آشنایی با دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا

سیمرغ، مظهر خرد کامل و بی‌نقص است. پرنده‌ای که بالاتر از هر بلندی، در قله‌های مرتفع به تماشای آدمیان می‌نشیند. پَرَش را که آتش بزنی، از هر کجای دنیا، خودش را می‌رساند و امید هدیه می‌کند.

از ما اگر بپرسید، می‌گوییم این پرنده افسانه‎‌ای نیست. سیمرغ، همه ماییم که در هیئت پرنده‎‌ای افسانه‌ای در می‌آییم و جمع می‌شویم و به سوی قله‌هایی پیش می‌رویم که اگر تنها بودیم، هرگز نمی‌توانستیم به آن‌ها برسیم.

سیمرغ یا همان «سی‌مرغ» چیزی نیست جز بازتعریف همدلی و یاری؛ دستانی که به هم گره می‌خورند و معجزه خلق می‌کنند.

ما در داستان‌های علی‌بابا، داستان همین سی‌مرغ‌ها را می‌گوییم؛ تیم‌هایی که پابه‌پای هم به قله‌ها چشم می‌دوزند و از راه خسته نمی‌شوند. داستان امروز ما داستان دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌باباست؛ تیمی که دقیقا همان سیمرغی است که از آن حرف می‌زنیم. پس بدون معطلی می‌رویم که بیشتر با این تیم کاردرست آشنا شویم.

در دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا  چه خبر است؟

دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا ، فعالیت‌ها و مسئولیت‌های متفاوتی را پیش می‌برد و روی پروژه‌هایی متمرکز شده است که در سطوح مختلف هرم مسئولیت اجتماعی سازمانی قرار دارند. به طور خلاصه کارهای این تیم موارد زیر را شامل می‌شود:

• موسسه سیمرغ: ماموریت این موسسه تامین سفرهای درمانی کودکان بیمار است که خانواده‌هایی کم‌برخوردار دارند. کار سیمرغ در سطح «مسئولیت اجتماعیِ اخلاقی» علی‌بابا تعریف می‌شود. نکته مهم در مورد سیمرغ این است که باید به برند ملی مسئولیت اجتماعی در صنعت سفر و گردشگری تبدیل شود. تا امروز قدم‌های بزرگی هم در این زمینه برداشته شده است؛ در واقع همراهی تعدادی از مهم‌ترین سازمان‌ها و شرکت‌ها، برای تحقق این هدف به‌دست آمده است. سیمرغ تا امروز بیشتر از ۴۰۰۰ سفر برای این کودکان فراهم کرده است.

• موسسه رامونا: این موسسه در زمینه ترویج فرهنگ فرزندخواندگی و آموزش و مشورت به والدین فرزندپذیر کار می‌کند و در سطح «مسئولیت اجتماعی بشردوستانه» علی‌بابا قرار می‌گیرد؛ یعنی فراتر از مسئولیت‌های اقتصادی، قانونی و اخلاقی. این موسسه در واقع بالاترین سطح هرم مسئولیت اجتماعی سازمانی علی‌بابا را پوشش می‌دهد.
• آکادمی نوجو: آکادمی نوجو روی اشتغال مبتنی بر آموزش و مهارت‌آموزی به نوجوانان و جوانانی متمرکز است که در خانواده‌های کم‌برخوردار زندگی می‌کنند. هدف این آکادمی، این است که دانشجویان، در زمینه مهارتی که در آکادمی کسب کرده‌اند، به کار مشغول کنند.
• علی‌بابای سبز: فعالیت‌های علی‌بابا در حوزه محیط‌زیست را شامل می‌شود.

بعد از آشنا شدن با فعالیت‌های این دپارتمان، نوبت آشنایی و گفت‌وگو با همکاران کاربلد این تیم است.

الهام، کارشناس مسئولیت اجتماعی

الهام کارشناس دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌باباست و روی پروژه «آکادمی نوجو» متمرکز شده است؛ جایی که امکان کمک به ایجاد فرصت برابر برای اشتغال را به او می‌دهد. این ویژگی، انگیزه الهام برای کار روی این آکادمی است.

از او می‌خواهیم بیشتر درباره کارش و آکادمی نوجو برایمان توضیح دهد.

او می‌گوید: «آکادمی نوجو در زمینه مهارت‌آموزی به نوجوانان و جوانانی فعالیت می‌کنند که شرایط زندگی‌شان سخت است. هدف این آکادمی زمانی محقق می‌شود که دانشجویان، در زمینه مهارتی که در آکادمی کسب کرده‌اند، مشغول‌به‌کار شوند. در واقع، آکادمی نوجو ماموریت خود را اشتغال مبتنی بر آموزش تعریف کرده است.»

الهام می‌گوید که دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا، یک دپارتمان بی‌حاشیه است که همه تلاشش را روی انجام درست کارها گذاشته. به‌عقیده الهام، در این تیم، واگذاری مسئولیت به یک فرد، به معنای تنهاماندنش با حجم زیاد کارها یا تک‌روی نیست؛ بلکه هدف آن است که آزادی عمل به افراد داده شود تا بتوانند ایده‌های خودشان را پیاده کنند.

از الهام می‌خواهیم بیشتر درباره تیمش توضیح دهد. او مطمئن است که در آینده‌ای نزدیک، به پیشرفتی قابل‌توجه می‌رسند و به‌صورت عینی آثار مثبت پروژه‌هایشان را در همه مناطق کشور خواهند دید.

به عنوان حرف آخر از الهام می‌خواهیم نظرش را درباره علی‌بابا به ما بگوید و از این برایمان تعریف کند که تجربه کار در علی‌بابا چه رنگ‌وبویی دارد. او پس از مکثی کوتاه می‌گوید: «باید بگویم که علی‌بابا اولین تجربه من از کار در یک فضای استارتاپی است و علی‌بابا هم یکی از استارتاپ‌های پیشرو و معتبر است. تجربه کارکردن در علی‌بابا برای من یک تجربه عالی است. من حتی اُپن‌آفیس بودنش را هم دوست دارم.»

امیدواریم این تجربه عالی برای الهام همچنان ادامه داشته باشد و با همین آرزوی خوش، تریبون را به عضو دوم دپارتمان مسئولیت اجتماعی می‌دهیم.

سوسن، کارشناس ارشد مسئولیت اجتماعی

خلق و اجرای ایده‌های بزرگ!

سوسن عاشق این کار است! این را وقتی متوجه می‌شویم که از او می‌خواهیم کارهایش را برایمان توضیح بدهد و بگوید که کدام بخش از آن را بیشتر دوست دارد. اصلا بگذارید کارهای او را از اول برایتان توضیح بدهیم.

اینطور که سوسن می‌گوید، کارهای او بیشتر به این موارد برمی‌گردد: کمک به طراحی فرآیندهای اجرایی برای پیشبرد پروژه‌ها و ایجاد زیرساخت مناسب مستند‌سازی.

به عقیده سوسن اگر این دو کار درست انجام شوند، کاری می‌کنند که دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا، همیشه در مسیر ارزیابی و بهبود قرار داشته باشند. سوسن در کنار این کارها تلاش می‌کند که گوشه‌ای از فعالیت‌های ارزشمند تیمشان را در فضای رسانه‌ای بازتاب دهد.

سوسن می‌گوید که دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا، فرصت مشارکت در خلق پروژه‌های ارزشمند مسئولیت اجتماعی ایران را مطابق استانداردهای جهانی برایش ایجاد کرده است. برای همین است که «خلق و اجرای ایده‌های بزرگ» را دوست دارد.

او ادامه می‌دهد: «انتخاب یک رویای بزرگ، تبدیل‌کردنش به هدف،‌ تقسیم آن به قدم‌های کوچکی قابل اجرا و نوشتن فرآیندهای این مسیر لذت‌بخش‌ترین قسمت کار من است!»

سوسن اعتقاد دارد، این ویژگی‌های دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌باباست که کارکردن در این تیم را برایش تبدیل می‌کند به تجربه‌ای منحصربه‌فرد؛ ویژگی‌هایی مثل روشن‌بودن مسیر شغلی در این تیم،‌ قدردانی،‌ یادگیری همیشگی و همدلی.

سوسن می‌گوید: «تصور من از آینده این تیم این است که این تیم به الگویی موفق و درحقیقت، یک نمونه کلاسیک در زمینه مسئولیت اجتماعی سازمانی تبدیل خواهد شد؛ الگو و نمونه‌ای که فراگیر می‌شود، تکرار می‌شود و در هر نوبت توسعه پیدا می‌کند. در واقع این تیم همین حالا هم تعریف درستی از مسئولیت اجتماعی سازمانی ارائه می‌کند و این مسیر را ادامه می‌دهد؛ به‌طوری‌که از نگاه رایج به امور خیریه، فراتر برویم و این دیدگاه جدید را در تمام اکوسیستم جاری کنیم.»

به عقیده سوسن، پروژه‌های مسئولیت اجتماعی صرفا راهی برای کنترل بحران یا انجام کار خیر توسط برندها نیست؛ دپارتمان مسئولیت اجتماعی به‌وجود آمده تا تضمین‌کننده بقای یک کسب‌و‌کار باشد. او ادامه می‌دهد:

«مطالعه جدی در این حوزه به برندها کمک می‌کند که ضمن حفظ حیات خودشان، نقشی در بقای جامعه، محیط‌زیست و اقتصاد برای نسل‌های آینده ایفا کنند.»

به سوسن بابت این دیدگاه متفاوتش آفرین می‌گوییم و بحث را با مهرنوش ادامه می‌دهیم.

مهرنوش، کارشناس مسئولیت اجتماعی (امور روانشناسی)

مهرنوش، آلیس در سرزمین عجایب است؛ یک روانشناس میان مهندس‌ها!

این را خودش هنگام معرفی به ما می‌گوید که تعبیر جالبی هم هست!

او دراصل روانشناس حوزه فرزندخواندگی است و به خانواده‌های فرزندپذیر کمک می‌کند. او به آن‌ها آموزش می‌دهد که فرزندخواندگی چه ابعادی دارد، چه تفاوتی بین پدری‌کردن و مادری‌کردن برای فرزندخوانده (فرزند غیرزیستی) با فرزند زیستی وجود دارد و چطور می‌توانند به بهترین شکل از فرزندشان مراقبت کنند.

مهرنوش علاوه بر این‌ها گاهی در بقیه پروژه‌های دپارتمان مسئولیت اجتماعی هم مشارکت دارد؛ مثل آموزش مهارت‌های نرم به بچه‌های آکادمی نوجو یا همکاری در پروژه‌های سلامت روان درون‌سازمانی علی‌بابا. او فعالیت در آکادمی نوجو را یکی از بخش‌های شیرین کارش معرفی می‌کند.

اما این بخش تنها بخش شیرین کار مهرنوش نیست! وقتی از او می‌خواهیم از زیباترین بخش کارش برایمان صحبت کند، جوابمان را با یک کلمه می‌دهد: «یاری‌گری!»

او در جواب ما که مثل همیشه توضیحات بیشتر می‌خواهیم، می‌گوید: «وقتی شاهد شکل‌گرفتن رابطه پدر و مادر با فرزندشان هستم، ارتقا سلامت روان نیروهای تیم را می‌بینم و یا در ایجاد فرصت برابر شغلی برای بچه‌های آکادمی نوجو سهمی دارم و می‌توانم شادی بیافرینم، قلبم پر از نور می‌شود.»

ادامه صحبت ما با مهرنوش، به نظر او درباره دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا می‌رسد. او می‌گوید کار در دپارتمان مسئولیت اجتماعی برایش یک تجربه شگفت‌انگیز است. انگیزه همکارانش و تلاشی که برای بهترکردن وضعیت دنیا انجام می‌دهند، احساس فوق‌العاده‌ای به او می‌دهد.

به‌عقیده مهرنوش مهم‌ترین ویژگی دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا این است که در قبال همدیگر هم احساس مسئولیت می‌کنند؛ برای همه مهم است که حال اعضای تیم خوب باشد و هرکاری از دست هر کدامشان برمی‌آید برای خوب‌کردن حال همدیگر انجام می‌دهند.

نظر مهرنوش این است که همه این ویژگی‌ها زیر سایه فضای امن و آرامی است که مدیر این دپارتمان یعنی فاطمه به‌وجود آورده است. او می‌گوید: «روحیه همکاری و روان سالم بچه‌ها، دپارتمان مسئولیت اجتماعی را همان جایی کرده که باید باشد: جایی امن و آرام برای به‌جاآوردن وظیفه انسانی‌مان در قبال همدیگر و بهتر‌کردن حال دنیا.»

مهرنوش بسیار امیدوار است. وقتی از او درباره آینده می‌پرسیم، این را در چشمانش می‌خوانیم.

حرفِ روی زبانش، حرف توی چشم‌هایش را تایید می‌کند و می‌گوید: «امیدوارم که پروژه‌هایمان با حفظ همین کیفیت خوب، گسترش پیدا کنند. مثلا آکادمی نوجو محل آموزش و آرامش بچه‌های زیادی بشود که می‌خواهند آینده خودشان را تغییر بدهند، رامونا، همان نگهبان عاقلی باشد که همه خانواده‌های فرزندپذیر می‌توانند به او تکیه کنند، سیمرغ بال بگیرد و همه بچه‌های نیازمند درمان ایران‌زمین را به شفا و درمان برساند و علی‌بابا به شرکتی تبدیل شود که پرسنلش بالاترین استانداردهای سلامت جسم و روان را تجربه می‌کنند.»

سلامت روان انسان‌ها و احساس امنیت و آرامش آن‌ها برای مهرنوش مهم است. او جذاب‌ترین بخش علی‌بابا را هم همین دپارتمان مسئولیت اجتماعی می‌داند. او به‌خوبی می‌بیند که سازمان برای حال خوب علی‌بابایی‌ها در تلاش است و این موضوع از چشمان تیزبین او دور نیست.

برای مهرنوش آرزو می‌کنیم که تمام رویاهای طلایی و ارزشمندش یکی‌یکی به حقیقت تبدیل شوند.

حالا دیگر نوبت عضو دیگر این تیم است که باید با او هم گفت‌وگو را آغاز کنیم.

ناهید، کارشناس مسئولیت اجتماعی (امور مددکاری)

ناهید کارش ساختن راه‌حل برای مسائل پیچیده انسانی است. او باید آسیب‌هایی که کیفیت زندگی افراد را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد رفع کند؛ این کار همان کاری است که او با اشتیاق انجامش می‌دهد.

ناهید قبلا در فضایی دولتی کار می‌کرده و حالا به علی‌بابا پیوسته. او این موضوع را که اینجا مدیران و همکارانش در قیدوبند میز و صندلی نیستند و اولویت همه افراد کار و وظایف شغلی است، تحسین می‌کند.

راستش را بخواهید، ناهید در‌اصل یک مددکار است و همانطورکه گفتیم، در تمام پروژه‌های مسئولیت اجتماعی، مسئولیت پیدا‌کردن راه‌حل را به عهده دارد.

فرقی نمی‌کند ذینفع این پروژه‌ها چه کسانی باشند؛ علی‌بابایی‌ها یا نوجوانی کم‌برخوردار یا کودکی بیمار که به دلیل کم‌توانی مالی، امکان سفر درمانی را ندارد. یا مثلا خانواده‌ای که به‌دنبال گرفتن سرپرستی یک فرزند هستند و یا حتی حفظ محیط‌‌‌زیست.

به عقیده ناهید در تمام مراحل و شرایط، ایجاد تحول مثبت در زندگی ذی‌نفعان، سرلوحه کار آن‌هاست؛ نه اینکه صرفا یک‌سری کار نمایشی انجام شود.

از ناهید خواستیم نظرش را درباره دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا بگوید. او هم با چشمانی روشن از امید و توسعه حرف می‌زند. او می‌گوید: «احتمالا در آینده در زمینه فرزندخواندگی، تیم بزرگی باشیم به پهنایِ ایران که به‌لحاظ تخصص و توان بالای ترویج و تسهیلگری، حرف اول را در کشور می‌زند. از طرف دیگر، در زمینه مهارت‌آموزی و اشتغال‌زایی ویژه نوجوانان و جوانان، مسیر جدیدی خواهیم ساخت.»

ناهید می‌گوید اعضای تیم در حوزه خودشان بسیار متخصص و باسواد هستند و بزرگ‌ترین قلب‌های دنیا را دارند!

ما هم فکر می‌کنیم حق با ناهید است؛ مگر می‌شود تیمی تا این حد به ایجاد تغییر مثبت در جهان بیندیشد و صاحب بزرگ‌ترین قلب‌های دنیا نباشد؟

مرتضی، سرپرست دپارتمان مسئولیت اجتماعی

مرتضی کاروبار اصلی‌اش به موسسه سیمرغ گره خورده است.

از او می‌خواهیم بیشتر درباره فعالیت‌های این موسسه برایمان توضیح بدهد. طبق توضیح او متوجه می‌شویم که ماموریت سیمرغ تامین سفرهای درمانی کودکان بیمار است؛ کودکانی که به دلیل فقر خانواده، خیلی اوقات امکان سفر از محل زندگی‌شان به شهرهایی که مراکز درمانی معتبر داشته باشند را ندارند. این کار با تعهد علی‌بابا یعنی «توانمندسازی جامعه برای تجربه شایسته سفر» در یک راستاست.

مرتضی در واقع مدیر اجرایی سیمرغ محسوب می‌شود. او هم در زمینه تامین سفر برای این فعالیت می‌کند، هم در زمینه توزیع امکانات جذب‌شده در سازمان‌های مردم نهاد و خیریه‌‌ای معتبر، بین کودکان بیمار.

علاوه‌براین، مرتضی سرپرست دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا هم هست و بر دیگر برنامه‌ها، از جمله آکادمی نوجو، موسسه رامونا و علی‌بابای سبز هم نظارت می‌کند.

از او می‌پرسیم که به کدام بخش کارش بیشتر علاقه دارد. پاسخ می‌دهد: «من به تلاش برای بازتعریف مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکتی علاقه دارم، به‌گونه‌ای که علاوه بر رشد کسب‌و‌کار و رضایت کاربران، روی حال خوب همکاران هم اثر مثبت بگذاریم. بالاتر از همه این‌ها آن اثر مستقیمی و پایداری برای من مهم است که کار من و هم‌تیمی‌هایم روی بهتر شدن حال جامعه می‌گذارد.»

مرتضی می‌گوید تیمشان یک تعهد درونی و سرسختانه نسبت به هدفشان دارد. آن‌ها شفاف و روراست هستند و روی صمیمیت و جدیت تفکیک درستی پیاده کرده‌اند.

آن‌ها باور دارند که کار بدون جدیت پیش نمی‌رود و جدیت هم بدون صمیمیت ایجاد نمی‌شود. از نظر مرتضی علی‌بابا جایی است که در آن روح جوانی، اشتیاق به بهبود، پیشرفت مداوم در رقابت با خود و درنهایت شورِ کسب موفقیت جاری شده است.

او هم مثل همکارانش نگاه امیدوارانه‌ای به فردا دارد و درباره آینده می‌گوید: «ما برای تبدیل شدن به الگوی استاندارد مسئولیت اجتماعی میان کسب‌و‌کارها در تلاشیم؛ الگویی که توسعه پیدا کند و باعث بشود تمام شرکت‌ها و برندهای معتبر، در قبال جامعه مسئولانه رفتار کنند. این هدف غایی ما برای آینده است.»

او ادامه می‌دهد: «امیدوارم روزی مسئولیت اجتماعی سازمانی، اهمیت حقیقی خودش را بین تمام کسب‌و‌کارهای کشورمان پیدا کند. آن روز قطعا کارهای خیریه‌ایِ پراکنده و غیرهدفمند، به‌عنوان فعالیت مسئولیت اجتماعی معرفی نمی‌شوند و به‌جایش یک زنجیره به هم پیوسته و هوشمند خواهیم داشت که از اقشار مختلف جامعه و محیط‌زیست، به شکل اصولی و حرفه‌ای حمایت می‌کند؛ حلقه‌های این زنجیره نجات‌بخش، سازمان‌ها، شرکت‌ها و استارتاپ‌ها هستند.»

برای آرزوهای روشن مرتضی آرزو می‌کنیم که یکی‌یکی محقق شوند و با همین آرزوی خوش، سر صحبت را با فاطمه، مدیر دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا باز می‌کنیم.

فاطمه، مدیر دپارتمان مسئولیت اجتماعی

«کار باید پیش برود. ما فرصتی برای متوقف‌شدن نداریم. سهمی که ما برای بهبود جامعه‌مان برداشتیم، سنگین است.»

این حرف را از لابه‌لای صحبت فاطمه بیرون کشیدیم؛ حرفی که فقط می‌تواند حرف مدیری باشد که به قدرت همکارانش باور دارد و اهداف تیم را عمیقا می‌شناسد. فاطمه مدیر دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌باباست و همانطور که از عنوان شغلی‌اش برمی‌آید، همه پروژه‌های این واحد را هدایت و راهبری می‌کند تا در مسیر درست و اصولی قرار بگیرند.

خودش در مورد کارهایش می‌گوید: «اینکه می‌توانیم در فضای کسب‌وکار، مسئولیت اجتماعی را به‌شکل استاندارد و اصولی در یک سازمان موفق پیاده کنیم، برای من بسیار لذت‌بخش است. همراهی مدیران ارشد و همکاران گروه با پروژه‌های مسئولیت اجتماعی، بی‌اندازه برای تیم ما امیدبخش بوده و هست.»

از فاطمه می‌خواهیم کمی هم درباره جو حاکم بر تیم و ویژگی‌های دپارتمان مسئولیت اجتماعی علی‌بابا صحبت کند. او می‌گوید: «تیم همدلی داریم که به‌جرات فراتر از یک شغل به کارشان نگاه می‌کنند. آن‌ها به واقعیات و منطق متکی هستند و خیال‌بافی نمی‌کنند؛ اما آنقدر جدیت دارند که به آدم‌های ایده‌آلیست هم بی‌شباهت نیستند.»

او ادامه می‌دهد: «تیم ما یک انگیزه درونی قدرتمند دارد که شاید به خاطر این است که تقریبا همه ما در زمینه مسائل اجتماعی، فعالیت طولانی‌مدت داشتیم. من خودم فکر می‌کنم هر کجا شغل یک نفر با دغدغه‌ها و علائق عمیقش یکی باشد، بیشترین میزان راندمان و بازدهی رقم می خورد؛ این همان چیزی است که در تیم ما وجود دارد.»

فاطمه لابه‌لای صحبتش به مفهوم پایداری (Sustainability) هم اشاره می‌کند و می‌گوید که این مفهوم در فضای کسب‌وکار ایران چندان شناخته شده نیست و اهمیتش آن‌طور که باید و شاید درک نشده. این نگرشی است که یکی از مهم‌ترین پارامترهایش توجه واقعی به اجتماع است، نه مفهوم سنتی کار خیر.

این‌طور که از صحبت‌های فاطمه برمی‌آید، تصویری که از آینده برای تیمش خلق کرده همین است که ضرورت مفهوم پایداری را به‌تدریج در اتمسفر اکوسیستم استارتاپی جا بیندازند.

او می‌گوید: «در مسیر تحقق این نگرشِ نو، ناگزیر بودیم در تیم‌سازی دقت بالایی داشته باشیم و با روشی کمی متفاوت از روتین موجود در زمینه استخدام عمل کنیم. تک‌تک همکارانی که در این سه‌سال به تیم ما پیوستند، در یک فرآیند خاص جذب شدند.»

فاطمه ادامه می‌دهد: «روال ما این نیست که براساس فراخوان و آگهی استخدام عمل کنیم، بلکه گاهی نزدیک شش ماه یک یا چند نفر محدود را زیر نظر داشتیم و عملکرد و کیفیت و نگرش او را بررسی می کردیم و درصورتی که به این جمع‌بندی می‌رسیدیم که حضور او می‌تواند روی عملکرد کلی تیم اثر معنادار و پیش‌برنده‌ای داشته باشد، از او دعوت به همکاری می‌کردیم.»

به عنوان صحبت آخر از فاطمه می‌خواهیم نظرش را درباره علی‌بابا به ما بگوید. فاطمه پاسخ می‌دهد:

«مسئولیت اجتماعی برای مدیران علی‌بابا، فراتر از یک کار نمایشی و تبلیغات است. آن‌ها به مسئولیت اجتماعی به چشم یک تعهد انسانی نگاه می‌کنند. این برای من بسیار ارزشمند است.»

برای فاطمه و تیم کاردرست مسئولیت اجتماعی آرزوی موفقیت می‌کنیم و امیدواریم که سیمرغ اهدافشان همیشه روی قله‌های بلندِ افتخار لانه داشته باشد.

کرانه‌ تا کرانه آسمان، بال تا بال پرواز

قصه پرواز، قصه تداوم است؛ تداوم بال‌زدن و بالارفتن. پرواز، حدیث سرعت و قدرت نیست، حرف امید است و خسته‌نشدن.

ما در علی‌بابا به قدرتِ تداوم باور داریم. باور داریم که می‌توانیم با همدلی و همراهی، در آسمان بال بزنیم و از کرانه تا کرانه پیش برویم.

درست مثل قصه سیمرغی که در آرزوی شاهد مقصود، دل به راه زد و با استواری و تداوم به خودباوری رسید.