگ‌های مسی بزرگ و به عنوان نذر شب‌های محرم پخته می‌شد و از حدود ۱۲ ساعت قبل روی اجاق بار گذاشته می‌شد. زمانی که این غذا در حجم زیاد پخته می‌شود، طعم خیلی بهتری دارد. اما در حال حاضر کرمانی‌ها این غذا را در خانه‌ها و رستوران‌ها سرو می‌کنند.
شیرینی های کرمانی
از غذاهای محلی کرمان که بگذریم، به خوشمزه‌ترین میان‌وعده‌های این شهر می‌رسیم. شهرت شیرینی‌های کرمان به اندازه‌ای است که بسیاری از مسافران آن را به عنوان سوغات برای عزیزان خود می‌برند. البته برخی از شیرینی‌ها را نمی‌توان به عنوان سوغات برد. همین موضوع به تنهایی می‌تواند بهترین دلیل را برای مسافرت و بازدید از کرمان به شما بدهد!
قاووت؛ تنقلات مفید
قاووت معجونی بسیار مقوی است که دانه‌های مختلفی برای تهیه آن استفاده می‌شود. قاووت کرمان را به دو روش تهیه می‌کنند. ترکیبات روش اول شامل تخم خرفه، خشخاش، قهوه بندری، جو، بذر کتان، گشنیز، هل باد و رسمی، دارچین، روپاس، موردانه، سیاه دانه، تخم کاهو، جدوا و شکر است.
قاووت روش دوم نیز با استفاده از کنجد، بذر کتان، دارچین، سیاه دانه، خشخاش، تخم خرفه، دانه قهوه، مغز پسته، بادام، گردو، نارگیل، تخم شوید، تخم افتابگردان، تخم خربزه، تخم هندوانه، تخم کدو تهیه می‌شود.
قاووت را می‌توان به تنهایی و با آب مخلوط کرد و خورد. برخی از افراد نیز آن با شیر یا چای مخلوط می‌کنند و به عنوان میان‌وعده می‌خورند. البته روش ترکیب و تهیه قاووت کرمان اصول خاصی دارد و به همین دلیل لازم است از فروشگاه‌های سوغات و شیرینی‌فروشی‌های کرمان خریداری شود تا طعم خوبی داشته باشد.
فالوده کرمانی؛ میان وعده خوش طعم ایرانی
فالوده در تمام شهرهای ایران وجود دارد؛ اما فالوده برخی از شهرها مانند یزد، شیراز و کرمان مشهور است. مشهورترین فالوده در ایران، فالوده شیراز است؛ اما امتحان فالوده کرمانی نیز خالی از لطف نیست.
این نوع فالوده رشته‌ای نیست و به شکل گوی تهیه می‌شود و در شیره آن علاوه بر شکر و آب، عرق نعنا یا گلاب نیز وجود دارد. همچنین برخی از افراد بنا به سلیقه خود در ظرف فالوده از دانه‌هایی چون تخم شربتی یا خاکشیر نیز استفاده می‌کنند.
حلوای پسته؛ شیرینی سنتی کرمان
پسته به تنهایی می‌تواند یک میان‌وعده خوش طعم و مقوی باشد؛ اما زمانی که به حلوای پسته تبدیل می‌شود، مزه آن با شیرینی شکر و عطر هل و زعفران ترکیب می‌شود و طعم بی‌نظیری را ایجاد می‌کند. حلوای پسته جزو شیرینی‌های سنتی کرمان است که در خانه هم می‌توانید آن را درست کنید. اما از آنجایی که شیرینی‌پزان حرفه‌ای کرمان در زمینه پخت این شیرینی تخصص دارند، می‌توانند حلوای پسته با بهترین طعم را به شما ارائه دهند. حرفه‌ای بودن آشپزان و شیرینی‌پزان کرمانی از دیگر دلایلی است که می‌گویم بهتر است شیرینی‌ها و غذاهای محلی کرمان را تنها در این شهر میل کنید.
برای تهیه حلوای پسته به آرد، پسته، کره، شکر، زعفران، هل، گل سرخ و گلاب نیاز است. البته عرقیات گیاهی مختلفی برای تهیه حلوای پسته استفاده می‌شود و همین موضوع طعم متفاوتی برای حلواهای مختلف ایجاد می‌کند.
کماچ سهن؛ شیرینی اصیل کرمان
کماچ یا کماج سهن کرمان در مناسبت‌های مختلفی چون اعیاد، مراسم‌ها و جشن‌ها و… در سفره کرمانی‌ها دیده می‌شود. وجود مغزیجات در کماچ آن را به یک میان‌وعده مفید برای بچه‌ها تبدیل کرده است. در ترکیبات این شیرینی مواد مختلفی چون آرد جوانه گندم یا سهن، آرد گندم، مایه خمیر، شکر، ادویه مخصوص کماچ (زیره سبز، بادیان، سیاه دانه، زردچوبه، گل خشت)، روغن محلی یا کره، خرمای له شده و گردوی آسیاب شده وجود دارد. تهیه کماچ سهن به مهارت خاصی نیاز دارد و اگر قصد دارید خودتان در خانه این شیرینی را درست کنید، باید چند بار تمرین داشته باشید.
کماچ سهن تقریبا در تمام شیرینی‌فروشی‌ها و سوغات‌فروشی‌های کرمان دیده می‌شود و یک میان وعده مقوی برای زمانی است که در حال قدم زدن در میان جاذبه‌های گردشگری کرمان هستید.
کلمپه؛ شیرینی ماندگار کرمانی
کلمپه جزو شیرینی‌های خشک کرمان است. کلمپه در مسیر برگشت فاسد نمی‌شود و اگر در معرض هوا قرار نگیرد، تازه می‌ماند. این ویژگی‌ها کلمپه را به یک سوغات عالی از سفر کرمان تبدیل می‌کند.
کلمپه کرمان شیرینی است که داخل آن با خرما، روغن محلی و گلاب پر می‌شود و خود شیرینی را نیز با استفاده از آرد، زرده تخم مرغ، شیر، بکینگ پودر و روغن جامد تهیه می‌کنند.
قطاب؛ سوغات مشترک یزد و کرمان
اصل شیرینی قطاب به یزد بازمی‌گردد. اما همانطور که پیش از این گفتیم، نزدیکی کرمان و یزد باعث شده است که فرهنگ غذایی مشابهی داشته باشند و بسیاری از شیرینی‌ها و غذاهای محلی کرمان در یزد هم طبخ شود. البته مواد اولیه و روش تهیه قطاب کرمان با شیرینی یزدی متفاوت است.
برای تهیه قطاب به ماست شیرین، آرد، روغن مایع، پودر قند، پودر پسته یا بادام یا نارگیل، گردوی آسیاب شده، شکر، هل و دارچین نیاز است. قطاب کرمان به شیوه‌ای خاص پیچیده و سپس در روغن فراوان سرخ می‌شود. بعد از سرخ شدن، شیرینی‌ها را در پودر قند می‌غلتانند و آن را با پودر پسته یا نارگیل تزئین می‌کنند.
کلام آخر؛ کرمان هم فال است و هم تماشا
تنوع فرهنگ غذایی در شهرهای ایران را نیز باید به عنوان جاذبه گردشگری کشورمان بشناسیم. اینکه با مسافرت به هر شهر می‌توانیم طعم‌های منحصر به فردی را امتحان کنیم، ویژگی است که در همه جا پیدا نمی‌شود. در این مقاله غذاهای محلی کرمان و شهرهای اطراف آن را معرفی کردیم.
پیش از این نیز درباره جاهای دیدنی این شهر صحبت کرده بودیم. اکنون راهنمای گردشگری کرمان کامل شد و می‌دانید که در کرمان باید چه جاهایی را ببینید و چه بخورید! تنها نکته‌ای که باقی می‌ماند، رفتن به کرمان و رزرو اقامتگاه در این شهر است. از آنجایی که با علی بابا آشنایی دارید، به احتمال زیاد می‌دانید که مجموعه ما خدمات مسافرت به کرمان را از شهرهای مختلف ایران فراهم می‌کند و از همان ابتدای سفر همراه شماست.
شیرینی های کرمان حرف ندارن از قووتو(قاووت)تا کلمپه و کماچ سهن پیشنهاد میکنم حتما امتحان کنین و سعی کنین اصل خود کرمان باشند چون مثلا کلمپه میزنن با شکر در صورتیکه تو خود کرمان با خرما و ادویه خاص خودشون میزنن
خورش الوچه رو گیلانی ها خیلی متفاوت تر درست میکنن و اولش تو گیلان درست میشده و میشه با الوچه تازه نه الوچه خشک