آدم فکر میکند بعد از تماشای یک کوه، یک جنگل، یک دریا و یک بیابان، از این پس همه چیز جهان تکراری است. همه چیز جز مهربانی. اما من بعد از چرخ دومی که در طبیعت زدم فهمیدم نه جانم! مادر طبیعت بیشتر از اینها در چنته دارد. گنبد نمکی جاشک یکی از همین «بیشتر از اینها» است که ملاقاتش را به همه شما پیشنهاد میکنم.
بین جاهای دیدنی بوشهر و حتی ایران، گنبدهای نمکی نسبتا خوشنمکتر و ناشناختهتر از خیلی جاذبههای دیگر هستند، ولی واقعا در جذابیت و زیبایی چیزی از بقیه طبیعت ایران کم ندارند. اگر تا آخر این مطلب با من و علی بابا همراه باشید، به یکی از بهترین گنبدهای نمکی ایران سفر میکنیم.
گنبد نمکی جاشک کجاست؟
بهترین زمان بازدید از گنبد نمکی جاشک چه وقت است؟
گنبد نمکی جاشک چطور جایی است؟
چرا آش طبیعت شور میشود؟
اول بگذارید این قضیه را روشن کنم که گنبد نمکی یک اتفاق طبیعی است. یعنی انسان اگر میخواست هم نمیتوانست این فرایند را با همین جزئیات و توازن بسازد. گنبدهای نمکی، بلندیهایی هستند که مرکزشان از سنگ ساخته شده است. بعد لایههای نمکی و آهکی و شاید چیزهایی از جنس دیگر روی این هسته را میپوشاند.
وقتی زمین بلرزد (که در ایرانِ زلزلهخیز چیز عجیبی نیست)، یا به هر دلیل دیگری لایههای نمک زمین جابهجا شوند، این پدیده شکل میگیرد. بلورهای نمکی و کانیهای رنگارنگی که در گنبدهای نمکی میبینید، بعضا میلیونها سال طول کشیده تا درست شوند.
چیزی که یک گنبد نمکی را محبوب میکند، فقط شوری بیاندازهاش نیست. گنبد نمکی از نظر علمی جذابیتها و ریزهکاریهای زیادی دارد. برای همین به جز مردم عادی، زمینشناسها هم به گردش و کوهنوردی روی این گنبدها علاقه دارند. به عبارتی گنبدهای نمکی، جزو گردشگاههای ژئوتوریسم دنیا هستند.
این شما و این بانمکترین بوشهری قرن
بوشهریها همانجوری که در معرفت و خونگرمی از بهترینها هستند، گنبد نمکیشان هم بزرگترین گنبد نمکی خاورمیانه است. گنبد نمکی جاشک با آن خاک رنگی و پستیوبلندیهای جالبش، در دسته زیباترین بانمکها هم قرار میگیرد.
این گنبد نمک، دو اسم دیگر هم دارد. بین جاهای دیدنی بوشهر، این گنبد را به نام کوه نمک جاشک و گنبد نمکی دشتی هم میشناسند.
بد نیست کمی هم از قدوبالایش برایتان تعریف کنم. گنبد نمکی جاشک ۱۲کیلومتر طول و ۴.۵کیلومتر پهنا دارد. ارتفاع این قسمت جاشک، یکدست نیست. مثلا کوتاهترین بخش گنبد ۷۰ متر و بلندترین آن کمتر از ۱۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع گرفته است.
دلایل مختلفی وجود دارد که گردشگران، گنبد نمکی جاشک را برای تماشا انتخاب میکنند. مثلا این که فقط کوه نمک جاشک به عنوان اثر ملی طبیعی بوشهر ثبت شده است، یکی از علتهای ارزشمندی گنبد نمکی جاشک بهحساب میآید، یا این که این کوه یکی از آثار فسیلی ملی ایران است.
این گنبد جزو گنبدهای نمکی فعال است. یعنی باوجود فرسایش هنوز هم زندگیش ادامه دارد و ارتفاعش هرسال کمی بیشتر میشود، اما فرسایش نمیگذارد افزایش طول گنبد را ببینیم.
وقتی هیچ کس نبود…
شاید در نگاه اول، هیچ تصور خاصی از سنوسال گنبد نمکی جاشک نداشته باشید. مثلا ممکن است فکر کنید نهایت عمر این گنبد ۱۰۰ یا ۲۰۰ سال است؛ ولی میخواهم یک واقعیت تکاندهنده از قدمت گنبد نمکی جاشک را برایتان رو کنم. این گنبد ۶۰۰ میلیون سال پیش شکل گرفته است!
اگر تصور دقیقی از ۶۰۰ میلیون سال ندارید، الان موضوع را روشن میکنم. به زبان سادهتر، نمکهای گنبد برای آن دورانی هستند که همه سطح کره زمین را آب پوشانده بود و کمکم خشکیهایی درحال بیرون آمدن از اقیانوس بودند. خلاصه که جاهای دیدنی بوشهر داشتیم، وقتی جاهای دیدنی داشتن مد نبود.
آبوهوای گنبد نمکی جاشک
از آنجایی که جاشک هم از جاهای دیدنی بوشهر به حساب میآید، از حالوهوای آن جدا نمانده است. اینجا هم مثل خیلی از شهرهای جنوبی دیگر، گنبد نمکی جاشک هم روزهای گرم و آفتابی زیادی دارد.
در فصلهایی مثل تابستان رطوبت هوا همراه دما زیاد میشود، اما فصل بهار و پاییز هوای بهتری دارد. در فصل بارندگی احتمال سیلاب در گنبد نمکی جاشک خیلی زیاد است که شاید دلیلش بارانهای شبانهروزی باشد که روی سطح اشباع از نمک گنبد میبارد.
بهجز نمک دیگر چه میبینید؟
همین اول کار نمیخواهم بگویم تا چشم کار میکند نمک است؛ چون با شنیدن آن احتمالا یک دشت صاف سفید را تصور میکنید که اصلا شبیه گنبد نمکی جاشک نیست. گنبد نمکی هم مثل اسمش است و هم در یک منطقه کوهستانی قرار دارد. پس با پستیها و بلندیهای زیادی روبهرو هستید.
همه رنگ هست اما سفید یک چیز دیگر است
مسیر سخت رسیدن به گنبد که در بخشهای بعد مفصل براتان میگویم، باعث شده طبیعت این منطقه تقریبا بکر بماند. جهاز خانه عروس نمکی جاشک، غارها، دشتها، آبشارها و چشمههای سفید یا رنگی هستند که در دامنه، کوهپایه و قسمتهای مختلف گنبد نمکی پراکنده شدهاند.
برعکس خیالات خیلی از ما، نمک همیشه سفید نیست. خاک رنگی کوه نمک جاشک هم این ادعای مرا تایید میکند؛ ولی از حق نگذریم، رنگ سفید در قسمتهای مختلف، خیلی به چشم میآید. مثلا اگر از جاده خورموج دیر به گنبد جاشک نگاه کنید، یک کوه را میبینید که وسط گرمای بوشهر، سرتاپایش را برف پوشانده است.
شوری خالص، بدون افزودنی
یک واقعیت خیلی جالب درباره گنبد نمکی جاشک، جریان آب زیر لایههای نمک است. اگر در زمان و جای درستی از گنبد بایستید، صدای پای آب را میشنوید. این اتفاق باعث میشود نمک از قله به سمت دامنه و دشت بیاید. به این ترتیب آش گنبد جاشک یکدست هممیخورد و جا میفتد. جالب است بدانید این گنبد ۱۲برابر آب دریاها شوری دارد.
برای درک بهتر از این حجم نمک، بیایید چیزی را که رود «مند» هنگام دورزدن گنبد نمکی جاشک در مسیرش تجربه میکند، ببینیم. مند یک رودخانه شیرین است که از آبش برای آشامیدن و آبیاری زمین استفاده میشود، ولی این برای قبل از روستای باغان است.
رود مند بعد عبور از اطراف گنبد، به یک رودخانه با آب شور تبدیل میشود. تازه در فصلهای پربارش آب آن تا دشتهای چغاپور و دشتی هم بالا میآید و وقتی حرارت میبیند، خودش میرود و روسفیدی نمکیاش به زمین میماند.
یعنی در یک کلام، گنبد نمکی جاشک اصلا نمیگذارد چیز شیرینی در اطرافش بماند. تا دلتان بخواهد غار و چشمه نمکی دارد، ولی خبری از چشمه و چاه آب شیرین نیست!
ساکنان گنبد نمکی جاشک
شوری که از حد میگذرد، دیگر جایی برای زندگی باقی نمیماند. برای همین هم در قسمتهایی از گنبد که نمک بیشتر است، نشانی از گیاه و جانور پیدا نمیشود. با این حال بخشهای آهکی روسفیدمان کردند و پوشش گیاهی خوبی برای خودشان دستوپا کردهاند.
در دامنههای کوه نمکی جاشک هم گیاهانی میبینید که در برابر شوری مقاومت بالایی دارند. در فصل بهار و زمستان هم نمیدانم چه اتفاقی برای خاک منطقه میافتد که گیاهان یکساله، از دل خاک بیرون میآیند. این را باید خوانندگان زمینشناس علی بابا به ما هم توضیح بدهند.
به طور کلی پوشش گیاهی جاشک را گون، گیشدار، قیچ، گلخونک، خارشتر، کهور و گز تشکیل میدهند. البته در دامنهها هم که دورتر از نمکزار هستند، درختچههای اشک، بادام کوهی، کنار و گلسنگ را خیلی زیاد میبینید.
به نظر میرسد تنوع بین جانوران بالاتر باشد. اگر خوششانس و البته جانوردوست هستید شاید بتوانید روباه، شغال، کفتار یا کل و بز را در گوشههایی از گنبد نمکی پیدا کنید. خزندهها و پرندگان هم همسایههای دیگر گنبد نمکی جاشک هستند.
غارهای جاشک هم مثل غارهای خیلی جاهای دیگر دنیا، خفاش دارد، ولی پرستو، سره، باقرقره و تیهو هم کنج قندیلهای غار زندگی میکنند. بادخورک، کبک، گنجشک و زنبورخورها پرندگان دیگری هستند که در گنبد نمکی جاش احتمال دیدنشان وجود دارد.
دیدنیها زیرِ گنبد نمکی جاشک
بعد از این همه حرف بالاخره به تکه خوشمزه کیک رسیدیم. واقعا مزه جاهای دیدنی کوه نمکی تا مدتها زیر زبان میماند. هر پدیدهای که در کوههای معمولی دیدهاید، اینجا نمکیاش پیدا میشود. شوخی به نظر میرسد، ولی گنبد نمکی جاشک مثل سرزمینی است که همه چیز را از جنس نمکهای بلورین دارد.
چشمههای نمکی؛ ریشههای روی زمین
از چشمههای نمکی شروع میکنم، چون مهمترین قسمت گنبد نمکی جاشک محسوب میشوند. ریشههای حیات این گنبد دراصل همین چشمهها هستند. چشمههای نمکی که در غارها و درهها از دل زمین بیرون میریزند، با خودشان مقدار زیادی آب شور به سطح زمین میآورند.
درواقع این نمکهایی که میبینید، تولیدات داخلی گنبد هستند که از لایههای زیرین، روی خاک پرتاب میشوند. گاهی حجم نمک آنقدر زیاد است که مثل خمیر به بیرون میپرد و روی گنبد جاری میشود. این افشانهها تقریبا ۳۵۰ برابر آب دریا با خودشان نمک میآورند.
غارهای نمکی؛ نمایشگاه قندیلهای کریستالی
در جاهای مختلفی از گنبد نمکی جاشک، غارهای نمکی را پیدا میکنید. تعدادشان خیلی زیاد است و در عمقهای مختلفی بهوجود آمدهاند. طول این غارها از چندده متر تا چندصد متر متغیر است، ولی غار پلکانی با ۱۵۰۰ متر عمق از معروفترین آنهاست.
غارهای دیگری هم هستند که اسمشان را از شکل ظاهری قندیلهایشان گرفتهاند. اگر به گنبد نمکی جاشک رفتید، سری به غار انگوری با قندیلهایی شبیه انگور یا غار نباتی با قندیلهای سفید شاخهنباتی بزنید.
غارهای دیگری مثل پنجه عقاب و سد نمکی را هم میتوانید به کمک راهنما، پیدا کنید. خیلی غارهای دیگر هم هستند که حتی با کمک راهنما هم نمیتوانید بروید، ازبس تعداد غارهای نمکی این منطقه زیاد است.
اصولا غارهای نمکی بهخاطر حل شدن رسوبات نمکی به وجود میآیند. برای همین در این غارها قندیلهای زیادی را میبینید که یا از سقف آویزان شدهاند یا به شکل برعکس از زمین با سمت بالا رشد کردهاند. در اصطلاح زمینشناسی به اینها استالاکتیت و استالاگمیت میگویند.
همه چیز نمکی است، حتی یخچال
یخجالهای نمکی در بخشهای شمالغربی گنبد هستند. وقتی پشتههای نمک، سنگینیشان به سمت پایین کوه میفتد، کمکم به طرف حاشیه گنبد و پایینتر از قله حرکت میکنند و در آنجا چالههای نمکی بزرگ و کوچکی را شکل میدهند.
این چالهها احتمالا شما را یاد یخچالهای یخی قطب میاندازد. برای همین به آنها یخچال نمکی میگویند، ولی اسم دیگرش نمکچال است و اتفاقا ویژگیهای آن ۱۸۰درجه با یخچال قطبی فرق دارد، یعنی نمک باعث حفظ گرما در این چالهها میشود.
دقیقا مثل کاری که بعضی مادربزرگها برای گرم کردن پاهایشان میکنند، یعنی کیسه پارچهای پر از نمک را روی بخاری گرم میکنند و بعد روی پاهایشان میگذارند.
آبشارهای بلوری
اگر این متن را در اردیبهشت، خرداد یا تابستان و پاییز میخوانید، همین حالا کولهپشتی را برای سفر به کوه نمکی آماده کنید. این فصلها بهترین زمان تماشای آبشارهای نمکی هستند.
ماجرای شکلگیری آبشارهای نمکی هم جالب است. اینها درحقیقت راه طبیعی جریان آبی هستند که حالا آبشان تبخیر شده و بلورهای ضخیمشان در همان جهت و بهخصوص در راه آبشارها باقی ماندهاند.
دره گلکلم؛ سالاد خوشنمک گنبد
آبهایی که از سطح دره بخار میشوند یا نمکهایی که به هرشکل دیگری راه به سوی دره پیدا کردهاند، این قاب بانمک را میسازند. زمینی پوشیده از گلکلمهای سفید و نارنجی که لابهلایشان شکوفههای گل هم دیده میشود. درحالی که همه این نقاشی کار دست نمکهای خوشذوق گنبد است.
رنگهای گرم، هوای گرم، محلیهای خونگرم
کلا هرچیز گرمی که با اهالی جنوب مرتبط باشد، قشنگ است. در همین گنبد نمکی جاشک هم کلی رنگ زیبا میبینید که از ترکیب نمکهای گوناگون با آب درست شدهاند. مثل مدادرنگیهای جذاب پشت ویترین لوازم تحریر، این نمکهای رنگی هم نقش پررنگی در جذب مردم دارند.
از رنگهای قرمز، قهوهای و زرد و نارنجی تا رنگهای ترکیبی، همگی در گوشهگوشه گنبد نمکی جاشک به چشم میخورند. یکی از رنگهایی که در گنبد خیلی زیاد میبینید، رنگ طلایی با جلای زیاد است. این رنگ را سنگهایی با ترکیب گوگرد و آهن به وجود میآورند.
غولپیکر مثل دودکش جن
دودکش جن را با اسم تخت دیو هم میشناسند. تخت دیو یکی از آن جاهای دیدنی بوشهر است که واقعا عظمت و زیبایی حیرتانگیزی دارد. ماجرای علمی این بنای طبیعی به تفاوت مقدار فرسایش سنگ و نمک برمیگردد. ماجرای دیگری هم دارد که به دیو و جن و این داستانهای هیجانانگیز مربوط میشود.
تا جایی که من فهمیدم، چون سرعت فرسایش نمک از سنگ بیشتر است، نمکهای این منطقه، از بین رفتهاند؛ ولی سنگهای میانشان باقی مانده است. این سنگها مثل ستونهایی هستند که بعضیها قسمت بالایی پهنتری نسبت به بدنه پایینی دارند.
ستونهای بلند میان نمکها را با اختلاف میتوانم یکی از زیباترین دیدنیهای کوه نمکی جاشک معرفی کنم. بعضی از این ستونها هم باتوجه به شکل ظاهری نامگذاری شدهاند، مثل ستون کلاه به سر یا ستون انگشت خدا.
آیا این داستان حقیقت دارد؟
من دو تا افسانه درباره گنبد نمکی جاشک شنیدم. به نظرم برای بررسی صحت آنها به تحقیق و جستوجوی زیادی نیاز نیست، ولی باور کردن یا نکردنش را به ذهن خیالپرداز شما میسپارم.
اولین افسانه میگوید در محل کوه نمکی جاشک در گذشته بزهایی زندگی میکردند که شیر خیلی خوشمزهای داشتند. زنانی که این را میدانستند، وسوسه شده و شیر آنها را میدوشیدند. دوشیدن شیر همان و سنگ شدن زن و بز همان.
انگار یک نفرینی باعث این اتفاق بوده است. حالا این که کی و چرا بزها و شیرشان را نفرین کرده است، نمیدانم. خلاصه اینکه میگویند خانمهای بعدی عبرت نگرفتند یا مثل من باور نکردند و همینطور به تعداد سنگهای نمکی منطقه اضافه شد. یعنی کوه نمکی درواقع کوهی از زنان و بزهای نفرینشده یا بهتر بگویم، کوهی از افسانههای باور نشده است.
داستان دوم، ساده و سرراست و مشتریپسند است. گنبد نمکی جاشک محل زندگی یک دیو بوده است که همان تختهسنگهای بزرگ به اسم تخت دیو از او محافظت میکردند. شما را نمیدانم ولی من این یکی را بیشتر دوست دارم.
شفاخانه گنبد جاشک، شایعه یا واقعیت؟
وقتی از غارهای نمکی حرف زدیم، شاید در ذهن شما هم کلماتی مثل نمکدرمانی یا همان هالوتراپی تداعی شد. قدیمترها برای درمان بیماریهای تنفسی مثل آسم و برونشیت، به بیماران نشستن در غارهای نمکی و تنفس هوای یونیزه داخل غار را تجویز میکردند.
این روش درمانی امروزه هم طرفدار دارد و مطالعات مختلفی درباره خواص درمان با نمک و تنفس هوای مخلوط با نمک انجام شده است. اصلا در بعضی جاهای دنیا غارهای نمک را به عنوان یک محل درمانی میشناسند.
پیش به سوی گنبد نمکی جاشک
در سفر به جاهای دیدنی بوشهر بهویژه گنبد نمکی جاشک، باید دو نوع توصیه را در نظر بگیرید. اول مواردی که برای سلامتی خودتان مهم هستند و دوم آنهایی که برای سلامت منطقه اهمیت دارند.
مواظب خودتان باشید
گنبد نمکی جاشک واقعا وسیع و پرفرازونشیب است. برای این که بدون دردسر و استرس، همه قسمتهای دردسترس آن را ببینید، حتما با یک راهنمای محلی و خونگرم بوشهری همراه شوید. دیگر این که مسیر رسیدن به جاشک و پیادهروی در خود گنبد هر دو سخت و زمانبر است. اگر بچه کوچک همراهتان دارید، کمی بیشتر مراعات او را بکنید.
تا حد امکان شب در خود جاشک کمپ نزنید. یک اقامتگاه بومگردی چند کیلومتر دورتر وجود دارد که میتوانید شب را آنجا بمانید. اقامتگاه بومگردی جاشک هشت اتاق دارد و سرویس بهداشتیها و حمامش میان مسافران مشترک است. از همانجا هم میتوانید غذا سفارش بدهید.
هنگام پیادهروی حتما آب شیرین همراهتان باشد و گهگاهی آب بنوشید. مراقب بالاوپایین مسیر باشید، بالاخره کوه است دیگر، بخشهای زیادی از آن، راه خوشمسیر و مستقیمی ندارد.
آهسته بروید و آهسته بیایید
یکسری موارد را هم باید رعایت کنید تا گنبد ۶۰۰ میلیونساله جاشک آسیب نبیند. برای مثال حتما با خودتان کیسه زباله ببرید و هر پسماندی که داشتید را در کیسه، از گنبد بیرون بیاورید. اگر هم زبالهای آنجا دیدید، آن را در کیسه زباله خود بیندازید تا در نظافت آنجا سهی داشته باشید.
نکته دیگر این که هرچقدر هم وسوسه شدید، بههیچوجه بلورهای رنگی نمکی را برای یادگاری برندارید. اینها مثل سنگهای لب ساحل نیستند، چندصد میلیون سال طول میکشد تا دوباره یکی دیگر جایگزین قبلی شود.
چه تجهیزات و وسایلی با خود ببرید؟
در این بخش سعی میکنم یک چک لیست نسبتا کامل از وسایل ضروری را برای شما بنویسم. اگر بهنظرتان چیزی از قلم افتاده در بخش نظرات برای خوانندگان اضافه کنید.
- وعده غذایی و میانوعده خشک
- آب شیرین آشامیدنی
- همه چیزهای مربوط به حفاظت از آفتاب
- کرم ضد آفتاب
- عینک آفتابی
- کلاه آفتابگیر
- لباس خنک نخی
- کولهپشتی سبک همراه کمکهای اولیه
- کفش پیادهروی
- کیسه زباله
- چراغ قوه و هدلامپ
- وسایل شناسایی و ارتباطی
- کارت شناسایی
- تلفن همراه
- پاوربانک
- دفترچه بیمه
چه زمانی به گنبد نمکی جاشک بروید؟
آبوهوای گنبد نمکی جاشک در تابستان، طاقتفرساست. یعنی گرمای شدید و آفتاب داغ بوشهر را بگذارید کنار شرجی هوا تا تابستان جاشک را ببینید. در زمان بارندگیهای شدید هم احتمال سیلاب خیلی زیاد است، بنابراین سفر به کوه نمکی جاشک را در این ایام توصیه نمیکنم.
اگر دنبال سفر در زمان خلوتی باشید، طبیعتا این زمانها، بهتر از بقیه روزهای سال است. مگر اینکه کسی هوس کند تعطیلات تابستان را در وسط آفتاب بوشهر بگذراند.
برای استفاده از هوای نسبتا خوب و بارندگی معتدل، از وسطهای پاییز تا آخر زمستان و حتی دو هفته اول بهار، فرصت را غنیمت بشمارید. یادتان نرود قبل از حرکت، هواشناسی را چک کنید. اگر بارندگی زیاد باشد، با خاطرهای از گیرکردن میان سیل و نمک، به خانه برمیگردید.
گنبد نمکی جاشک کجاست؟
در این بخش سعی میکنم موقعیت جغرافیایی گنبد نمکی را برایتان توضیح بدهم. اما اگر چیزی دستگیرتان نشد، اصلا نگران نشوید. یک راهنمای کاردرست میتواند شما را چشمبسته به گنبد نمکی جاشک ببرد.
گنبد نمکی جاشک را در بخشهای کاکی و بردخون کوه جاشک پیدا میکنید. منطقهای بزرگ و مرتفع در قسمت شمالی کوه جاشک که در انتهای جنوبی رشتهکوه زاگرس قرار گرفتهاست. این ناحیه حدودا ۱۴۴ کیلومتر تا بوشهر فاصله دارد و بین دو شهرستان دشتی و دیر قرار گرفته است.
اطراف کوه نمکی جاشک را روستاهای مختلفی گرفتهاند، مثلا در جنوبش روستای جاشک و در شرق، روستای کردلان وجود دارد. از سمت غرب گنبد هم به روستایی با نام گنخک میرسید. روستای درویشی از توابع شهرستان دشتی هم در شمالشرقی جاشک، جاخوش کرده است.
چطوری بروید؟
اول از همه، برای رفتن به گنبد نمکی جاشک، وسیله عمومی را فراموش کنید. جاشک یک منطقه صعبالعبور و دور است و این شوخیها به آن نمیچسبد. من دو تا راه پیدا کردم که با وسیله شخصی میتوانید از آنها به گنبد نمکی جاشک برسید.
اول وارد بوشهر و از آنجا وارد جاده بوشهر به برازجان بشوید. تا چغادک برانید و بعد به مسیر بزرگراه اهرم چغادک بروید. از خورموج عبور کنید تا به روستای گنخک برسید. کمی بعد، بین گنخک و جاشک، یک جاده خاکی هست که محیطبانی در اول مسیرش قرار دارد. همین راه را جلو بروید تا از جاشک به گنبد نمکی برسید.
راه دیگر این است که در همان جاده اصلی بوشهر، پل روستای کردلان را رد کنید و وارد جاده خاکی شوید. از این مسیر به پایین پای گنبد یعنی بخش کوهپایهای آن میرسید.
شور شیرین سفر به گنبد نمکی
اگر دلتان سفر به گنبد نمکی جاشک را خواست، درحالی که بیشتر اطرافیان روی تماشای دیدنیهایی که قبلا دیدهاند اصرار میکنند، تبریک مرا بپذیرید. شما دچار بیماری شور شیرین شدهاید. همین الان البته اگر در فصل مناسبی هستید، عازم سفر به جاشک شوید، چراکه هیچ فرصتی در زندگی آنقدر طولانی نیست که بخواهد به عقب بیافتد.
ما اینجا بیصبرانه منتظریم تا تجربههای جدیدتان از سفر به گنبد نمکی جاشک یا گنبدهای نمکی دیگر ایران را با ما هم درمیان بگذارید.
عالییییییی بود من واقعا مکان زیبایی مثل اینجا ندیده بودم
ابشار نمکی بی نظیر بود با اینکه ما خیلییی بالا نرفتیم اما تا غار رفتیم درون غار واقعا بی عیب و نقص هستشفقط ای کاش جاده رو اسفالت می کردند با اینکه جزو اثار طبیعی ملی هست اما متعسفانه هیچ رسیدگی از لحاظ توریستی نمی شود
در دم در ما با راهنما همراه شدیم حدود۵ الی۶کیلومتر در جاده خاکی با ماشین پیش رفتیمبعد مسیر کوه نوردی شروع شد .
من واقعا خوشحال شدم که ما در کشور خودمان همچین جازبه ی زیبا و فوق العاده ای داریم
من اگر بخواهم به این جازبه از ۱تا ۱۰ نمره بدم نمره ی ۹۹۹۹۹۹۹۹۹۹۹۹۹۹۹ رو می دادم