شهر دیدنی فلورانس در شبه جزیره ایتالیا واقع شده است. این شهر تاریخی یکی از پر جمعیت‌ترین شهرهای منطقه توسکانی است. فلورانس زادگاه رنسانس است و به عنوان مهد هنر و معماری جهان شناخته می‌شود. جالب است بدانید که در سال ۱۹۸۲ این شهر به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
سفر به شهر تاریخی فلورانس، به راستی همچون سفر به شهری در گذشته است. گوشه گوشه این شهر پر شده از هنر و معماری چند صد ساله که پشت هر کدام داستانی پر رمز و راز، پنهان شده است. می‌توانید معماری و آثار هنری قرون وسطی، رنسانس و آثار دوران اتحاد ایتالیا در اواسط قرن ۱۹را، همگی یک جا در شهر توریستی فلورانس ببینید و شگفت‌زده شوید.
جاهای تاریخی شهر کوچک فلورانس به نوعی تمام شهر را پر کرده است. در این مقاله مجله علی بابا تلاش می‌کنیم تا جاذبه‌های تاریخی این شهر را معرفی کنیم. فرقی نمی‌کند که طرفدار آرامش در سفر باشید و یا هیجان… این شهر هر دوی این‌ها را با میراث باورنکردنی خود، به شما هدیه خواهد داد.
باسیلیکای سن لورنزو (Basilica di San Lorenzo)
کلیسای سن لورنزو به عنوان یکی از قدیمی‌ترین بناهای شهر فلورانس شناخته می‌شود. شما می‌توانید قدمت این کلیسای تاریخی را از نمای سنگی و دست نخورده کلیسا حس کنید. این کلیسا زمانی متعلق به خانواده ثروتمند مدیچی بوده است. از زمان رنسانس تا به امروز، این بنا بارها تغییر پیدا کرده است و هنرمندان مختلفی هنر خود را در این بنا به یادگار ثبت کرده‌اند.
مشهورترین جاذبه‌های کلیسای سن لورنزو، اثری به نام مقدس جدید از میکل‌آنژ بووناروتی و مهمانی مدیچی است که بعداً به این کلیسا اضافه می‌شود. باسیلیکای سن لورنزو، نماد تقارن و هماهنگی معماری دوران با شکوه رنسانس است. این کلیسای پر ابهت به همان اندازه که یک بنای دیدنی است؛ یک موزه نیز به حساب می‌آید. شما می‌توانید مجسمه‌های دوناتلو، میکل‌آنژ و گنبد طراحی شده توسط برونلسکی را در این بنای زیبا مشاهده کنید.
کلیسای جامع ماریا دل فیور (Santa Maria del Fiore)
این کلیسای با شکوه که به نام دومو نیز معروف شده است؛ یکی از درخشان‌ترین مراکز دیدنی فلورانس است. ساخت بنای زیبا و دیدنی دومو، از اواخر قرن ۱۳، در حدود ۲۰۰ سال طول می‌کشد تا تکمیل شود.
نمای بیرونی کلیسا، یادگاری به جا مانده از یک کلیسای قرن هفتمی است. در حالی که فضای داخلی با مجسمه‌های با شکوه تزئین شده است؛ نمای بیرونی کلیسا با تکه‌های سنگ زمرد سبز و مرمر صورتی، نمایی خیره‌کننده را بوجود آورده‌اند. جالب است بدانید که درون این کلیسا شما می‌توانید نقاشی دیواری «آخرین داوری» اثر جورجیو واساری و «صحنه‌های فلورانس» اثر دانته را ببینید. همچنین گنبد پر هیبت این بنا، توسط برونلسکی طراحی شده است.
کلیسای جامع به همراه بناهای اطراف خود مجموعه‌ای ارزشمند ساخته‌اند که نمایان‌گر هنرهای مختلف است. هنر معماری، پیکر تراشی، نقاشی دیواری و آثار ازرشمند دیگر از هنرمندان رنسانسی را می‌توانید در این مجموعه زیبا تماشا کنید.
برج ناقوس جوتو (Giotto’s Bell Tower)
برج جوتو ۸۴ متر ارتفاع دارد و بخشی از مجموعه دومو به حساب می‌آید. این برج مرتفع و مجلل، نماد اصلی معماری گوتیک قرن ۱۳ است. برج ناقوس با سنگ مرمر به رنگ‌های قرمز، سفید و سبز تزئین شده است.
ساخت این برج افسانه ای با جوتو (Giotto) آغاز شده است و بعد از او پیزانو (Pisano) روی آن کارکرده است. نهایتا، در اواسط قرن ۱۴ توسط تلنتی (Talenti) ، ساخت این برج عظیم پایان یافته است. هر سه، از هنرمندان مشهور جهانی هستند و شما این شانس را خواهید داشت که ترکیب کار این سه هنرمند بزرگ را تماشا کنید.
جزئیات طراحی این برج به قدری زیاد است که شما را حیرت زده خواهد کرد. این برج دارای ۵۶ نقش برجسته و ۱۶ مجسمه به همراه حکاکی‌های بی شمار است که یکی از درخشان‌ترین آثار قرون وسطی است. شما می‌توانید به بالای این برج ناقوس بروید و ساعتی را به تماشای عظمت شهر تاریخی فلورانس بگذرانید.
پل پونته وکیو (Ponte Vecchio Bridge)
پل پونته وکیو قدمتی بسیار طولانی دارد و به طرز معجزه‌آسایی توانسته از تمام بلایای طبیعی و انسانی جان سالم به در ببرد. این پل به سال ۹۹۶ باز‌می‌گردد! در قرن ۱۴ بر اثر سیل از بین می‌رود اما پونته وکیو آن را دوباره می‌سازد. در زمان جنگ جهانی دوم هیتلر قید ویران‌کردن این پل را می‌زند و در سال ۱۹۶۶ از یک سیل غول‌آسای دیگر جان سالم به در می‌برد!
هدف از بازسازی این پل توسط خاندان ثروتمند مدیچی، پیوند‌زدن محل کارشان به محل زندگی‌شان بوده است. به همین دلیل دستور دادند تا معمار معروف، واساری، این پل را بازسازی و دالانی مخصوص عبور خاندان مدیچی بسازد. روزگاری این دالان به گذرگاه شاهزاده معروف بود اما امروزه به نام هنرمندش واساری معروف شده است.
جالب است بدانید که دیوارهای اطراف پل با پرتره‌های بسیار ارزشمندی منقوش شده است. پرتره‌ای که هنرمندانی همچون رامبراند، لئوناردو داوینچی، رافائل، میکل آنژ و ولاسکوئز از خودشان ثبت کرده‌اند!
امروزه این پل یکی از جاذبه‌های اصلی شهر فلورانس است. نه تنها توریست‌های بی‌شماری از این پل بازدید میکنند و عکس یادگاری می‌گیرند؛ بلکه مردمان محلی نیز اجناس خود را به روی این پل قدیمی برای فروش عرضه میکنند.
کلیسای سانتا ماریا نوللا (Basilica di Santa Maria Novella)
کلیسای سانتا ماریا نوللا یکی از قدیمی‌ترین باسیلیکاهای دومینیکن در فلورانس است. شروع ساخت این باسیلیکا به قرون وسطی بر می‌گردد. ساختار اصلی طراحی بر پایه هنر قرن ۱۳ یعنی گوتیک طراحی شده است. سال‌ها روند تکمیل این باسیلیکا طول می‌کشد و نهایتا توسط باتیستا آلبرتی، طراح رنسانسی، تکمیل می‌شود.
انقلابی فرهنگی و هنری که در قرن ۱۳ رخ می‌دهد؛ انقلابی است بین هنر گوتیک قرن ۱۳ و رنسانس قرن ۱۴. این تحول جهانی را می‌توانید در نمای بیرونی و داخلی این کلیسا مشاهده کنید. امروزه، این کلیسا در نزدیکی ایستگاه قطار مرکزی فلورانس واقع شده است و شما می‌توانید به راحتی به این کلیسا دسترسی داشته باشید.
باید اضافه کنم که گلچینی از برترین نقاشی‌های دیواری فلورانس در این کلیسا قرار دارد. شما می‌توانید آثار متنوعی از هنرمندان قرن چهاردعمی را در این بنای عظیم مشاهده کنید. حتی اگر هنرمندان ایتالیایی را نمی‌شناسید این بنا همچون کتابی است که برای شما نکات زیادی از هنر و هنرمندان رنسانسی روایت خواهد کرد.
گالری اوفیتزی (Uffizi Gallery)
گالری اوفیتزی در میان معدود موزه‌های برتر هنری جهان خود را مطرح کرده است. مجموعه آثار این گالری از لحاظ تنوع و کیفیت حیرت‌انگیز هستند. حتی اگر چندان به هنر علاقه ندارید، آثار برجسته این گالری می‌تواند شما را جذب خود کند!
دوست‌داران حرفه‌ای نقاشی می‌توانند درک عمیقی از نقاشان قرن ۱۴ تا ۱۶ فلورانس به دست آورند. هنرمندان رنسانسی که ایستایی تصاویر بیزانسی را شکستند و آثاری سرشار از پویایی و احساس خلق کردند.
بنای دیدنی این گالری که در امتداد رودخانه‌ای است؛ زمانی متعلق به خاندان مدیچی بوده است. یکی از زیباترین قسمت‌های این بنا، تریبون هشت ضلعی است که در آن جواهرات گرانبهای خاندان مدیچی را به نمایش گذاشته‌اند.
به شما پیشنهاد می‌کنم برای بازدید از این گالری کفش راحتی بپوشید و خود را ساعت‌ها غرق گشت و گذار در این گالری زیبا کنید. گالری اوفیتزی، آثار هنرمندان بزرگی همچون بوتیچلی، کاراوادجو، میکل‌آنژ، داوینچی، رافائل و آثار هنرمندان آلمانی و فنلاندی را به نمایش گذاشته است.
پیازاله میکل‌آنجلو (Piazzale Michelangelo)
بنای میکل‌آنجلو در کنار ساحل آرنو، بالای تپه‌های شهر واقع شده است. این بنا، در سال ۱۸۶۹، در زمانی که فلورانس پایتخت ایتالیا بود؛ ساخته شده است. تراس این بنا یک منظره پانوراما دارد که معمار معروف، جوزپه پگی، برای هنرمند جهانی یعنی میکل‌آنجلو طراحی کرده است.
منظره این تراس به ویژه در هنگام غروب خورشید، بسیار زیبا و خیره‌کننده است. شما می‌توانید از این تراس، گنبد با شکوه کلیسای جامع که توسط برونلسکی طراحی شده است را تماشا کنید. می‌توانید در کنار رودخانه آرنو قدم بزنید؛ پیاده از تپه‌ای سر سبز بالا بروید و منظره غروب فلورانس را در این تراس تماشا کنید.
موزه ملی بارجللو (National Museum of Bargello)
بنای این موزه، یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های عمومی فلورانس است. دیوارهای موزه ملی بارجللو، شاهد نشست‌های تاریخی مهم و افراد بزرگی در تاریخ مدنی فلورانس بوده‌اند. یکی از جلسات معروفی که در این ساختمان برگزار می‌شده است؛ جلسات شورای صد نام دارد که هنرمند بزرگ، دانته، نیز در آن‌ها حضور داشته است.
در اواخر قرن شانزدهم میلادی، خانواده مدیچی این ساختمان را به یک دفتر مرکزی پلیس و زندان تبدیل کردند! خوشبختانه پس از سال‌ها، این ساختمان در اواسط قرن نوزده، تبدیل به یک موزه شد؛ موزه‌ای که مجسمه‌های مهمی از دوران باستان و رنسانس، از جمله باکوس میکل‌آنجلو و داوود دوناتللو را در خود جای داده است.
حضور چهار شاهکار میکل آنژ در این موزه به تنهایی دلیل بسیار خوبی است که بازدید از این موزه را از دست ندهید. اضافه بر آن، آثار هنرمندان توسکانی قرن ۱۴ تا ۱۶ را می‌توانید در این موزه مشاهده کنید. یک اتاق منبت‌کاری از عاج نیز در این موزه وجود دارد که پر است از مینا‌کاری و کارهای ساخته‌شده از طلا، که بازدید کنندگان را محو شکوه و جلال خود می‌کند. همچنین اهمیت بر هنرهای تزئینی در دوران رنسانس را در این موزه، بهتر از هر جای دیگری می‌توانید مشاهده کنید.
تعمیدگاه سن جووانی (The Baptistery of San Giovanni)
بنای تعمیدگاه سن جووانی، یکی از مکان‌های دیدنی و پر طرفدار فلورانس است. تاریخ دقیق ساخت این بنا به درستی مشخص نیست اما افسانه‌ها حاکی از آن است که این بنا زمانی یک معبد بت‌پرستی بوده است. افسانه‌ای که توسط قطعات باستانی، کتیبه‌ها و تخته سنگ‌های مرمری که از ویرانه‌های روم فلورنتی مانده؛ می‌تواند تایید شود.
این کلیسای مرمری به نوعی ترکیبی هوشمندانه از ایمان، تاریخ و هنر را در طرح هشت ضلعی منحصر به فرد خود، به نمایش می‌گذارد. فضای داخلی گنبد در قرن ۱۳ توسط توریتی (Jacopo Torriti) با موزائیک تزئین شده است. طراحی داخلی این تعمیدگاه، توانسته فضایی راز‌آلود به وجود آورد.
معروف‌ترین قسمت تعمیدگاه، درهای برنزی آن است که در ضلع شرقی قرار دارد. میکل آنجلو از آن به عنوان «دروازه بهشت» یاد کرده است. هر یک از ده صحنه حکاکی شده به روی در، یکی از داستان‌های عهد عتیق را به تصویر کشیده است.
قلعه وکیو (Palazzo Vecchio)
این قلعه به ظاهر ساده و آرام قرون وسطایی، دارای یک دنیای پنهانی در فضای داخلی خود است. دنیایی که در آن تاریخ، هنر و سیاست با هم ادغام می‌شوند. قلعه وکیو نماد همیشگی قدرت مدنی دولت فلورانس است که قرن‌ها میزبان پر نفوذ‌ترین مقام شهر بوده است.
این قلعه در سال ۱۲۹۹ بر روی ویرانه‌های یک تئاتر روم باستان، ساخته شده است. قلعه‌ای که برای خاندان مدیچی ساخته می‌شود. در این قلعه، تالار شهرداری سابق فلورانس و یک موزه قرار دارد. موزه‌ای که ویرانه‌های رومی، نقاشی‌های رنسانس، سالن های مخفی اسرارآمیز را به نمایش گذاشته است.
در این قلعه پر رمز و راز، خاندان مدیچی شهر را اداره می‌کردند. این خاندان قدرتمند، هنرمندان و معماران برجسته روز را مأمور کردند تا دفاتر و خانه‌های خاندان مدیچی را طراحی کنند. نتیجه این حمایت از کار هنرمندان را می‌توانید در تک تک بناهای تاریخی فلورانس، از جمله قلعه وکیو مشاهده کنید.
به شما پیشنهاد می‌دهم که بازدید از دالان‌های پنهان قلعه و برج آرنولفو را از دست ندهید. هر چند باید بدانید که برای صعود به بالای این برج، باید ۴۱۶ پله را بالا بروید!
میدان سانتا کروچه (Piazza Santa Croce)
میدان سانتا کروچه از قرن ۱۴ میلادی مرکز اجتماعات و رویدادهای عمومی در فلورانس بوده است. امروزه بازارهای فصلی و مسابقات فوتبال نیز در این میدان برگزار می‌شود. جالب است بدانید که در این میدان چند صد ساله، بزرگ‌ترین کلیسای فرانسیسکن جهان یعنی باسیلیکای سانتا کروچه واقع شده است. این کلیسا در اواخر قرون وسطا، در بین دهقانان فقیر فلورانس بسیار محبوب بوده است.
باسیلیکای سانتا کروچه در سال ۱۲۱۲ توسط سنت فرانسیس ساخته شده است. این کلیسا ۱۶ نمازخانه بسیار دیدنی دارد. همچنین مقبره افراد مشهور فلورانسی در این مکان واقع شده است. فراتر از نمای مرمری این کلیسا، جالب است بدانید که افراد بزرگی همچون میکل آنژ، گالیله و ماکیاولی به این مکان پا گذاشته‌اند.
نمای کلیسا، در اثر سیل ویرانگر سال ۱۹۶۶، بسیار آسیب دیده است اما از آن به بعد ترمیم شده و نمای مرمر آن، یادگاری به جا مانده از قرن ۱۹ است.
قلعه پیتی (Palazzo Pitti)
این قلعه توسط خانواده مدیچی در سال ۱۵۵۰ به عنوان اقامتگاه رسمی دوک اعظم، خریداری شده است. قلعه‌ای که نمادی از حکومت برجسته خانواده مدیچی بر توسکانی است. موقعیت جغرافیایی این قلعه بسیار منحصر به فرد است. قلعه پیتی به تپه و باغ زیبا و سر سبز بابلی متصل است.
اگر طرفدار مد و فشن هستید، پیتی بزرگ‌ترین گنجینه دوک بزرگ، گالری پلاتین، گالری هنر مدرن و موزه مد و لباس را در خود دارد.
فلورانس، خلاصه هنر و معماری اروپا
با سفر به شهر توریستی فلورانس، گویی شاهد عصاره هنر اروپایی خواهید بود. بیشتر جاذبه‌های این شهر، ترکیبی از هنر، تاریخ و مذهب است. در نگاه اول، شاید کمی خسته‌کننده به نظر برسد اما این شهر تاریخی، گل سرسبد آثار هنرمندان بزرگ را در خود دارد.
به هر کوچه و خیابانی که سر بزنید؛ چیزی جلوی رویتان نمایان می‌شود که جذبتان کند. خوشبختانه فلورانس شهر چندان بزرگی نیست و شما با صرف کمترین زمان، می‌توانید از بیشتر جاذبه‌های توریستی آن بازدید کنید.
واقعا چقدر زیباست ک اثار و بنا های تاریخی هنوزز در شهر فلورانس زنده اند
ولی در کشور ما ایران همه اثار را تخریب کرده و تاریخ را از ما پنهان میکنند
امیدوارم ازادی مان را بدست بیاوریم
با تشکر