در سفرهای هوایی چه مواردی برای شما اهمیت دارد؟ آیا زمانی که در حال خرید بلیط هواپیما هستید به نوع هواپیما هم فکر میکنید؟ آیا میدانید نوع هواپیما تا چه حد در کیفیت پروازتان تأثیر میگذارد؟
بیشک پرسشهایی از این دست بارها برایتان پیش آمده است، مخصوصاً زمانی که قصد سفر دارید و تصمیم گرفتهاید با هواپیما به سفر بروید. زمانی که با یک هواپیمای باکیفیت به سفر میروید، علاوه بر امنیت پرواز، هم از آرامش و راحتی برخوردارید و هم در طول سفر با وجود سرگرمیهای متنوع، حوصلهتان سر نخواهد رفت. بنابراین زمانی که برای خرید بلیط هواپیما در یک مسیر مشخص چندین انتخاب دارید، حتماً به نوع هواپیما هم توجه کنید. برای اینکه نوع هواپیماها را بهتر بشناسید و بدانید چه امکاناتی دارند، در ادامه هواپیماهای تمام ایرلاینهای داخلی به شما معرفی میشوند.
ایرباس A300
ایرباس A300 از هواپیماهای پهن پیکرِ ایرباس فرانسه است که طی سالهای ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۷ میلادی ساخته میشد. هواپیماساز اروپایی طی این مدت ۵۶۱ فروند ایرباس A300 به ایرلاینهایی از سراسر جهان تحویل داد و در حال حاضر ایرلاینهایی از امریکا، آلمان و ایران بیشترین استفاده را از این نوع ایرباس دارند.
طول مدل B4 هواپیماهای A300 که ایرانایر عمدتاً از آن استفاده میکند، ۵۳.۶۱ متر، ارتفاع آن ۱۶.۷۲ متر، فاصلهی نوک دو بالِ آن ۴۴.۸۳ متر و ظرفیتش نیز حداکثر ۲۶۶ مسافر است. متوسط سرعت این هواپیمای دوموتوره (موتورهای توربوفن) حدود ۸۹۵ کیلومتر بر ساعت برآورد میشود. بُرد پرواز ایرباس A300 نیز ۷۷۰۰ کیلومتر است.
ایرباس علاوه بر B4 که پروازهای طولانی از ویژگیهای اصلیاش است، مدلهای B1، B2، C4 و F4 و سری A300-600 را نیز به بازار هواپیمایی جهان عرضه کرده که امکاناتی نظیر ترابری و تغییر کاربری از خصوصیات متمایزکنندهی آنهاست.
ایرباس A310
ایرباس A310 نمونهی کوچکتری از A300 پهن پیکر است که شباهت زیادی به بوئینگ ۷۶۷ هم دارد.
ویژگی خاص A310 شعاع عمل آن است. در این زمینه A310 از تمام مدلهای A300 عملکرد بهتری دارد.
برای نخستین بار، هواپیمایی لوفتهانزای آلمان و سوئیس ایر، سفارش ساخت A310 را به ایرباس دادند، اما تا سال ۱۹۹۸ که آخرین نمونههای این هواپیما تولید میشدند، ایرلاینهای امریکایی، کانادایی، ایرانی و پاکستانی از خریداران اصلی آن به شمار میآمدند. در حال حاضر نیز ۱۱۳ فروند ایرباس A310 در سراسر جهان فعال است.
طول هواپیماهای ایرباس A310 معادل ۴۶.۶۶، ارتفاع آن ۱۵.۸ و فاصلهی نوک دو بالش ۴۳.۹۰ متر است. حداکثر برد این هواپیمای ۱۴۴ تنی نیز ۸۰۵۰ کیلومتر برآورد شده است.
بنابر دادههای شرکت ایرباس، این هواپیما گنجایش ۲۲۰ مسافر را دارد.
ایرباس A319
A319 از خانواده ایرباس A320 و از هواپیماهای باریک پیکر و میان بُرد است. بیشترین ظرفیت A319 برای حمل مسافر ۱۶۰ نفر در نظر گرفته شده است.
این هواپیما که از سال ۱۹۹۵ تا به حال در پرواز بوده، در ایرلاینهایی نظیر «ایزی جت»، «امریکن ایرلاینز» و «دلتا ایرلاینز» خدمت کرده است.
طول این هواپیما ۳۳.۸۴ و فاصلهی بین بالهای آن ۳۴ متر به ثبت رسیده است. متوسط برد پروازیاش نیز ۶۲۵۰ کیلومتر گزارش شده است.
کارخانه ایرباس A319 را بهروز کرده و با برخی اصلاحات و پیشرفتها نمونه A319 neo را به صنایع هوانوردی عرضه کرده است.
یکی از محصولات شاخص ایرباس، خانوادهی A320 است. هواپیماهای A320، هواپیماهای باریک پیکری هستند که ساخت آن پس از سری A300 در دستور کار ایرباس قرار گرفت. A318، A319 و A321 سایر محصولات این خانوادهاند.
از زمان پرواز نخستین A320 در سال ۱۹۸۷، سفارشهای متعددی به کارخانهی بزرگ ایرباس رسید. و به این ترتیب، A320 بعد از بوئینگ ۷۳۷ رکورد بیشترین فروش در میان انواع هواپیماها را از آن خود کرد.
این مدل از ایرباسها به طور متوسط ۱۵۰ نفر ظرفیت مسافر دارد؛ فاصلهی نوک دو بالش ۳۵.۸۰ متر است و از این رو در میان هواپیماهای باریک پیکر طبقهبندی میشود. طول و ارتفاع ایرباس A320 به ترتیب ۳۷.۵۷ و ۱۱.۷۶ متر هستند.
یکی از ویژگیهای این هواپیما، کاهش قابل توجه مسیر پیموده شده در زمان فرود است که کاهش مصرف سوخت و به دنبال آن افت تولید میزان دیاکسید کربن را با خود به دنبال خواهد داشت.
ایرباس A321
ایرباس با عرضه A321 با ارائه بزرگترین عضو خانواده A320 بهترین هواپیما از لحاظ هزینهای نسبت به تعداد صندلیها و ظرفیت حمل مسافر در میان هواپیماهای تک راهروئه مسافربری را به ایرلاینهای بینالمللی عرضه کرده است.
این هواپیما که طول بدنه و فاصلهی بین بالهایش به ترتیب ۴۴.۵۱ و ۳۴ متر است، در بهترین حالت میتواند با سرعت ۸۷۱ کیلومتر در ساعت پرواز کند.
همان طور که گفته شد A321 نسبت به اندازهاش در زمینه ظرفیت مسافر، تقریباً بیرقیب است. این هواپیما در دو کلاس پروازی میتواند ۱۸۵ نفر را در خودجای دهد، در حالی که با چینش فشردهتر برای پروازهای
چارتر یا ارزان قیمتتر، میتوان تعداد صندلیها را به ۲۲۰ رساند.
خانوادهی ایرباس A320 نئو
ایرباس از اواخر سال ۲۰۱۰ ساخت و توسعه A320 نئو را در دستور کار خود قرار دارد تا آن را جایگزین خانواده A320 کند. تغییرات در این مجموعه علاوه بر موتورهای جدید، برنامههای مدرنسازی را نیز در برمیگیرد که برخی از آنها عبارتند از: اصلاحات آیرودینامیک، بالچههای بزرگ و منحنی (موسوم به sharklets)، تغییر جنس بدنهی هواپیما از آلومینیوم به فیبر کربنی و سیستم تصفیهی هوای اصلاح شده.
مصرف سوخت این مدل جدید به دلیل افزوده شدن بالچههای منحنی، به میزان قابل توجهی کاهش یافته و بنابر اعلام تولیدکننده، در این زمینه قابل رقابت با تمام محصولات مشابه است.
A320 نئو با ۳۵.۵۷ متر طول، ظرفیت ۱۹۵ نفر مسافر در یک کلاس پروازی و ۱۶۵ نفر در دو کلاس پروازی را دارد.
هم اکنون، خانواده ایرباس A320 نئو، به عنوان پرفروشترین مجموعه در میان انواع هواپیماها شناخته میشود.
ایرباس A330 نئو
A330 نئو جدیدترین عضو خانواده A330 است و به اعتقاد تولیدکننده، نمایندهی خوبی برای معرفی ارزشهای مجموعه ایرباس یعنی بهرهوری بینظیر برای خطوط هوایی و آرامش فوقالعاده برای مسافران است.
این هواپیمای پهنپیکر از آخرین نسل موتورهای Trent 7000 رولزرویس و اصلاحات آیرودینامیکی برخوردار شده است. علاوه بر این، A330 نئو از آخرین تکنولوژیهای استفاده شده برای A350 XWB نیز بهرهمند است که شامل خلاقیتهای هنری در کابین مانند نورپردازی فول ال. ای. دی، اتصال به وایفای، پنل پرواز به روز رسانیشده و کترینگ جدید میشود.
ضمناً A330 نئو در نتیجهی تمام تغییراتی که روی آن اعمال شده، مصرف سوخت کمتری از نمونههای A330 خواهد داشت. ایرباس مدعی است که این پرنده کمهزینه ترین هواپیمای میان برد تولیدشده در جهان است.
A330 نئو در دو نمونه ساخته میشود که هر یک از آنها ظرفیت ۲۵۷ و ۲۸۷ مسافر را خواهد داشت. (که البته ممکن است این عدد، با توجه به کلاسهای پروازی و طراحی چینش صندلیهای ایرلاین مختلف، کمی متفاوت باشد). پیشبینی میشود که اولین پرواز این محصول جدید در تابستان ۲۰۱۷ انجام شود.
ایرباس A350
ایرباس ۱۰۰۰- A350 که پهنپیکرترین محصول ایرباس خواهد بود، از سال ۲۰۱۷ میلادی وارد چرخه ایرلاینهای بینالمللی میشود. به نظر میرسد این هواپیمای غول پیکر که فاصلهی میان دماغه تا دُمِ آن ۷۴ متر است، دوستداران بسیاری میان خطوط هوایی جهان دارد، به طوری که تا به حال ۸۱۰ فروند از آن به ایرباس سفارش داده شده است.
ایران ایر نیز ۱۶ فروند از این هواپیما را سفارش داده که تا سال ۲۰۱۹ آنها را تحویل خواهد گرفت. ظرفیت مجاز A350 سریِ ۱۰۰۰ حداکثر ۴۴۰ نفر است که ممکن است با طبقهبندی کلاس پروازهای مختلف، این تعداد کاهش پیدا کند.
موتور A350 سری ۱۰۰۰ از نوع Trent XWB است که رولزرویس بریتانیایی آن را میسازد و به واسطهی این موتور است که بزرگترین نمونه از خانواده A350 میتواند بالاترین سطح بهروهوری را داشته باشد.
ایرباس A380
A380 هواپیمایی پهنپیکر و بسیار بزرگ، از محصولات کم نظیر ایرباس است. در حال حاضر بسیاری از ایرلاینهای معتبر جهان از جمله امارات، لوفتهانزا و ایرفرانس از این غول چهار موتوره و دو طبقه در پروازهای خود بهره میبرند. چندین کشور از اعضای اتحادیه اروپا از جمله فرانسه، آلمان، اسپانیا و بریتانیا در ساخت این هتل پرنده که امکانات منحصر به فردی نظیر رستوران، فروشگاه و سالن تفریح برای مسافران را در خود جای داده، سهیم هستند.
ایرباس A380 بزرگترین هواپیمای مسافری جهان در طول تاریخ هوانوردی است؛ هم از لحاظ حجم و هم تعداد مسافران. طبق اطلاعات سایت ایرباس، طول آن ۷۲.۷۲ متر، ارتفاعش ۲۴.۰۹ و فاصلهی میان دو بالش ۷۹.۷۵ متر است. این هواپیما که به نام سوپر جامبو نیز شناخته میشود، گنجایش ۵۴۴ مسافر را دارد البته این تعداد تا بیش از ۸۵۰ نفر نیز قابل افزایش است. و با این وضعیت ۴۰ درصد بیشتر از بوئینگ ۷۴۷ ظرفیت حمل مسافر دارد، دیگر مزیت سوپر جامبو به رقیب امریکاییاش این است که نصف صدای داخل کابین بوئینگ ۷۴۷ را هنگام بلند شدن از زمین منعکس میکند. ضمن اینکه برد پروازیاش نیز به بیش از ۱۵ هزار کیلومتر میرسد.
ایرباس A340-600
A340 یکی دیگر از محصولات ایرباس است که از مهمترین ویژگیهای آن میتوان به جابهجایی تعداد قابل توجه مسافر در مسیرهای طولانی اشاره کرد. بنابراین یکی از هواپیماهای شاخص در سفرهای بینالمللی به شمار میآید.
ایرباس A340-600 بیشترین ظرفیت حمل مسافر را در بین خانوادهی A340 از آن خود کرده است. ماهان اعلام کرده که A340-600 بر اساس کلاسهای پروازیاش، ظرفیت جابهجایی ۳۰۸ نفر را دارد. طول این هواپیما ۷۵.۳ متر و فاصلهی بین دو بالش ۶۳.۴ متر است. حداکثر بُرد آن نیز ۱۴۶۰۰ کیلومتر به ثبت رسیده است.
اولین ایرباس A340 را در سال ۱۹۹۳ هواپیمایی لوفتنهانزا خریداری کرد و تا به حال ۳۷۷ فروند از آن ساخته شده است.
ایرباس A310-300
ایرباس A310 نمونه کوچکتری از A300 پهن پیکر است که شباهت زیادی به بوئینگ ۷۶۷ هم دارد.
ویژگی خاص A310 شعاع عمل آن است. در این زمینه A310 از تمام مدلهای A300 عملکرد بهتری دارد.
برای نخستین بار، هواپیمایی لوفتهانزای آلمان و سوئیس ایر، سفارش ساخت A310 را به ایرباس دادند، اما تا سال ۱۹۹۸ که آخرین نمونههای این هواپیما تولید میشدند، ایرلاینهای امریکایی، کانادایی، ایرانی و پاکستانی از خریداران اصلی آن به شمار میآمدند. در حال حاضر نیز ۱۱۳ فروند ایرباس A310 در سراسر جهان فعال است.
طول این مدل از هواپیماهای ایرباس A310 معادل ۴۶.۶۶ و فاصلهی نوک دو بالش ۴۳.۹۰ متر است؛ ظرفیت این نوع ایرباس بین ۱۷۵ تا ۱۹۳ نفر است.
ایرباس A300-600
ایرباس A300 از هواپیماهای پهن پیکرِ ایرباس فرانسه است که طی سالهای ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۷ میلادی ساخته میشد. هواپیماساز اروپایی طی این مدت ۵۶۱ فروند ایرباس A300 به ایرلاینهایی از سراسر جهان تحویل داد و در حال حاضر ایرلاینهایی از امریکا، آلمان و ایران بیشترین استفاده را از این نوع ایرباس دارند.
ایرباس علاوه بر B4 که پروازهای طولانی از ویژگیهای اصلیاش است، مدلهای B1، B2، C4 و F4 و سری A300-600 را نیز به بازار هواپیمایی جهان عرضه کرده است که امکاناتی نظیر ترابری و تغییر کاربری از خصوصیات متمایزکننده آنهاست.
این سری از A300 سوخت کمتری مصرف میکند و فاصلهی بین بالهای A300-600 به ترتیب ۵۴ و ۴۴.۸ متر است. با اعمال کلاسهای پروازی متفاوت، در هر پرواز ۲۲۴ تا ۲۷۳ نفر میتوانند با این مدل از ایرباس سفر کنند.
ایرباس A340-300
A340 یکی دیگر از محصولات ایرباس است که از مهمترین ویژگیهای آن میتوان به جابهجایی تعداد قابل توجه مسافر در مسیرهای طولانی اشاره کرد. بنابراین یکی از هواپیماهای شاخص در سفرهای بینالمللی به شمار میآید.
ایرباس A340-300 ظرفیت جابهجایی ۲۹۳ مسافر را دارد. طول این هواپیما ۶۳.۶۹ متر و فاصلهی میان دو بال آن ۶۰.۳ متر گزارش شده است که به این ترتیب در گروه هواپیماهای پهن پیکر طبقه بندی میشود. ایرباس A340 دارای چهار موتور توربوفن است و در بهترین حالت میتواند با سرعت ۹۱۴ کیلومتر در ساعت پرواز کند. اگرچه متوسط سرعت برای این پرنده ۷۹۰ کیلومتر بر ساعت ثبت شده است.
از آنجایی که A340- 300 نسبت به سایر اعضای خانواده خود در هر سفر ۵ درصد سوخت کمتر مصرف میکند، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
بوئینگ ۷۲۷
بوئینگ ۷۲۷ هواپیمایی با اندازه متوسط و باریک پیکر است که ساخت آن از اوائل دهه ۶۰ میلادی آغاز شد و تا سال ۱۹۸۴ ادامه داشت.
این هواپیما که گنجایش حمل ۱۴۹ تا ۱۸۹ مسافر را دارد میتواند ۵۰۰۰ کیلومتر را بدون توقف طی کند. ۷۲۷ که برای پروازهای کوتاه و متوسط در نظر گرفته شده، نیاز به باند فرود بلند ندارد که به این ترتیب برای فرودگاههای کوچک مناسب خواهد بود. بنابراین انتظار میرود که از آن برای سفرهای منطقهای و داخلی بیشتر استفاده شود.
۷۲۷ که پس از ۷۰۷ توسط کارخانه امریکایی بوئینگ به صنایع هوایی جهان عرضه شد، حداکثر سرعت ۹۶۵ کیلومتر بر ساعت را به ثبت رسانده است. فاصلهی بین دو بال ۲۰۰-۷۲۷ معادل ۳۲.۹۲ متر و طول آن نیز ۴۶.۷ متر گزارش شده است.
بوئینگ ۷۳۷
۷۳۷ از اعضای خانوادهای است که ساخت آن از سال ۱۹۶۵ توسط کارخانه بوئینگ آغاز شده و تا به حال ادامه دارد. این هواپیمای تک راهرویی، مخصوص مسافتهای متوسط و دارای دو موتور توربوفن است. نخستین پرواز رسمی بوئینگ ۷۳۷ در سال ۱۹۶۷ انجام شد، نخستین مشتری این هواپیما نیز مانند بسیاری از هواپیماهای دیگر، لوفتهانزا بوده است.
هم اکنون ۴ نسل از انواع بوئینگ موجود است و به نظر میرسد اصلیترین رقیب این هواپیمای امریکایی، ایرباس A320 باشد.
این مدل از بوئینگ که طول آن ۳۶.۵ و فاصلهی بین دو بالش ۲۸.۸۸ متر است، میتواند ۱۴۹ تا ۱۸۹ مسافر را در خود جای دهد.
۷۳۷ که به بچه بوئینگ هم معروف است ظاهراً طرفداران بسیاری در میان ایرلاینهای بینالمللی دارد به طوری که تا به حال ۱۳ هزار فروند از آن سفارش و بیش از ۹ هزار فروند از آن تحویل داده شده است.
بوئینگ ۷۳۷ MAX
۷۳۷ MAX از خانواده بوئینگ است که با هدف مسافربری توسعه یافته است. پیشبینی میشود نخستین بوئینگهای ۷۳۷ MAX در سال ۲۰۱۷، یعنی ۵۰ سال پس از نخستین پرواز ۷۳۷، به ایرلاینها تحویل داده شوند. تا اکتبر ۲۰۱۴، بوئینگ ۲۳۲۶ سفارش برای تولید ۷۳۷ MAX به ثبت رسانده است.
فاصلهی بین صندلیها در این بوئینگ که بین ۱۳۸ تا ۱۷۲ نفر گنجایش مسافر دارد، در چینش بسیار فشرده ۷۴ سانتیمتر، در کلاس اکونومی ۷۹ تا ۸۱ سانتیمتر و در فرست کلاس ۹۱ سانتیمتر است.
بنابر اعلام بوئینگ، هزینههای اجرایی این محصول نسبت به رقبایش، ۸ درصد کمتر است. علاوه بر این، تکنولوژی پیشرفته بالچهها میزان مصرف سوخت را نیز ۱.۸ درصد کاهش داده است که در نتیجه آلودگی زیست محیطی کمتری با خود به دنبال خواهد داشت. همچنین این هواپیماساز بزرگ امریکایی معتقد است ۷۳۷ MAX نسبت به دیگر هواپیماهای تک راهرویی امروزی ۴۰ درصد کم سر و صداتر است.
بوئینگ ۷۳۷ NG
نسل جدید بویئنگهای ۷۳۷ که با نام ۷۳۷ NG شناخته میشود همان بوئینگهای ۷۳۷ در نمونههای ۶۰۰، ۷۰۰، ۸۰۰ و ۹۰۰ هستند. این هواپیما نسبت به محصولات قدیمی این برتری را دارد که از موتورهای جدید LEAP-1B استفاده میکند.
بوئینگ این هواپیما را به عنوان سومین نسل از ۷۳۷ ها، در چهار اندازه و باظرفیت ۱۱۰ تا ۲۱۰ مسافر به ایرلاینهای جهان عرضه کرده است. طول انواع مختلف بوئینگ ۷۳۷ NG بین ۳۱ تا ۴۲ متر و فاصلهی بالهای آن ۳۴.۳ متر است. سرعت این مدلها نیز به ۸۲۸ تا ۸۳۴ کیلومتر بر ساعت میرسد.
از آوریل ۲۰۱۲ تا به حال بیش از ۴۰۰۰ فروند بوئینگ ۷۳۷ NG به ایرلاینهای بینالمللی از جمله سات وست ایرلاینز، رایان ایر و یونایتد ایرلاینز تحویل داده شده است.
بوئینگ ۷۴۷
یکی از معروفترین هواپیماهای پهن پیکر جهان بوئینگ ۷۴۷ است که بعد از ایرباس ای ۳۸۰ بیشترین ظرفیت جابهجایی مسافر را دارد. این مدل از بوئینگ که به نام جامبوجت نیز شناخته میشود از سال ۱۹۷۷ (۱۳۵۶ هجری شمسی) در ایران به پرواز درآمده است.
جامبوجت چهارموتوره با ظرفیت حداکثر ۵۵۰ نفر، در زمان خود تحول عظیمی در صنعت هوایی جهان به شمار میرفت.
فاصلهی میان دو بال بوئینگ ۷۴۷ بسته به نوع آن ۵۹.۶، ۶۴.۴ و ۶۸.۵ متر و سرعتش بین ۸۹۵ تا ۹۱۸ کیلومتر بر ساعت گزارش شده است. برد مدلهای مختلف این هواپیمای امریکایی متفاوت است و میتواند بین ۹۸۰۰ تا ۱۴۸۰۰ کیلومتر را در یک پرواز بپیماید.
آذر آبادگان به عنوان یکی از قدیمیترین هواپیماهای ایران ایر، یک بوئینگ ۷۴۷ است.
بوئینگ ۳۰۰-۷۴۷
یکی از معروفترین هواپیماهای پهن پیکر جهان بوئینگ ۷۴۷ است که بعد از ایرباس اِی ۳۸۰ بیشترین ظرفیت جابهجایی مسافر را دارد. این مدل از بوئینگ که به نام جامبوجت نیز شناخته میشود از سال ۱۹۷۷ (۱۳۵۶ هجری شمسی) در ایران به پرواز درآمده است.
جامبوجت چهارموتوره با ظرفیت حداکثر ۵۵۰ نفر، در زمان خود تحول عظیمی در صنعت هوایی جهان به شمار میرفت.
این نوع از بوئینگها ظرفیت حمل بیش از ۴۰۰ مسافر را در هر پرواز دارند. و دیگر اینکه طول این هواپیما ۷۰.۶۶ متر و فاصلهی بین بالهای آن ۵۹.۶ متر به ثبت رسیده است.
بُرد پروازی انواع مختلف بوئینگ ۷۴۷ متفاوت است؛ اما بیشترین مسافتی که بوئینگ ۳۰۰-۷۴۷ در یک پرواز میتواند طی کند، ۹۸۰۰ کیلومتر است.
بوئینگ ۷۵۷
۷۵۷ یکی دیگر از محصولات هواپیماسازی بوئینگ است که در گروه هواپیماهای باریک پیکر طبقهبندی میشود.
این هواپیمای دو موتوره برای نخستین بار در سال ۱۹۸۲ به پرواز درآمد و روند ساختش تا سال ۲۰۰۴ ادامه داشته است.
این هواپیما که از خانواده بوئینگهای ۷۵۷، ۷۶۷ و ۷۷۷ است، بزرگترین هواپیمای مسافربری تک راهروئه در میان محصولات این هواپیماساز امریکایی است.
طول این هواپیما ۴۷.۳۲ متر و فاصلهی میان دو بال آن ۳۹ متر به ثبت رسیده و میتواند بین ۲۰۰ تا ۲۴۰ مسافر را در خود جای دهد.
بوئینگ ۷۷۷
یکی دیگر از هواپیماهایی که ایران ایر سفارش آن را داده، بوئینگ ۷۷۷ است. این هواپیما که در گروه هواپیماهای پهن پیکر قرار گرفته، قابل رقابت با ایرباس ای۳۳۰ و خانواده ایرباس ای۳۴۰ است.
این محصول که اولین پروازش در سال ۱۹۹۵ میلادی به ثبت رسیده، مدلهای مختلفی دارد؛ مدل سفارش داده شده برای ایران ایر ۳۰۰-۷۷۷ است. طول این مدل ۷۳.۸۶ متر و فاصلهی میان دو بالش ۶۰.۹۳ متر است، البته در مدل ۷۷۷-۳۰۰ER فاصلهی میان دو بال کمی افزایش پیدا کرده و به ۶۴.۸۰ متر رسیده است.
ظرفیت مسافر این دو مدل در صورت تقسیمبندی به ۳ کلاس، حدود ۳۷۰ نفر و در دو کلاس ۳۹۶ نفر خواهد بود. البته این تعداد با افزایش صندلی در بیشترین حالت به ۵۵۰ نفر میرسد. سرعت بوئینگ ۷۷۷ بین ۸۹۲ تا ۹۴۵ کیلومتر بر ساعت گزارش شده است.
گاهی اوقات در برخی بلیطها یا برنامههای پروازی ۳۰۰-۷۷۷ با عنوان ۷۷۳ و ۷۷۷-۳۰۰ER با عنوان ۷۷۳B یا ۷۷۳ER قید میشوند.
فوکر ۱۰۰
فوکر ۱۰۰ هواپیمای میان سایز و دوموتوره توربوفان است. این هواپیما هزینهی اجرایی بسیار کمی دارد، همین ویژگی این هواپیمای هلندی را در دهه هشتاد میلادی به یکی از رقابتیترین محصولات در صنعت هوانوردی تبدیل کرد.
تا چهار سال قبل، ۱۵۶ فوکر ۱۰۰ در ۳۰ ایرلاین در سراسر جهان فعال بود؛ جت ایرلاینز نیز بزرگترین کاربری به شمار میآمد که از سال ۱۹۹۶ این هواپیما را وارد ناوگان خود کرد. ایران ایر و هواپیمایی استرالیا، همچنان از این محصول به عنوان یکی از اصلیترین پرندههای خود استفاده میکنند.
هواپیمای فوکر ۱۰۰ با حداکثر ظرفیت و در یک کلاس پذیرای ۱۲۲ مسافر است. یک کلاس و شرایط معمول، این تعداد را به ۱۰۷ و دو کلاس آن را به ۹۷ میرساند.
طول این هواپیما ۳۵.۵۳ متر و فاصلهی بین بالهایش ۲۸.۰۸ متر است. بیشترین سرعتی نیز که برای این هواپیما به ثبت رسیده ۸۴۵ کیلومتر بر ساعت است.
مک دانل داگلاس ام- دی ۸۰
مک دانل داگلاس ام- دی ۸۰، هواپیمایی باریک پیکر و کوتاه تا میان برد است.
اولین سری از ام- دی ۸۰ ها در اکتبر ۱۹۸۰ توسط سوئیس ایر با هدف تجاری و مسافربری به پرواز درآمد. تا به امروز ۱۱۹۱ فروند از این پرندهی دو موتوره ساخته شده است.
این هواپیما در صورتی که طراحی آن بر اساس یک کلاس پروازی باشد، میتواند حدود ۱۷۰ مسافر را در خود جای دهد. ام- دی ۸۰ به طور متوسط میتواند با سرعتی بین ۸۱۱ تا ۹۲۵ کیلومتر بر ساعت طی مسافت کند. طول این هواپیما ۴۲.۱ و فاصلهی بین بالهای آن ۳۲.۸ متر به ثبت رسیده است.
مک دانل داگلاس ام- دی ۸۲
MD-82 از اعضای خانواده مک دانل داگلاس ام- دی ۸۰ است.
این هواپیما، در گروه هواپیماهای باریک پیکر و کوتاه تا میان برد طبقه بندی میشود.
MD-82 در یک کلاس پروازی ظرفیت جابهجایی ۱۷۲ نفر و در دو کلاس ۱۵۵ نفر را دارد. طول آن نیز ۴۵.۱ و فاصلهی میان دو بالش ۳۲.۸۲ به ثبت رسیده است. این مدل نسبت به مدلهای قبلی، کمی قویتر است، علاوه بر این، ظرفیت حمل سوخت بیشتری نیز دارد. ۸۱۱ کیلومتر در ساعت به عنوان بیشترین سرعت، برای این هواپیما گزارش شده است. MD-82 در مقایسه با سایر مدلها، موتور قویتری دارد.
مک دانل داگلاس ام- دی ۸۳
MD-83 از اعضای خانواده مک دانل داگلاس ام- دی ۸۰ است. این هواپیما، در گروه هواپیماهای باریک پیکر و کوتاه تا میان برد طبقه بندی میشود.
MD-83 در یک کلاس پروازی ظرفیت جابهجایی ۱۷۲ نفر و در دو کلاس ۱۵۵ نفر را دارد. طول آن نیز ۴۵.۱ و فاصلهی میان دو بالش ۳۲.۸۲ به ثبت رسیده است. این مدل نسبت به مدلهای قبلی، کمی قویتر است، علاوه بر این، ظرفیت حمل سوخت بیشتری نیز دارد. ۸۱۱ کیلومتر در ساعت به عنوان بیشترین سرعت، برای این هواپیما گزارش شده است.
مک دانل داگلاس ام- دی ۸۸
MD-88 از اعضای خانواده مک دانل داگلاس ام- دی ۸۰ است. این هواپیما، در گروه هواپیماهای باریک پیکر و کوتاه تا میان برد طبقه بندی میشود.
این مدل از مک دانل داگلاس، آخرین مدلی است که توسط این هواپیماسازی تولید شده است. بنابراین بیشتر سیستمها و امکانات آن تا حد امکان بهبود یافته اند.
MD-88 در یک کلاس پروازی ظرفیت جابهجایی ۱۷۲ نفر و در دو کلاس ۱۵۵ نفر را دارد. طول آن نیز ۴۵.۱ و فاصلهی میان دو بالش ۳۲.۸۲ به ثبت رسیده است. این مدل نسبت به مدلهای قبلی، کمی قویتر است، علاوه بر این، ظرفیت حمل سوخت بیشتری نیز دارد. ۸۱۱ کیلومتر در ساعت به عنوان بیشترین سرعت، برای این هواپیما گزارش شده است.
ایتیآر ۷۲
ایتیآر ۷۲ هواپیمایی میانبرد است که برای پروازهای منطقهای مورد استفاده قرار میگیرد. تمام مدلهای این هواپیما که محصول مشترک فرانسه و ایتالیا است، بین ۶۸ تا ۷۸ نفر، ظرفیت مسافر دارد.
طول این هواپیما و فاصلهی بین دو بال آن تقریباً برابر و به ترتیب ۲۷.۱۷ و ۲۷.۰۵ متر هستند. سرعت آن نیز ۵۰۹ کیلومتر بر ساعت گزارش شده است.
تولیدکنندهی اروپایی، علاوه بر کاربری مسافربری و تجاری، گشت دریایی را نیز از قابلیتهای ایتیآر ۷۲ ذکر کرده است.
بیایئی ۱۴۶
بریتیش آئرواسپیس ۱۴۶ (BAE 146) هواپیمایی مسافربری، چهارموتوره و با اندازهای متوسط است. این هواپیمای انگلیسی برای نخستین بار در سال ۱۹۸۱ به پرواز درآمد و در سالهای بعد، نمونههای کاملترِ آن به بازار عرضه شد.
این هواپیما، با ۳۰.۹۹ متر طول و ۲۶.۳۴ متر فاصلهی بین بالها، ظرفیت جابهجایی ۱۱۲ مسافر را دارد.
بر اساس دادههای منابع هوانوردی، بُرد این هواپیما ۲۹۰۰ کیلومتر و بیشترین سرعت آن ۸۰۱ کیلومتر بر ساعت به ثبت رسیده است.
این هواپیمای کوتاه بُرد بیشتر به فرودگاههای شهری اختصاص یافته است؛ در واقع طراحی آن به گونهای است که نیاز به باند فرودگاهی کوتاهتری دارد و فرآینده بلند شدن از زمین و نشستنش، سر و صدای کمتری تولید میکند.
حال که انواع هواپیماهای ایرلاینهای داخلی را میشناسید، میتوانید مقایسه راحتتری میان ایرلاینهای مختلف کشور داشته باشید.
هواپیمایی ایرانایر
ایرانایر به عنوان یکی از اصلیترین و شناختهشدهترین ایرلاینهای کشور، در روز با تعداد قابلتوجهی پرواز داخلی و خارجی، مسافران را به مقاصدشان میرساند. ایرانایر علاوه بر هواپیماهایی که پیش از این در اختیار داشت، پس از برداشته شدن تحریمها، تعداد دیگری هواپیما به هواپیماسازیهای بزرگ دنیا سفارش داد. با این حساب، ایرانایر در حال حاضر با ده فروند ایرباس A300، دو فروند ایرباس A310، شش فروند ایرباس A320، چهار فروند ایرباس A300- 600، پنج فروند بوئینگ ۷۴۷ و شانزده فروند فوکر پروازهای خود را انجام میدهد.
هواپیمایی ماهان
یکی دیگر از هواپیماییهای بزرگ و معتبر کشور، هواپیمایی ماهان است. ماهان نیز روزانه پروازهای خارجی و داخلی متعددی دارد. طبق اعلام سایت ماهان، این ایرلاین با ۵۴ فروند هواپیما، پروازهایش را انجام میدهد. دو فروند بوئینگ ۷۴۷-۳۰۰، هفت فروند ایرباس A340-600، چهار فروند ایرباس A340-300، چهارده فروند ایرباس A300-600، ده فروند ایرباس A310-300 و هفده فروند BAE146-300 ناوگان ماهان را تشکیل میدهند.
هواپیمایی معراج
معراج جوانترین هواپیمایی کشور است که در همین مدت کوتاه از آغاز به کارش، نمره قابل قبولی از سوی مسافران گرفته است. هواپیمایی معراج دو فروند A300-600، دو فروند ایرباس A320 و یک فروند ایرباس مدرن A321، در اختیار دارد.
هواپیمایی کیشایر
هواپیمایی کیشایر، نیز یکی دیگر از ایرلاینهای داخلی است که نقش مهمی درجابهجایی مسافران به مقاصد مختلف دارد. این ایرلاین با استفاده از دو فروند ایرباس A320، سه فروند فوکر ۱۰۰ و هفت فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۳ و ۸۲ پروازهایش را به سرانجام میرساند.
هواپیمایی قشمایر
هواپیمایی قشمایر که از سال ۱۳۷۲ آغاز به کار کرده، مقاصد مختلفی در داخل و خارج از کشور را پوشش میدهد. چهار فروند فوکر ۱۰۰، دو فروند ایرباس A320، سه فروند ایرباس A300-600 و چهار فروند آرجی ۱۰۰ (یا همان بیاِیئی ۱۴۶) ناوگان هواپیمایی قشمایر را تشکیل میدهند.
هواپیمایی آسمان
هواپیمایی آسمان، تنها هواپیمایی است که به تمام مراکز استانها پرواز دارد. از این رو از ناوگان مجهز و پیشرفتهای برخوردار است. این ایرلاین با بهرهمندی از سه فروند ایرباس A320، یک فروند A340- 300، شش فروند ایتیآر ۷۲، شش فروند بوئینگ ۲۰۰-۷۲۷، دو فروند بوئینگ ۴۰۰-۷۳۷ و صد و نه فروند فوکر ۱۰۰، مسافران را به مقاصدشان میرساند.
هواپیمایی ایران ایرتور
یکی دیگر از هواپیماییهای قدیمی کشور، هواپیمایی ایران ایرتور است. ناوگان این ایرلاین از شش فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۲ تشکیل شده است.
هواپیمایی تابان
هواپیمایی تابان نیز، با ناوگان مجهز خود روزانه تعداد زیادی مقصد داخلی و خارجی را پوشش میدهد. پنج فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۸، یک فروند بوئینگ ۷۵۷، یک فروند آرجی ۸۵ که از مدلهای پیشرفته بیاِیئی ۱۴۶ است، یک فروند بوئینگ ۴۰۰-۷۳۷ و یک فروند ایرباسA310، در ناوگان این هواپیمایی وجود دارد.
هواپیمایی کاسپین
یکی دیگر از هواپیماییهای شناختهشده داخلی، هواپیمایی کاسپین است. پنج فروند بوئینگ ۴۰۰-۷۳۷ و پنج فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۳ هواپیماهای این ایرلاین را تشکیل میدهند.
هواپیمایی نفت
هواپیمایی نفت یا هواپیمایی کارون نخستین شرکت هواپیمایی ایران است. این شرکت که فعالیت خود را در سال ۱۳۰۵ و با عنوان خدمات هوایی آغاز کرد در حال حاضر یک فروند بوئینگ ۷۳۷، چهار فروند فوکر ۱۰۰ و پنج فروند فوکر ۵۰ در اختیار دارد.
هواپیمایی آتا
هواپیمایی آتا در سال ۱۳۸۷ و در
شهر تبریز کار خود را آغاز کرد. سه فروند ایرباس A320، سه فروند بوئینگ ۳۰۰-۷۳۷ و ۵۰۰-۷۳۷ و شش فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۳ ناوگان هواپیمایی آتا را تشکیل دادهاند.
هواپیمایی زاگرس
نزدیک به ۱۳ سال از عمر فعالیت هواپیمایی زاگرس میگذرد. این هواپیمایی مقاصد داخلی متعددی از جمله تهران، اصفهان،
مشهد،
یزد و… را در برنامه پروازی خود دارد. هفت فروند ایرباس ۳۲۰، دو فروند ایرباس ۳۲۱، یک فروند ایرباس ۳۱۹، پنج فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۲ و سه فروند مک دانل داگلاس ام- دی ۸۳ هواپیماهایی هستند که زاگرس برای پروازهای خود از آنها استفاده میکند.
هواپیمایی اترک
هواپیمایی اترک یکی از شرکتهای خصوصی صنعت هواپیمایی است که قطب پروازیاش، فرودگاه بجنورد اعلام شده است. سه فروند ایرباس ۳۲۰ برای پروازهای این ایرلاین درنظر گرفته شده است.
تمام اطلاعاتی که آوردین ممکن است درست باشد ولی از آنجایی که بیشتر مدیران شرکت های هواپیمایی نمیدونم چرا تمایل به خرید هواپیماهای کارده و پر خرج را به خرید هواپیماهای نو از شرکت های سازنده داشتن البته قبل از تحریم ها هم مبادرت به خرید این نوع هواپیماها را داشتند که همیشه حداقل نصف این تعداد در قسمت سرویس ونگهداریست و با توجه به هزینه تعمیرات و قطعات هزینه بالایی را برای ایرلاین ها دارد و همچنین امکان خرابی آنها ضمن دادن سرویس به مردم در حین پرواز بارها اتفاق افتاده ،بطور مثال توپولوف ها یادتان میآید چند نفر را به دار فانی فرستاد فقط بخاطر اندیشه مدیران ایر لاین ها برای خرید انواع هواپیماهای دست دوم که مثل پراید کشته داده
یه مقدار اطلاعاتت رو بروز کن … B727 خیلی وقته از “رده خارج” شده!!!
…
چطور هنوز به بویینگ ۷۰۷ و بویینگ۷۲۷ درایران اجازه پرواز میدن؟ این هواپیماها سالهای سال است که عمرپروازیشون بسررسیده وپشتیبانی وقطعات هم که زیرصفر، آیاکسی برای جان ومال مردم ارزش قائل نیست؟
وارش اصلا جز آمار نیست نه؟?
نه!